W sprawach o zaprzeczenie ojcostwa prokurator wytaczając powództwo pozywa wszystkie osoby, których stosunku pokrewieństwa powództwo dotyczy, to jest męża matki, dziecko oraz matkę. Osoby te, jako strony w procesie, mają samodzielną i niezależną od zachowania się pozostałych stron legitymację do wnoszenia środków odwoławczych.
Stosownie do art. 454 § 2 KPC w sprawach o zaprzeczenie ojcostwa wytaczanych przez prokuratora pozwanymi są osoby, których stosunku pokrewieństwa dotyczy to powództwo, to jest mąż matki dziecka, matka i dziecko. Każdej z tych osób, jako stronie postępowania przysługuje własna legitymacja do wnoszenia środków odwoławczych, niezależnie od tego czy z możliwości takiej korzystają pozostałe strony. Ich interes prawny w zaskarżeniu wyroku wyraża się w uzyskaniu takiego rozstrzygnięcia, które kształtuje stan cywilny i pochodzenie dziecka zgodnie z prawdą biologiczną, niezależnie od tego czy środek zaskarżenia skierowany jest przeciwko wyrokowi uwzględniającemu, czy oddającemu powództwo. Z treści art. 63 kro. wynika, że zastrzeżony w nim termin ogranicza jedynie prawo męża matki do wytoczenia powództwa o zaprzeczenie ojcostwa.
Warunkiem zapewnienia prawnej ochrony rodzicielstwa jest w pierwszej kolejności ustalenie faktu rodzicielstwa zgodnie z rzeczywistym stanem. Prawo do ochrony rodzicielstwa, w tym do ustalenia go zgodnie z rzeczywistym stanem, obejmuje także aspekt negatywny tj. możliwość zakwestionowania istnienia więzów pokrewieństwa. Ustawowe prawo do rodzicielstwa w tym rozumieniu może doznawać ograniczenia z uwagi na potrzebę ochrony stałości związków rodzinnych i dobro dziecka jednak z zachowaniem właściwej równowagi między tymi chronionymi dobrami. Ocena w tym zakresie powinna uwzględniać konkretne okoliczności danej sprawy uzasadniające uwzględnienie lub oddalenie powództwa.
Czyli termin zastrzeżony w art. 63 kro ogranicza jedynie prawo męża matki dziecka do wytoczenia powództwa o zaprzeczenie ojcostwa, nie należy jednak przypisywać mu żadnego wpływu na prawa, które wynikają z udziału w charakterze pozwanego w sprawie wytoczonej przez inną osobę z zachowaniem przysługującego jej terminu albo przez prokuratora. Braku apelacji powoda od wyroku oddającego powództwo nie można – w razie wniesienia apelacji przez jednego z pozwanych – utożsamiać ze zrezygnowaniem z dalszego popierania powództwa.
W tym stanie rzecz uzasadniony jest wniosek, że pozwany ojciec dziecka, któremu w dacie wytoczenia powództwa przez prokuratora upłynął określony w art. 63 kro termin do wytoczenia powództwa o zaprzeczenie ojcostwa, może zaskarżyć apelacją wyrok oddalający powództwo prokuratora o zaprzeczenie ojcostwa. Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 3 października 2014 r. V CSK 281/14
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.