Przepis art. 128 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwu. W myśl art. 133 § 1 KRO rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
W treści art. 135 KRO uregulowano, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.
Zgodnie z w/w przepisami kwota alimentów należnych dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a nie posiada majątku przynoszącego dochód, zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości każdego z jego rodziców, albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa w odpowiednich częściach na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnych możliwości finansowych.
Należy też wskazać, że przez ustawowe określenie „możliwości zarobkowe i majątkowe” należy rozumieć nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych (por. Henryk Haak, Obowiązek alimentacyjny, Komentarz Toruń 1995, s. 118-119).
Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych. W świetle przepisu art. 135 § 3 pkt 3 KRO świadczenie wychowawcze z programu 500+ nie ma wpływu na zakres świadczeń alimentacyjnych. Przy czym przepis ten należy interpretować w ten sposób, że świadczenie wychowawcze 500+ dla dziecka na jego wychowanie i zaspokojenie jego potrzeb, nie wpływa na zakres obowiązku alimentacyjnego żadnego z rodziców, ani ich możliwości zarobkowe i majątkowe, co oznacza, że fakt otrzymywania na dziecko 500 zł z pomocy społecznej nie zwalnia żadnego z rodziców od swojej części uczestniczenia w kosztach utrzymania dziecka. Ponadto nie wlicza się tej kwoty do dochodów rodziny (bowiem ma ono tylko jeden cel, to jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych). A zatem wypłacanego świadczenia wychowawczego rodzicowi, pod którego opieką pozostaje dziecko nie zalicza się jako dochodu tego rodzica, mającego wpływ na jego (tego rodzica) zakres świadczenia alimentacyjnego wobec dziecka.
Wskazać przy tym trzeba, że zarówno w ustawie jak i w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym użyto tego samego pojęcia „zaspokojenie potrzeb dziecka”, a zatem zdaniem Sądu oznacza to, że ustalając obowiązek alimentacyjny Sąd nie może pominąć faktu otrzymywania przez rodzica na dziecko 500 zł na potrzeby dziecka, bowiem potrzeby dziecka są ograniczone. Gdyby więc finansować wszystkie potrzeby dziecka tylko obowiązkiem alimentacyjnym każdego z rodziców to świadczenie 500+, nie miałoby być na co przeznaczone tzn. w zakresie potrzeb dziecka, bo potrzeby dziecka byłyby w całości zaspokojone przez obowiązek alimentacyjny rodziców (i wówczas 500+ byłoby „czystym zyskiem” rodzica je otrzymującego).
Zgodnie z treścią art. 730 § 1 KPC w każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny można żądać udzielenia zabezpieczenia.
Udzielenia zabezpieczenia może żądać każda strona lub uczestnik postępowania, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia. Natomiast interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia istnieje wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie (art. 7301 § 1 i 2 KPC)
W myśl art. 731 KPC zabezpieczenie nie może zmierzać do zaspokojenia roszczenia, chyba że ustawa stanowi inaczej. Natomiast w sprawach o alimenty, zgodnie z art. 753 § 1 KPC, zabezpieczenie może polegać na zobowiązaniu obowiązanego do zapłaty uprawnionemu jednorazowo lub okresowo określonej sumy pieniężnej. W sprawach tych podstawą zabezpieczenia jest jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia.
Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię
Sprawa sądowa opracowana przez KancelarięB. K., działająca w imieniu małoletnich dzieci W. i H. W. wniosła o zasądzenie od pozwanego W. W. alimentów na rzecz małoletniego syna w kwocie po 800 zł miesięcznie, zaś na rzecz małoletniej córki alimentów w kwocie po 1000 zł miesięcznie, płatnych do jej rąk do 10-ego dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki, poczynając od stycznia 2013 roku.
Jednocześnie B. K. wniosła o zabezpieczenia niniejszego roszczenia na czas trwania procesu, poprzez zobowiązanie pozwanego do płacenia alimentów w kwocie po 800 zł miesięcznie na rzecz syna i po 800 zł miesięcznie na rzecz córki , płatnych do dnia 10-ego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat poczynając od stycznia 2013 r.
W uzasadnieniu pozwu matka małoletnich powodów podała, iż małoletni powodowie pochodzą z nieformalnego związku z W. W., matka mieszka z małoletnimi we W. a pozwany w W.. Rodzice małoletnich nie utrzymują ze sobą żadnego kontaktu, pozwany nie utrzymuje też kontaktu z dziećmi i nie łoży na ich utrzymanie. B. K. podała nadto, iż do końca kwietnia zatrudniona była w D. Banku w W. na stanowisku opiekuna klienta, obecnie zaś nie pracuje i pozostaje na utrzymaniu rodziców, jej jedynym dochodem jest zasiłek macierzyński.
W ocenie matki małoletniego powodowa żądana tytułem alimentów kwota odpowiada usprawiedliwionym potrzebom małoletnich oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym pozwanego, który jest operatorem kamery i zarabia około 5.000- 7.000 zł miesięcznie.
W niniejszej sprawie roszczenie zostało uprawdopodobnione. Z przedłożonych do pozwu dokumentów wynika, iż pozwany jest ojcem małoletnich powodów, zobowiązanym do łożenia na ich utrzymanie.
Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że na obecnym etapie postępowania wniosek o zabezpieczenie alimentacyjne zasługuje na częściowe uwzględnienie i zobowiązał pozwanego W. W. do łożenia na rzecz małoletnich powodów alimentów w kwotach po 800 zł miesięcznie na każde z dzieci do czasu zakończenia postępowania w niniejszej sprawie. Kwota ta pozwoli na zaspokojenie podstawowych potrzeb małoletnich na czas trwania postępowania
Jednocześnie należy podkreślić, że pomimo wskazania przez matkę powoda, zawodu jaki wykonuje pozwany, brak informacji o jego szczegółowej sytuacji majątkowej, rodzinnej oraz możliwościach zarobkowych powoduje, iż dalej idący wniosek należało oddalić. Kwestią otwartą pozostaje ustalenie rozmiaru niezbędnych i uzasadnionych potrzeb małoletnich powodów oraz możliwości zarobkowych rodziców, co pozwoli na ostateczne określenie wysokości należnych jemu alimentów. Postanowienie Sądu Rejonowego – III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 29 stycznia 2013 r. III RC 47/13
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji. Prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.
