Dziedziczeniu nie podlega wynikające ze stosunku alimentacyjnego prawo do alimentów ani obowiązek alimentacyjny. Wygasają one z chwilą śmierci odpowiednio uprawnionego i zobowiązanego. Jest to konsekwencja ściśle osobistego charakteru tych praw i obowiązków. Do spadku po uprawnionym wchodzą raty alimentacyjne, które stały się wymagalne za jego życia i zostały prawomocnie zasądzone. Analogicznie zaspokojeniu przez spadkobierców zobowiązanego podlegają roszczenia alimentacyjne, które zostały ustalone prawomocnym wyrokiem (lub ugodą sądową) i do dnia otwarcia spadku nie zostały spełnione przez zobowiązanego.
Wyrokowi, stwierdzającemu obowiązek dokonywania świadczeń alimentacyjnych przez zobowiązanego, sąd nada klauzulę wykonalności przeciwko jego spadkobiercom co do świadczeń należnych uprawnionemu do chwili otwarcia spadku. Wydanemu przeciwko zobowiązanemu tytułowi egzekucyjnemu nie można nadać na podstawie art. 788 § 1 KPC klauzuli wykonalności za czas po otwarciu spadku.
Po śmierci zobowiązanego do alimentów postępowanie o alimenty, które trwa i nie jest prawomocne, nie może toczyć się z udziałem jego następców prawnych. W takiej sytuacji postępowanie podlega umorzeniu z powodu niedopuszczalności.
Z chwilą śmierci zobowiązanego do alimentacji może powstać obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności. Zobowiązany w dalszej kolejności odpowiada za własny dług, a nie w wyniku następstwa prawnego.
[spacer]
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji. Prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.
