Twoja sprawa z zakresu prawa rodzinnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Obniżenie i zmniejszenie alimentów po rozwodzie z powodu urodzenia drugiego, trzeciego albo kolejnego dziecka

Zgodnie z art. 138 KRO w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez pojęcie „stosunków” wskazanych w przywołanej regulacji należy rozumieć okoliczności istotne z punktu widzenia ustawowych przesłanek obowiązku alimentacyjnego i jego zakresu określonych w art. 133 i 135 KRO Stosownie do treści art. 133 § 1 KRO rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zatem tylko posiadanie przez dziecko własnego majątku z którego dziecko mogłoby się samodzielnie utrzymać zwalnia rodziców z ich obowiązku alimentacyjnego wobec niego. W pozostałych przypadkach na rodzicach ciąży obowiązek dostarczania małoletniemu środków utrzymania i wychowania a jego zakres zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 KRO).

Przepis art. 138 KRO należy do kategorii norm słusznościowych, określanych mianem clausualae rebus sic stantibus, których zastosowanie prowadzi do zmiany treści zobowiązania albo nawet jego umorzenia (przez ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego) wobec tego, iż jego wykonanie o poprzedniej treści nie zaspokoiłoby roszczenia uprawnionego albo mogłoby prowadzić do nieuzasadnionego pokrzywdzenia zobowiązanego poprzez nadmierną wysokość świadczeń alimentacyjnych, przekraczających możliwości dłużnika, o których mowa w art. 135 KRO Ratio legis tego przepisu, z uwagi na istotę zobowiązania, jest ochrona uprawnionego do alimentacji i zasadniczo w tym kierunku należy dokonywać subsumcji. Ma to takie znaczenie, iż w procesie stosowania prawa na czoło wysuwają się potrzeby uprawnionego do alimentacji, które powinny być zaspokojone przez osoby zobowiązane, jednakże tylko w takim zakresie na jaki pozwalają ich możliwości zarobkowe i majątkowe. Aby jednak stosować dyspozycję art. 138 KRO kategorycznie muszą zmienić się okoliczności, które legły u podstaw ostatniej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego i tylko taka zmiana może stanowić podstawę do modyfikacji treści zobowiązania. Wynika z tego, iż rozstrzygnięcie o żądaniu opartym na art. 138 KRO wymaga porównania stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich zmianie, oraz oznacza, że upływ czasu jaki nastąpił od daty ostatniego wyroku alimentacyjnego do daty orzekania o zmianie alimentów sam w sobie nie może jeszcze przemawiać za zasadnością powództwa. To do strony należy obowiązek wykazania, że zmiany takie nastąpiły stosownie do ogólnej reguły dowodowej (art. 6 KC i art. 232 KPC)

Obniżenie i zmniejszenie alimentów po rozwodzie z powodu urodzenia drugiego, trzeciego albo kolejnego dziecka Poznań Warszawa

W przedmiotowej sprawie małoletni powód działający przez swoją matkę domagał się zmiany orzeczenia w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego z dotychczasowej kwoty 350zł., orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 21 lutego 2013 r. do kwoty 600 zł.

Należy podnieść, iż obowiązek alimentacyjny rodziców ich dzieci stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku „troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka” i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej. Powinność tą jako treść władzy rodzicielskiej w zakresie pieczy nad osobą dziecka ustanawia art. 96 zd 2 KRO W ramach wychowania dziecka rodzice zobowiązani są zapewnić dziecku należytą egzystencję. Powinni więc zadbać o odpowiednie wyżywienie, odzież, warunki mieszkaniowe, pomoce szkolne oraz pomoc lekarską, winni też zapewnić prawidłowy i niezakłócony rozwój osobowości. Obowiązek alimentacyjny, co należy zaznaczyć, obejmuje nie tylko dostarczenie środków utrzymania, ale w miarę potrzeby także środków wychowania. Dostarczenie środków utrzymania to w powszechnym rozumieniu tego wyrażenia zaspokojenie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci pożywienia, ubrania, mieszkania, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie.

Dostarczenie środków wychowania obejmuje zaś powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia a także zapewnienie dostępu do dóbr kultury. Środki te służą zaspokajaniu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Żaden przepis ustawy nie precyzuje w jakiej postaci mają być spełnione świadczenia alimentacyjne, zarówno te przeznaczone na zaspokojenie potrzeb utrzymania jak i wychowania.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, jednocześnie jednak musi korelować z zarobkowymi i majątkowymi możliwościami zobowiązanego (art. 135 § 1 KRO) Usprawiedliwione potrzeby dziecka powinny być uwzględnione nie tylko na podstawie wieku, lecz również miejsca pobytu dziecka, jego środowiska, stanu zdrowia, możliwości zarobkowych zobowiązanych do jego utrzymania i całego szeregu okoliczności każdego konkretnego przypadku. W szczególności – o czym wspomniano już powyżej – usprawiedliwionych potrzeb nie można odrywać od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te w praktyce pozostają we wzajemnej zależności i obie przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez Sąd wysokości alimentów (tak też orzeczenie SN z dnia 10.10.1970 r., III CRN 350/69, opublikowane w OSNCP 1970, nr 2, poz. 15). Możliwości zarobkowych i majątkowych nie należy przy tym utożsamiać z wysokością faktycznych zarobków i dochodów z majątku, ale wg tego jakie dochody może osiągnąć zobowiązany do alimentowania przy założeniu, że dokłada wszelkich starań i swoje możliwości zarobkowe w pełni wykorzystuje stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych, a nadto iż uzyskuje dochody z majątku zgodnie z jego społeczno-gospodarczym przeznaczeniem.

W uzasadnionych przypadkach możliwości zarobkowe obejmują także wysokość zarobków, które zobowiązany jest w stanie uzyskać lecz nie osiąga ich z przyczyn nie zasługujących na usprawiedliwienie, choćby z uwagi na brak świadomości istnienia obowiązku utrzymania osób względem, których winien on świadczyć alimenty. Możliwości świadczeń alimentacyjnych nie ma zatem ten, kto nie posiada żadnego majątku, nie jest ze względu na stan zdrowia zdolny do jakiejkolwiek pracy i otrzymuje żadnych świadczeń oraz nie ma możliwości uzyskania podstawowych dóbr konsumpcyjnych. Natomiast możliwości majątkowych nie posiada ten zobowiązany, który nie posiada żadnego majątku ruchomego, nieruchomości czy innych majątkowych praw podmiotowych jak choćby wierzytelności. Tylko więc całkowity brak tych możliwości stanowi podstawę ustalenia, iż obowiązek alimentacyjny nie może być przez zobowiązanego spełniany. Każde zatem pozytywne ustalenie w tym przedmiocie otwiera możliwość dłużnika do zaspokojenia roszczenia alimentacyjnego.

W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 14.05.2002 r., sygn. akt V CKN 1032/00 (niepublikowanym, zawartym w bazie orzeczeń (…) pod numerem (…)) stwierdzono, że sam fakt urodzenia się kolejnego dziecka nie pociąga za sobą automatycznie ustania obowiązku alimentacyjnego w stosunku do pozostałych dzieci, może natomiast wpłynąć na rozmiar istniejącego obowiązku (wysokość rat alimentacyjnych).

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 1

W pozwie przedstawicielka ustawowa M. C. (1) działając w imieniu małoletnich N. C. (1) oraz J. C. (1) wniosła o podwyższenie alimentów od pozwanego J. C. (1) z kwoty po 1.300 zł miesięcznie na rzecz każdego z uprawnionych do kwoty po 2.600 zł miesięcznie na rzecz każdego z uprawnionych, płatnych z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu podniosła, iż pozwany nie kontaktuje się z dziećmi w terminach ustalonych wyrokiem rozwodowym co powoduje, iż wszystkimi kosztami dotyczącymi opieki nad dziećmi w dni jakie powinien zajmować się ich ojciec jest obciążona ona. Podała, iż od daty poprzedniego ustalenia alimentów znacznie wzrosły potrzeby małoletnich, zaś jej dochody drastycznie spadły. Wskazała, iż miesięczny koszt utrzymania dzieci wynosi kwotę 10.227,56 zł. Zaznaczyła, iż musiała uruchomić linię kredytową i wziąć pożyczkę, by zaspokoić potrzeby dzieci. Twierdziła, iż pozwany uzyskuje dochody, których nie ujawnia.

Obniżenie i zmniejszenie alimentów po rozwodzie z powodu urodzenia drugiego, trzeciego albo kolejnego dziecka Poznań Warszawa

W odpowiedzi na pozew pozwany J. C. (1) wniósł o oddalenie powództwa oraz zażądał obniżenia alimentów na rzecz małoletnich N. C. (1) oraz J. C. (1) z kwoty po 1.300 zł miesięcznie na rzecz każdego z uprawnionych do kwoty po 800 zł miesięcznie na rzecz każdego z uprawnionych, płatnych z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat oraz o zasądzenie od powodów na rzecz pozwanego kosztów procesu. W uzasadnieniu podniósł, iż od daty orzeczenia rozwodu nastąpiła zmiana jego sytuacji życiowej, finansowej i materialnej. Podał, iż zawarł nowy związek małżeński, z którego pochodzi dwoje małoletnich dzieci. Zaznaczył, iż jego żona nie pracuje i otrzymuje zasiłek macierzyński w kwocie 1.600 zł miesięcznie. Zaciągnął kredyt hipoteczny na zakup mieszkania w wysokości 299.000 zł i spłaca ratę miesięczną kwotą 1.936 zł. Wskazał, iż dochody przedstawicielki ustawowej są dwukrotnie wyższe od jego. Zastrzegł, iż koszty utrzymania małoletnich wskazane przez ich matkę są znacznie zawyżone. Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Okręgowego w sprawie o rozwód rozwiązano związek małżeński J. C. (1) i M. C. (1), wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi N. C. (1) i J. C. (1) powierzono matce, zaś uprawnienia ojca ograniczono do prawa współdecydowania o istotnych sprawach dzieci, w szczególności związanych z leczeniem i realizacją obowiązku szkolnego. Wyrokiem tym również zasądzono od ojca na rzecz dzieci alimenty w kwocie po 1.300 zł miesięcznie na rzecz każdego z uprawnionych, poczynając od uprawomocnienia się wyroku. Ustalono kontakty J. C. (1) z dziećmi poza ich miejscem zamieszkania w II i IV weekend miesiąca, poczynając od piątku od godz. 18.00 do niedzieli do godz. 19.00, jeden tydzień ferii zimowych oraz jeden miesiąc wakacji letnich, w okresie Świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy naprzemiennie.

Przedmiotem ustaleń Sądu w niniejszej sprawie był zatem fakt, czy po orzeczeniu Sądu Okręgowego określającego wysokość świadczeń alimentacyjnych na rzecz N. C. (1) i J. C. (1) w kwocie po 1.300 zł miesięcznie na rzecz każdego z uprawnionych nastąpiła istotna zmiana okoliczności usprawiedliwiająca żądanie podwyższenia bądź obniżenia alimentów.

Należy na wstępie zauważyć, iż od wydania orzeczenia przez Sąd Okręgowy m.in. w przedmiocie konkretyzacji świadczenia alimentacyjnego na rzecz uprawnionych upłynął okres ponad 4 lat. Usprawiedliwione potrzeby uprawnionych wzrosły. Ma to związek nie tylko z upływem czasu, ale również ze zm. w ich życiu oraz rozwojem psychofizycznym. Zdaniem Sądu Najwyższego, które Sąd orzekający w pełni podziela, różnica wieku dziecka spowodowana upływem czasu od daty orzeczenia określającego wysokość alimentów, sama przez się uzasadnia wzrost potrzeb związanych z uczęszczaniem do szkoły, pobieraniem dodatkowych zajęć, co z kolei pociąga za sobą konieczność ponoszenia zwiększonych wydatków na zaspokojenie potrzeb edukacji oraz w zakresie leczenia i zajęć sportowych itp. (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 1 lipca 1965 r., (…) 135/04, niepublikowane). W ocenie Sądu, uwzględniając zasady doświadczenia życiowego, wiek uprawnionych i związaną z tym konieczność zaspokojenia potrzeb edukacyjnych, wyżywienia, ubrania, opieki zdrowotnej, zajęć dodatkowych to usprawiedliwione koszty utrzymania uprawnionych można ustalić na poziomie wskazanym przez ich matkę w trakcie przesłuchania.

Decydującą w niniejszej sprawie okazała się ocena możliwości zarobkowych i majątkowych osób zobowiązanych do alimentacji. Wskazać należy, iż obowiązek alimentacyjny obciąża oboje rodziców. Sytuacja obojga z nich zmieniła się. M. C. (1) z pracy w Urzędzie Miejskim w B. oraz Agencji (…) miesięcznie otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 7.080 zł. Poprzednio jej łączne miesięczne dochody wynosiły ok. 17.284 zł brutto, tj. ok. 13.440 zł netto. W tym miejscu należy wskazać, iż posiada ona dom, kawalerkę i dwie działki, które przedstawiają znaczną wartość i mogą być spieniężone. W odniesieniu do sytuacji J. C. (1) należy wskazać, iż zawarł on związek małżeński z S. C., z którego urodziła się L. C. i A. C.. Pozwany – powód wzajemny spodziewa się z tego związku trzeciego dziecka. Konsekwencją jest to, iż musi on łożyć środki finansowe na utrzymanie niepracującej żony oraz dwójki dzieci. Zwiększenie liczby osób pozostających na jego utrzymaniu niewątpliwie wpłynęło na jego sytuację. Dodatkowo w związku z koniecznością zakupu mieszkania zaciągnął kredyt w kwocie 299.000 zł i spłaca ratę miesięczną w kwocie 1.785 zł.

Obniżenie i zmniejszenie alimentów po rozwodzie z powodu urodzenia drugiego, trzeciego albo kolejnego dziecka Poznań Warszawa

Aktualnie zasiada w Radzie Nadzorczej (…) w J. otrzymując kwotę 1.496,54 zł netto miesięcznie. Początkiem roku  zawarł umowę o dzieło z (…) i uzyskał wynagrodzenie w kwocie łącznej 28.000 zł brutto, tj. 25.480 zł netto. Rozpoczął działalność gospodarczą i w miesiącu kwietniu osiągnął dochód w kwocie 3.000 zł miesięcznie. Firma odnotowała jednak stratę podatkową w kwocie 12.905,17 zł. Dodatkowo zalega w płatności składek na ubezpieczenie społeczne w kwocie 1.510,67 zł oraz na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 2.040,75 zł. Posiada również zadłużenie na linii kredytowej w kwocie 40.000 zł. Poprzednio jego średniomiesięczne wynagrodzenie wynosiło kwotę 16.620 zł brutto.

Sąd stwierdza, iż górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 KRO), choćby nawet nie zostały w tych granicach pokryte wszystkie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentacji. Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje na to, iż matka uprawnionej do alimentów ma możliwość uczestniczenia w finansowym pokrywaniu kosztów utrzymania uprawnionych.

W ocenie Sądu w sytuacji pozwanego – powoda wzajemnego zaszły takie istotne zmiany, które winny skutkować zmniejszeniem jego obowiązku alimentacyjnego na rzecz N. C. (1) i J. C. (1) do wysokości wskazanej w pozwie wzajemnym. Tym samym brak jest podstaw uzasadniających żądanie podwyższenia tych alimentów. Sąd obniża alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego  od J. C. (1) (PESEL (…)) na rzecz małoletnich powodów N. C. (1) ur. (…) we W. z kwoty po 1.300 zł (jeden tysiąc trzysta złotych) miesięcznie do kwoty po 800 zł (osiemset złotych) miesięcznie oraz na rzecz J. C. (1) – ur. (…) we W. z kwoty po 1.300 zł (jeden tysiąc trzysta złotych) miesięcznie do kwoty po 800 zł (osiemset złotych) miesięcznie płatne z góry do 10-go dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletnich M. C. (1);

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na postawie zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego oraz zasad doświadczenia życiowego. Ustalając stan faktyczny Sąd dał wiarę zeznaniom stron. Sąd oparł się także na dokumentach urzędowych załączonych do akt sprawy oraz na przedstawionych mu dokumentach prywatnych. Dowodom w postaci dokumentów urzędowych Sąd dał wiarę co do tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 KPC), zaś dokumentom prywatnym wyłącznie co do tego, że osoba podpisana na dokumencie złożyła oświadczenie zawarte w jego treści (art. 245 KPC). Materiał dowodowy obejmujący złożone do akt dokumenty należało uznać za w pełni wiarygodny i dający pełną możliwość czynienia na jego podstawie ustaleń faktycznych. Prawdziwość dokumentów, z których przeprowadzono dowód, nie nasuwała zastrzeżeń i nie była kwestionowana przez strony. W ocenie Sądu te dokumenty stanowiły wiarygodne źródło zawartych w nich informacji. Sąd oddalił wnioski dowodowe o przeprowadzenie dowodu z paragonów fiskalnych, gdyż są one nieprzydatne do wykazania tez dowodowych, gdyż nie identyfikują one osoby dokonującej transakcji. Wyrok Sądu Rejonowego – III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 21 listopada 2017 r. III RC 110/15

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 2

Do Sądu wpłynął pozew P. H. przeciwko małoletnim F. i H. braciom H., reprezentowanym przez matkę M. H. o obniżenie alimentów z kwoty po 1.500 zł miesięcznie na każdego z synów, tj. z łącznej kwoty po 3.000 zł miesięcznie do kwoty po 750 zł miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich pozwanych, tj. do łącznej kwoty po 1.500 zł miesięcznie

W uzasadnieniu wskazano m.in., że wyrokiem Sąd Okręgowy małżeństwo powoda i M. H. i zasądził od P. H. na rzecz mał. F. H. i mał. H. H. (1) rentę alimentacyjną w kwocie po 1.500 zł miesięcznie na każdego z małoletnich. Od tego czasu doszło do zmiany sytuacji powoda, bowiem narodziło mu się trzecie dziecko. Ponadto powód od pozostaje bez pracy wobec rozwiązania dotychczasowej umowy o współpracy z firmą (…) S.A. w T.. U zyskuje świadczenie w wysokości (…) zł netto miesięcznie z tytułu obowiązującego go zakazu konkurencji. Od kwoty tej odprowadza składki na ZUS oraz podatek dochodowy. Zmieniły się również usprawiedliwione koszty utrzymania małoletnich pozwanych, ponieważ nie ma już kosztów utrzymania opiekunki w wysokości 1.200 zł miesięcznie a mał. F. poszedł do szkoły więc nie ma już opłaty za przedszkole w wysokości 500 zł miesięcznie.

Obniżenie i zmniejszenie alimentów po rozwodzie z powodu urodzenia drugiego, trzeciego albo kolejnego dziecka Poznań Warszawa

W odpowiedzi na pozew wniesionej do Sądu działając w imieniu mał. F. i H. braci H. wniosła o oddalenie powództwa w całości, wskazując m.in., że zmiana jego sytuacji życiowej związana z narodzinami trzeciego dziecka nie uchyla obowiązku alimentacyjnego względem małoletnich F. i H.. Dodała, że kolejne dziecko powoda nie uczęszcza do przedszkola i pozostaje pod opieką dziadków, a jego koszty utrzymania są znacznie niższe niż małoletnich pozwanych. Ponadto koszty utrzymania mał. L. H. nie obciążają wyłącznie powoda a również matkę dziecka, która jest osobą pracującą. Powód wraz z partnerką i dzieckiem zamieszkują w domu rodziców partnerki powoda bowiem sprzedali oni własny dom w miejscowości C. Oznacza to, że powód jest w posiadaniu znacznych środków pochodzących ze sprzedaży domu oraz przyznanej premii a także zmniejszyły się przynajmniej o połowę jego koszty utrzymania, zakładając iż partycypuje wraz z partnerką w kosztach utrzymania domu jej rodziców u których zamieszkują. Strona powodowa podkreśliła, że pomimo utraty pracy powód od 8 miesięcy nie podjął innego zatrudnienia pomimo posiadania bardzo wysokich kwalifikacji zawodowych. W zakresie sytuacji małoletnich pozwanych wskazano, że mał. H. jest uczniem szkoły podstawowej, jednak mał. F. uczęszcza do przedszkola, za które opłata wynosi 535 zł miesięcznie. Nie zmniejszyły się również koszty utrzymania dzieci.

Sąd przyjął za wiarygodne dowody w postaci dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, albowiem nie było podstaw do ich podważenia. Żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności. Sąd nie oparł ustaleń faktycznych na paragonach złożonych przez matkę małoletnich pozwanych. Nie wynika z nich bowiem, kto dokonał zakupu danej rzeczy ani dla kogo była ona przeznaczona.

Sąd co do zasady uznał za wiarygodne przesłuchanie stron w zakresie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Były one bowiem rzeczowe, dokładne i logiczne. Sąd miał jednak na uwadze, że każda ze stron oceniała sytuację w sposób subiektywny i starała się przedstawić ją w sposób jak najbardziej korzystny w kontekście toczącego się procesu. Każdy z rodziców małoletnich starał się podkreślić własne nakłady na utrzymanie rodziny i umniejszyć środki przekazywane przez drugiego z nich na ten cel.

W wyniku analizy materiału procesowego należy stwierdzić, że od czasu zakończenia poprzedniej sprawy w przedmiocie alimentów doszło do znacznego obniżenia wysokości rzeczywiście osiąganych przez ojca małoletnich dochodów. Jego zarobki w chwili orzekania rozwodu wynosiły ponad (…) zł a dodatkowo otrzymywał on znaczne premie. Obecnie jego dochód wynosi ok. (…) zł netto miesięcznie, a więc o ponad połowę mniej.

Sąd dał wiarę powodowi w zakresie w jakim podał, że po rozwiązaniu umowy o pracę z firmą (…) aktywnie poszukiwał nowego zatrudnienia i satysfakcjonującego go wynagrodzenia. Co prawda w okresie objętym zakazem konkurencji nie poszukiwał pracy tak aktywnie, jednak jak wyjaśnił wynikało to z faktu, że pracodawcy szukający pracowników nie chcieli czekać kilku miesięcy aby go zatrudnić.

Obniżenie i zmniejszenie alimentów po rozwodzie z powodu urodzenia drugiego, trzeciego albo kolejnego dziecka Poznań Warszawa

Wiarygodne jest również twierdzenie powoda, że mógłby podjąć pracę ze zdecydowanie wyższym wynagrodzeniem poza miejscem zamieszkania, jednak byłoby to ze szkodą dla jego kontaktów z dziećmi a biorąc pod uwagę konieczność utrzymania się w innej miejscowości jego faktyczne zarobki byłyby podobne do tych obecnych.

Ponadto Sąd miał na uwadze, że powód ma obecnie na utrzymaniu jeszcze córkę z obecnego związku. Co prawda sam fakt urodzenia się kolejnego dziecka po rozwodzie nie pociąga za sobą automatycznie obniżenia obowiązku alimentacyjnego w stosunku do pozostałych dzieci, bowiem decydując się na kolejne dziecko powód wiedział, jaka jest jego sytuacja finansowa i wiedział, że ciąży na nim obowiązek alimentacyjny wobec synów, niemniej jednak jest to okoliczność, którą nie sposób pominąć przy ustalaniu obecnej sytuacji powoda.

Analiza materiału dowodowego prowadzi również do stwierdzenia, że obniżeniu uległy usprawiedliwione potrzeby małoletnich pozwanych. Matka małoletnich wskazywała, że koszt utrzymania każdego z synów wynosi obecnie 2.200-2.500 zł miesięcznie. Biorąc jednak pod uwagę przedstawione przez M. H. koszty utrzymania całej rodziny Sąd uznał, że kwota ta jest zawyżona. Do wskazanej przez siebie kwoty matka małoletnich wliczyła bowiem część kwoty ponoszonej tytułem spłaty raty kredytu mieszkaniowego. Należy jednak wskazać, że zgodnie z orzeczeniem Sądu Apelacyjnego w Krakowie „brak podstaw do wliczania do obowiązku alimentacyjnego kosztów mieszkania i jego utrzymania. W kwocie alimentów należy uwzględnić niejako ryczałtowo koszty zużycia wody, prądu, gazu do gotowania i ogrzania wody użytkowej dla dzieci. Jednak koszt utrzymania i ogrzania mieszkania obciąża rodzica któremu powierzono wykonywanie władzy rodzicielskiej i zobowiązany jest zapewnić dla siebie takie mieszkanie, które umożliwia pobyt z nim dzieci.” (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 23 marca 2016 r. w sprawie I ACa 1755/15). Stanowisko to jest w pełni trafne.

Zamieszkiwanie małoletnich pozwanych razem z matką wpływa co najwyżej na wysokość opłat związanych ze zużyciem wody czy prądu, ale z pewnością brak jest podstaw do wliczania kosztów ich utrzymania raty kredytu, albowiem niezależnie od tego czy małoletni pozwani zamieszkiwaliby z matką czy nie, jest ona zobowiązana do uiszczania raty zaciągniętego kredytu we wskazanej wysokości. Dodatkowo M. H. do kosztu utrzymania każdego z synów wliczyła część opłaty za jej telefon komórkowy, część opłaty za polisę OC i część kosztu polisy ubezpieczeniowej M. H., podczas gdy są to koszty niezwiązane z utrzymaniem małoletnich. Sąd do kosztów utrzymania małoletnich nie wliczył również podawanego przez ich matkę kosztu ochrony domu, bowiem w ocenie Sądu koszt ten nie stanowi usprawiedliwionej potrzeby małoletnich pozwanych.

Małoletni F. ma obecnie (…) lat i jest uczniem szkoły podstawowej. Uczęszcza na zajęcia tańca do szkoły D., za które opłata wynosi 100 zł miesięcznie. Chodzi też na lekcje języka angielskiego 2 razy w tygodniu. Koszt jednej godziny to 45 zł. Otrzymuje 20-35 zł kieszonkowego miesięcznie. Słucha określonej muzyki, kupuje płyty, gry planszowe, komputerowe. W wakacje był na obozie tanecznym, którego koszt wyniósł 1.500 zł. Małoletni H.. rozpoczął naukę w szkole podstawowej. Chce grać w piłkę nożną. Jego matka ponosi koszt związany z treningami, zakupem butów i stroju w wysokości 100 zł miesięcznie.

Małoletni zaczął cierpieć na napadowe ataki lewego oka, zawroty, bóle głowy i podwójne widzenia. Z tego powodu pół roku pozostawał pod opieką lekarską. Obecnie małoletni pozostaje pod opieką neurologa, gdzie koszt jednej wizyty wynosi 120 zł oraz dietetyka onkologicznego. Z uwagi na stan zdrowia musi zażywać preparaty probiotyczne, których łączny koszt wynosi ok. 200 zł miesięcznie. Na odzież i obuwie dla każdego z małoletnich ich matka przeznacza po 150 zł miesięcznie.

Miesięczny koszt utrzymania każdego z małoletnich ich matka oceniła na kwotę ok. 2.200-2500 zł miesięcznie. Do kosztów utrzymania małoletnich wliczyła: wyżywienie, paliwo, artykuły szkolno-biurowe, odzież, kosmetyki, leki i wizyty lekarskie, wydatki na rozrywkę, ratę kredytu mieszkaniowego, wodę, internet, telewizję, telefon komórkowy M. H., telefon komórkowy F. H., wywóz śmieci, opłatę za ochronę, polisę OC, ubezpieczenie na życie matki małoletnich.

Oceniając aktualną wysokość usprawiedliwionych kosztów utrzymania mał. F. i H. Sąd miał na uwadze, że obecnie ich matka nie ponosi już kosztów związanych z zatrudnianiem opiekunki ani też opłaty za przedszkole, bowiem oboje małoletni są obecnie uczniami szkoły podstawowej.

Biorąc pod uwagę możliwości zarobkowe ojca małoletniego a także zmniejszenie się zakresu usprawiedliwionych potrzeb małoletnich, Sąd na mocy art. 138 KRO obniża alimenty od powoda P. H. względem mał. pozwanych: F. H. i H. H. (1) z kwoty po 1.500złotych miesięcznie na każdego z mał. pozwanych, łącznie z kwoty 3.000 złotych (trzy tysiące złotych) ustalonej wyrokiem Sądu Okręgowego do kwoty po 1.100 (jeden tysiąc sto złotych) złotych miesięcznie, na każdego z mał. pozwanych – łącznie 2.200zł (dwa tysiące dwieście złotych) płatnej do rąk matki mał. M. H. do dnia 15-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. Należy jednak zauważyć, że powód, jako ojciec trójki dzieci musi podejmować wszelkie starania, celem uzyskania jak najlepszych warunków pracy i płacy. Wyrok Sądu Rejonowego – III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 10 października 2018 r. III RC 102/18

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 3

Pozwem A. S., wniósł pozew przeciwko swojej małoletniej córce Z. S., działającej przez przedstawicielkę ustawową – K. K. (2) o obniżenie alimentów zasądzonych od powoda wyrokiem Sądu Okręgowego z kwoty 900 zł na kwotę 350 złotych miesięcznie. Powód stwierdził, że jego zdaniem wydatki na córkę obecnie zmalały. Podniósł też. że zmniejszyły się jego możliwości łożenia na rzecz córki bowiem urodziło mu się drugie dziecko z drugiego małżeństwa, które zawarł po rozwodzie z pierwszą żoną.

W odpowiedzi na pozew K. K. (1) (poprzednio nosząca nazwisko K.) matka małoletniej pozwanej wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o dopuszczenie i przeprowadzenie wskazanych w odpowiedzi na pozew dowodów na okoliczności tam wskazane. W trakcie rozprawy pozwana oświadczyła na wstępie, że wyraża zgodę na obniżenie alimentów do kwoty 350 złotych miesięcznie żądanej przez powoda, lecz na zakończenie rozprawy zweryfikowała to zbyt pochopne oświadczenie wnosząc ostatecznie o oddalenie powództwa.

Obniżenie i zmniejszenie alimentów po rozwodzie z powodu urodzenia drugiego, trzeciego albo kolejnego dziecka Poznań Warszawa

A. S. ma obecnie 38 lat, posiada wykształcenie średnie zawodowe- technik mechanik. Pracował 12 lat jako taksówkarz w W., prowadził działalność gospodarczą w tym zakresie, był też instruktorem nauki jazdy. Obecnie twierdzi, iż nie ma już samochodu, który mógłby wykorzystywać jako taksówkę. W dniu (…) roku zawarł drugi związek małżeński z K. z domu B. W dniu (…) urodził się im się syn D. S.(k.11 akt), który obecnie ma 4,5 roku, chodzi do przedszkola. A. S .zarejestrowany jest jako osoba bezrobotna, nie pracuje. Zmierza do przekwalifikowania się, uzyskania uprawnień kierowcy i podjęcia pracy w (…).

K. K. (2) ma 30 lat, prowadzi działalność gospodarczą. Zarabia ok. 3000-3500 złotych miesięcznie Zawarła drugi związek małżeński w(…). Jej małżonek R. K. jest mechanikiem samochodowym. Nie mają wspólnych dzieci, jej mąż ma dwie córki w wieku 10 i 4 lata z innych związków, na które zobowiązany jest płacić alimenty. Mieszkają razem w domu R. K..

Wobec małoletniej Z. S. dotychczasowe alimenty były ustalono wyrokiem Sądu Okręgowego w sprawie o rozwód, to jest prawie 7 lat temu., kiedy małoletnia miała niespełna rok życia. Obecnie małoletnia ma 7,5 roku, chodzi do szkoły podstawowej. Od czasu orzeczenia rozwodu rodziców małoletniej nastąpiła istotna zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Każde z rodziców małoletniej zawarło kolejne małżeństwo i pozostaje w nowym związku. Powód ma nadto drugie dziecko – czteroletniego syna D. S., na którego utrzymanie także musi łożyć. Nadto powód utracił poprzedni samochód i ma okresowe trudności z pracą, zmierza do podjęcia pracy w (…). Z tego względu w ocenie Sądu Rejonowego zachodziły przesłanki, aby obniżyć jego obowiązek alimentacyjny na starszą córkę do kwoty po 500 złotych miesięcznie. Natomiast kwotę 350 złotych miesięcznie Sąd uznał za zaniżoną i powództwo w tym zakresie oddalił, zwłaszcza biorąc pod uwagę, iż nastąpił wzrost kosztów utrzymania małoletniej. Wyrok Sądu Rejonowego – VI Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 9 marca 2017 r. VI RC 146/16

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i specjalista od prawa rodzinnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach rodzinnych. Gdy nie pisze artykułów na blogu, reprezentuje swoich klientów w sądzie, dążąc do osiągnięcia najlepszych dla nich rozwiązań.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Jarocin Gostyń Szamotuły Pleszew Czarnków Trzcianka Oborniki Chodzież Piła Gorzów Wielkopolski Konin Turek Nowy Tomyśl Leszno Wolsztyn Grodzisk Wielkopolski Gniezno Słupca Skoki Kalisz Śrem Buk Kostrzyn Duszniki Kościan Września Środa Wielkopolska Murowana Goślina Ostrów Wielkopolski Kórnik Luboń Swarzędz Opalenica Wągrowiec Krotoszyn Pobiedziska Pniewy Rogoźno Wronki Powidz S uchy Las Biedrusko Tarnowo Podgórne Komorniki Dopiewo Przykona Kleczew Czerwonak Stęszew Kleszczewo Rokietnica Międzychód, Łódź Wrocław Warszawa Katowice Kraków Rzeszów Lublin Gdańsk Szczecin Zielona Góra Opole Śląsk Kielce Olsztyn Bydgoszcz, Mińsk Mazowiecki Wołomin Pruszków Radom Otwock Legionowo Garwolin Grójec Ciechanów Grodzisk Mazowiecki Płońsk Ostrołęka, Dwór Mazowiecki Żyrardów Wyszków Mińsk Mazowiecki Łomianki Marki Ząbki Józefów Konstancin Sochaczew Nadarzyn Wólka, Kosowska Tarczyn Góra Kalwaria Wiskitki Teresin Zaborów Węgrów Warka Sokołów Przasnysz Pułtusk Raszyn Siedlce Białystok

Kancelaria Prawa Rodzinnego w Poznaniu