Często zdarza się, że rozwodzący się małżonkowie szukają pocieszenia w nowym partnerze czy partnerce, ale jeśli zdecydujesz się na randkę podczas rozwodu, powinieneś być świadomy potencjalnych komplikacji. Czy to w porządku, jeśli wyjdę na randkę? to pytanie, które dość często pojawia się wśród osób rozwodzących się i wchodzących w nowy związek. Prosta odpowiedź powinna zawsze brzmieć: „Nie, dopóki twój rozwód nie będzie prawomocny”. Ale życie rzadko jest takie proste. Rozwodzący się klienci są często samotni i zestresowani i mogą tęsknić za poznaniem kogoś nowego, ponownym poczuciem pożądania i po prostu dobrą zabawą, więc wielu klientów decyduje się, że tylko jedna randka nie zaszkodzi. Jeśli stwierdzisz, że po prostu nie możesz czekać, aż twój rozwód się zakończy, aby ponownie zacząć randkować, ten artykuł zawiera kilka zaleceń i zakazów spotykania się z kimś nowym przed rozwodem.
Nowy związek w trakcie rozwodu
Niestety, jeśli chodzi o spotkania z mężczyzną czy kobietą podczas rozwodu, jest więcej rzeczy, których nie powinieneś robić, niż powinieneś, ale najpierw wyjaśnijmy, co oznacza „randkowanie”. Z prawnego punktu widzenia „randkowanie” oznacza kontakt towarzyski z inną osobą. Nie ma rozróżnienia między kontaktami platonicznymi a romantycznymi lub seksualnymi. Jednak z praktycznego punktu widzenia związki romantyczne lub seksualne są tymi, które przyciągają uwagę i mogą powodować problemy w sprawie rozwodowej.
Powodem, dla którego adwokaci rozwodowi odradzają umawianie się na randki, gdy rozwód jest w toku (nawet jeśli jesteście w separacji), jest to, że może to zwiększyć zarówno koszty, jak i stres związany z procesem rozwodowym. Nie powinieneś umawiać się z kimś innym, kiedy jesteś jeszcze w związku. Jednak sędziowie rzadko karzą kogoś, kto zaczyna spotykać się – seksualnie lub w inny sposób – po fizycznej i trwałej separacji od współmałżonka. Nawet jeśli wszystko idzie dobrze w sprawie o rozwód, rezultat jest taki, że randki mogą dodać wiele niepotrzebnych problemów, stresu, a być może nawet bardziej skomplikowanego i kosztownego rozwodu.
Nowy związek przed rozwodem
Obecność nowego partnera podczas rozwodu, zwłaszcza gdy pojawia się przed współmałżonkiem lub dziećmi, może rozwścieczyć przyszłego byłego czy byłą i wzbudzić podejrzenie, że związek zaczął się przed rozstaniem. W zamian twój małżonek może próbować prowadzić wojnę w nieudanej próbie zemsty na tobie i twoim nowym partnerze albo partnerce. Niezależnie od tego, czy jest to uzasadnione, czy nie, sprowadzenie nowego partnera albo partnerki może z pewnością zwiększyć napięcie i konflikt, opóźnić postępowanie rozwodowe.
Rezultat jest taki, że umawianie się na randki w czasie, gdy twoja sprawa jest jeszcze w toku, może dodać wiele niepotrzebnego zaostrzenia, stresu, a być może nawet bardziej skomplikowanego i kosztownego rozwodu. Ale dla tych, którzy nie chcą czekać, oto kilka wskazówek dotyczących randek podczas rozwodu:
Nowy związek z osobą w trakcie rozwodu – czego nie robić
Czego nie robić, gdy wejdzie się w nowy związek w trakcie rozwodu:
- Nawet nie rozważaj randkowania, dopóki fizycznie nie oddzielisz się od współmałżonka, nawet jeśli ty lub twój małżonek zgodzicie się, że małżeństwo się skończyło. Sędzia (lub twój współmałżonek) może zdecydować, że nowy związek jest przyczyną niepowodzenia małżeństwa i rozwodu z twojej winy.
- Po separacji i rozstaniu umawiajcie się na randki z najwyższą przyzwoitością, szczególnie w pobliżu dzieci. Nie rób w ich obecności niczego, czego nie czułbyś się komfortowo, opisując sędziemu. Unikaj przedstawiania swoich dzieci nowej ukochanej czy ukochanemu, ponieważ prawdopodobnie zdenerwuje to twoją żony czy męża i zwiększy ból twojego dziecka. Przedstawianie nowego partnera na bardzo wczesnym etapie związku nie jest dobrym pomysłem dla dzieci. Dobrą praktyczną zasadą jest zaczekanie z rozpoczęciem randkowania do momentu rozwodu, a następnie przedstawianie dzieci partnerowi dopiero po umawianiu się na randki przez jakiś czas.
- Nie zachodź w ciążę przed prawomocnym rozwodem
- Utrzymuj kontakty towarzyskie w grupach, uważając, aby nie połączyć się z kimś w parę.
- Możesz uczestniczyć w wydarzeniach indywidualnie i nawiązywać kontakty towarzyskie. Jeśli spotkasz kogoś, kogo lubisz, powiedz otwarcie o swojej sytuacji. Wymieniaj się informacjami kontaktowymi, ale unikaj kontaktów jeden na jeden, dopóki przynajmniej nie zostaniecie rozdzieleni.
- Znajdź grupę wsparcia, która pomoże ci poradzić sobie z poczuciem straty i izolacji.
Pamiętaj, że po rozwodzie oboje małżonkowie mogą umawiać się na randki i ponownie zawrzeć związek małżeński.
Nowy związek z mężczyzną czy kobietą w trakcie rozwodu
Zgodnie z art. 56 § 1 KRO jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, żeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód. Rozkład pożycia jest zupełny, gdy nie istnieje między małżonkami więź duchowa, fizyczna ani gospodarcza. Natomiast trwałość rozkładu pożycia małżeńskiego występuje wtedy, gdy doświadczenie życiowe pozwala przyjąć, że na tle okoliczności konkretnej sprawy powrót małżonków do pożycia nie nastąpi. Ponadto art. 56 § 2 i 3 KRO określa negatywne przesłanki orzeczenia rozwodu. Zgodnie z art. 56 § 2 KRO rozwód jest niedopuszczalny w sytuacji w której wskutek rozwodu miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków, bądź też jeżeli z innych przyczyn orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. W świetle art. 56 § 3 KRO orzeczenie rozwodu jest niedopuszczalne w wyniku żądania zgłoszonego przez małżonka wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego, jeżeli drugi z małżonków na rozwód nie wyraża zgody, chyba że odmowa zgody na rozwód pozostawałaby w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego.
Nowy związek przed rozwodem a rozkład pożycia
Zgodnie z art. 57 § 1 k.r. i op. orzekając rozwód sąd orzeka także, czy i który z małżonków ponosi winę w rozkładzie pożycia. Sąd Najwyższy w swoich orzeczeniach (por. wyroki: III CKN 769/98 oraz III CKN 505/97 i I CKN 1019/97) wypowiedział się, że stwierdzenie w wyroku rozwodowym winy jednego z małżonków w powstaniu rozkładu pożycia nie jest wynikiem oceny wiarygodności i mocy dowodów (art. 233 § 1 KPC) lecz stanowi ujemną ocenę moralną jego postępowania, którą sąd przyjmuje na podstawie poczynionych ustaleń. Nadto można powiedzieć, że orzeczenie o winie za rozkład pożycia małżeńskiego stanowi zwięzłe podsumowanie i ocenę całego okresu małżeństwa. Przypomnieć również należy, że naruszeniem wierności małżeńskiej jest wszelkie zachowanie się jednego z małżonków wobec osoby trzeciej płci odmiennej, które może stwarzać pozory cudzołóstwa lub w inny sposób wykracza poza granice przyjętej normalnie obyczajowości i przyzwoitości (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 24 kwietnia 1951 r. C 735/50, NP. 1951, nr12).
W myśl art. 56 § 3 KRO orzeczenie rozwodu nie jest dopuszczalne, gdy żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, zaś winę tę ocenia się według zasad art. 57 KRO, zgodnie z którym Sąd ustala, który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia. Chodzi zatem o ustalenie winy za spowodowanie i utrwalenie rozkładu pożycia małżeńskiego, a więc o ustalenie zachowań, które doprowadziły do powstania i utrwalenia rozkładu, a co za tym idzie miały miejsce przed powstaniem i utrwaleniem rozkładu a nie tym fakcie. Także zachowania małżonka, które utrwalają już istniejący rozkład są istotne z punktu widzenia art. 57 § 1 KRO, jednak tej konstatacji nie można odnieść do zachowań małżonków jakie miały miejsce już po powstaniu i utrwaleniu rozkładu pożycia. Rozkład pożycia, to w uproszczeniu rozpad małżeństwa. Te zachowania bowiem nie wpływają na rozkład, skoro jest on już zupełny i trwały, a zatem nie można przyjąć istnienia związku przyczynowego (art. 361 § 1 KC) pomiędzy nimi, a rozkładem pożycia małżeńskiego. Nie są to więc zachowania, które w świetle zasad art. 57 § 1 w związku z art. 56 § 3 KRO mogłyby uzasadniać przypisanie winy za rozkład pożycia małżonkowi, którego dotyczą.
Nowy związek męża czy żony przed rozwodem
Zachowania małżonków w okresie, gdy rozkład ich pożycia małżeńskiego był już zupełny i trwały nie są jednak bez znaczenia dla oceny przesłanek rozwodowych określonych w art. 56 KRO. Małżonkowie zobowiązani są do wzajemnej lojalności i przyzwoitego zachowania wobec siebie przez cały czas trwania małżeństwa. Jeśli ich niewłaściwe zachowanie stało się przyczyną rozkładu pożycia, ponoszą tego skutki w postaci możliwości przypisania im winy rozkładu ze wszystkimi tego konsekwencjami, jakie przewiduje ustawa. Natomiast jeśli ich niewłaściwe zachowanie miało miejsce już po powstaniu i utrwaleniu rozkładu pożycia i nie może być uznane za jego przyczynę, oceniać je trzeba z punktu widzenia przesłanki zasad współżycia społecznego, jaką przewiduje art. 56 § 2 i 3 KRO dla oceny zgodności orzeczenia rozwodu z tymi zasadami oraz oceny zgodności z nimi odmowy zgody na rozwód małżonka, któremu nie można przypisać winy. Jeśli zatem małżonek, który nie wyraża zgody na rozwód i któremu w myśl wyżej przedstawionej wykładni art. 57 § 1 w zw. z art. 56 § 1 KRO, nie można przypisać winy rozkładu pożycia, po wystąpieniu rozkładu zachowuje się w stosunku do drugiego małżonka w sposób niewłaściwy i naganny, to należy rozważyć, czy w tych okolicznościach jego odmowa zgody na rozwód nie powinna być oceniona jako sprzeczna z zasadami współżycia społecznego w rozumieniu art. 56 § 3 KRO.
Nowy związek z kobietą czy mężczyzną w trakcie małżeństwa, ale przed rozwodem
Z uwagi na powyższe związanie się jednego z małżonków z innym partnerem w czasie trwania małżeństwa lecz po dacie, w której nastąpił już zupełny i trwały rozkład pożycia między małżonkami nie daje to podstawy do przypisania temu małżonkowi winy za ten rozkład.
Jednak da się spotkać argumentację Sądów czy pełnomocników, że małżonkowie zobowiązani są do wzajemnej lojalności przez cały czas trwania małżeństwa a zatem nawet wówczas gdy już nastąpił rozkład pożycia, żaden z małżonków nie może zachowywać się w sposób, który rozkład ten może pogłębić.
Czy w trakcie małżeństwa mogę się z kimś spotykać?
Czy w trakcie małżeństwa mogę się z kimś spotykać? Odpowiadając na to pytanie należy zacytować wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 września 2000 r., IV CKN 112/00 – związek jednego z małżonków z innym partnerem w czasie trwania małżeństwa, lecz po wystąpieniu zupełnego i trwałego rozkładu pożycia między małżonkami, nie daje podstawy do przypisania temu małżonkowi winy za ten rozkład. Czyli jak ustaną więzy małżeńskie, to możesz spotykać się w trakcie małżeństwa.
Nowy związek po złożeniu pozwu o rozwód
Gratuluję podjęcia decyzji o zakończeniu małżeństwa. Czy po złożeniu pozwu o rozwód możemy wejść w nowy związek, mieć nowego partnera, partnerkę, dziewczynę czy faceta? Złożenie pozwu o rozwód może być trudnym i emocjonalnie wymagającym procesem. Poznanie innej osoby po złożeniu pozwu o rozwód nie powinno zakończyć się rozwodem z orzekaniem o winie męża czy żony. W takiej sytuacji należy wskazać, że znajomość i relacja z tą osobą miały miejsce już po złożeniu pozwu o rozwód i ewentualnie powołać na tę okoliczność dowody. Sąd wtedy oceni, że nowy związek nie przyczynił się do rozwodu. Nowy związek był dopiero po złożeniu pozwu o rozwód. Rozpad związku małżeńskiego jest stanem faktycznym. Oznacza to tyle, że nawiązanie nowej relacji po rozpadzie faktycznym związku nie jest uznawane za niewierność, nielojalność małżeńską – wszak małżeństwo już nie istniało, zanim nawiązano relację z inną osobą.
Nowy związek męża i żony przed rozwodem, a rozwód jego winy
Spotkaliśmy się również wyrokiem Sądu, że mimo wieloletniej separacji i związku powoda z inną kobietą, nie można uznać, że nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego stron, skoro pozwana przez cały czas deklarowała chęć pojednania się z mężem. Jednocześnie Sąd ten stwierdził, że nawet gdyby przyjąć, że między stronami nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego, to orzeczenie rozwodu nie byłoby możliwe, bowiem to powód, który porzucił żonę i związał się z inną kobietą, jest wyłącznie winny rozkładu. Pozwana nie zawiniła rozkładu, była dobrą żoną dbającą o rodzinę, wypełniała swoje obowiązki w rozmiarze przekraczającym zwyczaje a jej naganne zachowanie na jakie wskazuje materiał zgromadzony w sprawach karnych miało miejsce już po spowodowaniu przez powoda rozkładu pożycia małżeńskiego i było reakcją na ujawnienie romansu męża i porzucenie przez niego rodziny. Sąd uznał też, że powód nie wykazał, by odmowa wyrażenia przez pozwaną zgody na rozwód była sprzeczna z zasadami współżycia społecznego i z tych wszystkich względów oddalił pozew o rozwód w oparciu o art. 56 § 3 KRO.
Nowy związek przed rozwodem – przykłady winy
Jakkolwiek to zawsze zależy od okoliczności danej sprawy i wykluczony jest w tym zakresie automatyzm, to jednak w świetle orzecznictwa zapadłego w sprawach rodzinnych można uznać, że przykładami zawinionych przyczyn rozkładu pożycia małżeńskiego są następujące przypadki:
- zdrada (także z osobą tej samej płci),
- pozory zdrady (np. zamieszkanie przez małżonka przez dłuższy okres czasu z inną osobą, nawet jeśli ostatecznie do niczego między nimi nie doszło),
- brak lojalności wobec współmałżonka,
- brak wzajemnej troski, nieudzielenie pomocy, porzucenie w potrzebie,
- znieważanie,
- ciężka obelga,
- przemoc fizyczna i psychiczna,
- odmowa współżycia,
- częste opuszczanie wraz z dzieckiem wspólnego domu i wyjazdy do rodziców nie spowodowane zachowaniem małżonka,
- zaniedbywanie rodziny,
- opuszczenie żony w zaawansowanej ciąży, odmowę jej wsparcia w trudnych chwilach, nieinteresowanie się porodem,
- przeznaczanie majątku wspólnego wyłącznie na własne potrzeby,
- nie przyczynianie się do zaspokajania potrzeb rodziny,
- brak współdziałania w prowadzeniu domu i wychowaniu dzieci,
- postawa egocentryczna,
- niechęć do podjęcia pracy zarobkowej pomimo istnienia takiej możliwości, o ile współmałżonek na niewłaściowść takiego zachowania zwrócił uwagę i domagał się jego zmiany,
- niewłaściwe zachowanie skierowane wobec osoby bliskiej dla współmałżonka (chodzi o więź rodzinną, ale również przyjacielską), chyba że chodzi o osobę, z którą współmałżonek nawiązał intymne pożycie,
- odmawianie środków utrzymania współmałżonkowi,
- nadmierna uległość wobec innych osób (np. rodziców), co uniemożliwia stworzenie własnej, odrębnej rodziny,
- ograniczanie kontaktów małżonka z rodziną.
Finalnie, w kwestii, jeśli małżonek wystąpił do sądu z wnioskiem o orzeczenie o winie, po przeprowadzeniu całego postępowania, może spodziewać się następujących wyroków:
- sąd orzeka, że wyłącznie jeden z małżonków jest winny rozkładu pożycia,
- sąd orzeka, że oboje małżonkowie ponoszą winę,
- sąd orzeka, że oboje małżonkowie są niewinni.
Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię – nowy związek przed i w trakcie rozwodu
Sąd wyrokiem rozwiązał przez rozwód małżeństwo powoda z winy obu stron przyjmując za jego podstawę następujące ustalenia i wnioski. Długotrwała rozłąka stron w sytuacji gdy powód ułożył sobie życie w innym kraju i nie zamierza powrócić do Polski powodują znikome prawdopodobieństwo reaktywowania małżeństwa, a zupełny rozkład pożycia, jaki nastąpił między małżonkami ma także charakter trwały i spełnia przesłanki z art. 56 § 1 KRO dla orzeczenia rozwodu.
Winę za rozkład pożycia ponoszą oboje małżonkowie. Powód przez to, że wyjeżdżając za granicę bez uzgodnienia z pozwaną faktycznie porzucił rodzinę a następnie związał się z inną partnerką, zaś pozwana przez nawiązanie w czasie trwania małżeństwa bliskiej znajomości z innym mężczyzną. W ocenie Sądu obowiązek dochowania wierności trwa przez cały czas istnienia małżeństwa i małżonek dopuszczający się zdrady jest współwinny za rozkład nawet wtedy, jeżeli uprzednio rozkład ten już nastąpił z przyczyn związanych z zachowaniem drugiego małżonka.
Strony nie utrzymywały ze sobą żadnych kontaktów, nie podejmowały żadnych starań o podtrzymanie małżeństwa. W przytoczonym stanie rzeczy uprawnione było ustalenie, że z momentem gdy powód przestał swe plany życiowe wiązać z pozwaną powrót małżonków do pożycia – w świetle zasada doświadczenia życiowego – stał się niemożliwy, a rozkład pożycia nabrał cech trwałości.
Stwierdzenie w wyroku rozwodowym winy małżonka w powstaniu rozkładu nie jest konsekwencją określonej oceny dowodów lecz stanowi wniosek prawny z poczynionych ustaleń, wyrażający zarazem negatywną ocenę jego postępowania, które do tego rozkładu doprowadziło. Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna IV CKN 112/00
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji. Prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.
