Twoja sprawa z zakresu prawa rodzinnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Alimenty na byłą żonę po rozwodzie osobno w Sądzie Rejonowym

Art. 60 § 2 KRO stanowi, że jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec , że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

Przesłanką, od której uzależnione jest powstanie obowiązku alimentacyjnego małżonka wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego , jest spowodowanie istotnego pogorszenia sytuacji materialnej małżonka niewinnego, nie mającego cech niedostatku. Małżonek niewinny takiego rozkładu pożycia może więc żądać alimentów od małżonka winnego , chociażby nie znajdował się w niedostatku. Przyjęte uregulowanie nie daje jednak prawa małżonkowi niewinnemu do równej stopy życiowej z małżonkiem zobowiązanym, lecz małżonek niewinny ma prawo do bardziej dostatniego poziomu życia aniżeli zaspokajanie usprawiedliwionych potrzeb.

Do przewidzianego w tym artykule obowiązku alimentacyjnego stosuje się odpowiednio art. 138 KRO, który przewiduje możliwość zmiany zakresu obowiązku alimentacyjnego w razie zmiany okoliczności, od których zależy (art. 61 KRO). Potrzeby uprawnionego jak i możliwości zobowiązanego ulegają zmianie, tym samym może ulegać zmianie wysokość alimentów. W razie zmiany stosunków zarówno uprawniony, jak i zobowiązany do alimentów mogą żądać zamiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zmiana stosunków może prowadzić do uchylenia obowiązku alimentacyjnego bądź do podwyższenia lub obniżenia alimentów. (vide Uchwała SN z dnia 16.12.1987 r.(M.P.z 1988 r. Nr 6, poz. 60)).

Alimenty na byłą żonę po rozwodzie osobno w Sądzie Rejonowym Poznań

Nadmienić należy, że dla oceny, czy rozwód istotnie pogorszył sytuację materialną małżonka niewinnego nie są istotne ewentualne zmiany , jakie nastąpiły w położeniu materialnym małżonka niewinnego w czasie pomiędzy faktycznym rozejściem się małżonków, a orzeczeniem rozwodu, natomiast istotne jest porównanie każdorazowej sytuacji materialnej małżonka niewinnego z tym położeniem , jakie istniałoby , gdyby rozwód nie został w ogóle orzeczony i gdyby małżonkowie kontynuowali pożycie (vide orzeczenie SN z 7.01.1969, II CR 528/86, OSN CP 1969 nr 10, poz. 179, orzeczenie SN z 28.10.1980 r. III CRN 222/80, OSN CP 1981 nr 5, poz. 90, uchwała pełnego składu Izby Cywilnej i Administracyjnej SN z 16.12.1987 r., III CZP 91/86 , OSN CP 1988 nr 4 poz42- pktXIII, B. Czech, K.Piasecki Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, Warszawa2009 komentarz do art. 60 teza 17).

Z treści art. 60 § 2 KRO wynika, że rozwód musi pociągać za sobą istotne pogorszenie sytuacji uprawnionego, nie wspominając nic o możliwościach zobowiązanego. Wskazuje jedynie, że rozmiar świadczeń zobowiązanego musi być „odpowiedni” do usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego. Stosując art. 61 KRO zasadnym jest uwzględnić przepis art. 135 § 1 KRO , zgodnie z którym zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. W ustalaniu obowiązku alimentacyjnego pomiędzy stronami nie obowiązuje zasada równej stopy życiowej. Powódka nie ma prawa żądać od powoda dzielenia się z nią na równi środkami finansowymi, które pozwany wypracował, lub zgromadził jeszcze przed zawarciem związku małżeńskiego. W wyroku z 28.10.1980 r. III CRN 222/80 Sąd Najwyższy podkreślił, że zakres świadczenia alimentacyjnego wobec byłego małżonka „ określa z jednej strony stopień pogorszenia się sytuacji materialnej małżonka niewinnego, a z drugiej strony zasady słuszności. Tylko bowiem zasady słuszności mogą w sposób prawidłowy wyważyć rozstrzygniecie, jaki w konkretnej sprawie zakres przyczyniania się małżonka winnego może być uznany za „odpowiedni”. Z reguły będzie się on znajdował pomiędzy granicą , poniżej której leży niedostatek, a granicą, której przekroczenie byłoby zrównaniem stopy życiowej obojga rozwiedzionych małżonków. Jak bowiem przyjmuje się powszechnie w judykaturze i orzecznictwie obowiązek alimentacyjny małżonka wyłącznie winnego nie sięga – przynajmniej z reguły- tak daleko, aby miał on zapewnić byłemu małżonkowi równą stopę życiową, jednak nie jest przy tym ograniczony do zaspokajania tylko tych usprawiedliwionych potrzeb, o których mówi art. 60 KRO w § 1 (powyższy pogląd zaakceptował m.in. SA w P. w wyroku z dn. 9.09.2009 r. I ACa 565/09).

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię

M. F. złożyła pozew o zasądzenie na jej rzecz alimentów. Podniosła, że po orzeczeniu rozwodu jej sytuacja uległa istotnemu pogorszeniu, albowiem strony nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego, pozwany wyprowadził się, a od 1 października powódka samodzielnie pokrywa koszt swojego utrzymania i utrzymania domu. W związku z toczącym się postępowaniem o eksmisję z domu przy ul. (…) podpisała umowę rezerwacyjną mieszkania i od lipca ma w nim zamieszkać ponosząc koszty jego utrzymania. Oprócz wydatków na wyżywienie, kosmetyki, środki czystości, odzież, zakup paliwa do samochodu ponosi koszty wizyt lekarskich i zakupu lekarstw, choruje na nadciśnienie, czerwienicę, depresję, choroby układu moczowego, posiada II grupę inwalidzką na stałe. Wskazała, że miesięczny koszt zaspokojenia jej potrzeb oraz opłat związanych z utrzymaniem domu wynosi 5 600 zł.

Pozwany S. F. pismem z dnia 18 lipca  wniósł o oddalenie powództwa. Podniósł, że w postępowaniu rozwodowym powódka nie wnosiła o zasądzenie alimentów, pomimo że pozwany uznał powództwo w zakresie winy . Wskazał, że po orzeczeniu rozwodu możliwości zarobkowe stron są podobne, a obecnie nie są właścicielami domu , czy mieszkania, obydwoje w zbliżonym czasie dokonali darowizn nieruchomości na rzecz swoich dorosłych dzieci. Porównywalna jest również sytuacja zdrowotna małżonków.

Alimenty na byłą żonę po rozwodzie osobno w Sądzie Rejonowym Poznań

Ponieważ sąd rozwodowy nie czynił ustaleń na okoliczność, czy nastąpiło istotne pogorszenie sytuacji materialnej powódki w wyniku rozwodu oceny takiej musiał dokonać Sąd Rejonowy w przedmiotowym postępowaniu. Biorąc pod uwagę materiał dowodowy zgromadzony w postępowaniu rozwodowym oraz poczynione w przedmiotowej sprawie ustalenia faktyczne uznać należy , że porównując sytuację materialną małżonka niewinnego – powódki M. F. – po rozwodzie z sytuacją w jakiej powódka by się znajdowała , gdyby małżeństwo funkcjonowało prawidłowo uznać należy, że rozwód pociągnął istotne pogorszenie jej sytuacji. Powódka co do zasady jest zatem uprawniona skutecznie żądać alimentowania jej przez byłego męża, skoro nie jest stroną, która zawiniła w rozpadzie związku małżeńskiego, a w wyniku rozpadu rodziny doszło do istotnego pogorszenia się jej sytuacji. Dlatego Sąd stanął na stanowisku, że pozwany powinien alimentacyjnie partycypować w utrzymaniu powódki.

Zakładając hipotetycznie, gdyby małżonkowie kontynuowali pożycie, a rozwód nie byłby orzeczony obecnie uzyskiwaliby łącznie dochody: ok. 4000 zł.(emerytura)+960(renta)+997(staż)=ok.6000 zł. , a więc stosując zasadę równej stopy to na utrzymanie powódki przypadałaby kwota ok. 3 000 zł. Do tej kwoty byłyby pokryte potrzeby powódki gdyby rozwodu nie było. Więc obecnie powódka ma około 1000 zł. mniej (wliczając dochód z tytułu odbywania stażu) niż jakby rozwód nie był orzeczony. Ma też w ocenie Sądu realną możliwość dorobienia sobie tej kwoty ok. 1000 zł.

W ocenie Sądu całokształt okoliczności charakteryzujących położenie życiowe powódki M. F. , jak i pozwanego S. F., z uwzględnieniem również stanu zdrowia stron, uzasadnia rozstrzygnięcie, że kwota zasądzonych alimentów odpowiada zarówno usprawiedliwionym potrzebom powódki jak i pozostaje w granicach możliwości majątkowych pozwanego. Sąd zróżnicował ten obowiązek za okres gdy powódka leczyła się prywatnie i nie podejmowała dodatkowego zatrudnienia oraz za okres , gdy podjęła już leczenie na NFZ oraz odbywała staż, uzyskując stypendium, uznając że ma możliwość uzyskania dodatkowego dochodu przynajmniej w kwocie ok. 1000 zł.

Sąd zauważa, że pozwany nadal jest osobą majętną, posiada udziały w spółce, jest współwłaścicielem nieruchomości, pobiera świadczenie emerytalne. Powódka natomiast oprócz renty pobierała w ostatnim okresie stypendium z tytułu stażu i w ocenie Sądu może podjąć zatrudnienie, czy to dorywcze, na umowę zlecenia lub nawet na umowę o pracę , chociażby na część etatu, w branży, w której jest fachowcem i ma wieloletnie doświadczenie zawodowe, w której de facto nadal pracowała będąc na stażu u córki, a z której to działalności czerpała znaczne dochody – 10 000 zł, co sama przyznała. Wyrok Sądu Rejonowego – III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 28 czerwca 2019 r. III RC 145/18

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i specjalista od prawa rodzinnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach rodzinnych. Gdy nie pisze artykułów na blogu, reprezentuje swoich klientów w sądzie, dążąc do osiągnięcia najlepszych dla nich rozwiązań.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Jarocin Gostyń Szamotuły Pleszew Czarnków Trzcianka Oborniki Chodzież Piła Gorzów Wielkopolski Konin Turek Nowy Tomyśl Leszno Wolsztyn Grodzisk Wielkopolski Gniezno Słupca Skoki Kalisz Śrem Buk Kostrzyn Duszniki Kościan Września Środa Wielkopolska Murowana Goślina Ostrów Wielkopolski Kórnik Luboń Swarzędz Opalenica Wągrowiec Krotoszyn Pobiedziska Pniewy Rogoźno Wronki Powidz S uchy Las Biedrusko Tarnowo Podgórne Komorniki Dopiewo Przykona Kleczew Czerwonak Stęszew Kleszczewo Rokietnica Międzychód, Łódź Wrocław Warszawa Katowice Kraków Rzeszów Lublin Gdańsk Szczecin Zielona Góra Opole Śląsk Kielce Olsztyn Bydgoszcz, Mińsk Mazowiecki Wołomin Pruszków Radom Otwock Legionowo Garwolin Grójec Ciechanów Grodzisk Mazowiecki Płońsk Ostrołęka, Dwór Mazowiecki Żyrardów Wyszków Mińsk Mazowiecki Łomianki Marki Ząbki Józefów Konstancin Sochaczew Nadarzyn Wólka, Kosowska Tarczyn Góra Kalwaria Wiskitki Teresin Zaborów Węgrów Warka Sokołów Przasnysz Pułtusk Raszyn Siedlce Białystok

Kancelaria Prawa Rodzinnego w Poznaniu