Twoja sprawa z zakresu prawa rodzinnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Niskie alimenty na dzieci w sprawie o rozwód

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dzieci wynika z art. 133 § 1 KRO, w myśl którego rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zgodnie zaś z art. 135 § 1 KRO zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu, odpowiedni do jego wieku i uzdolnień, prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody. Dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej niezależnie od tego, czy żyją z nimi wspólnie, czy też oddzielnie. Oznacza to, że im wyższy standard życia rodziców, tym na wyższym poziomie powinni oni zaspokajać potrzeby dzieci i gwarantować zaspokojenie nie tylko potrzeb podstawowych, ale i potrzeb na wyższym poziomie.

Ponadto ustawodawca w § 2art. 135 KRO przewidział możliwość wykonania obowiązku alimentacyjnego w całości lub części względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie także poprzez osobiste starania o jego utrzymanie lub wychowanie. W tym wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego (por. teza IV i VII uchw. SN z 16.12.1987 r., III CZP 91/86, OSNCP 1988 r. Nr 4, poz. 42 oraz orz. SN z 10.10.1969 r. III CRN 350/69, OSNCP 1970, nr 2, poz. 15). W przypadku opóźnienia w zapłacie przez zobowiązanego świadczeń alimentacyjnych na rzecz uprawnionego, temu ostatniemu przysługuje nadto roszczenie o odsetki ustawowe za opóźnienie w oparciu o art. 481 § 1 i 2 KC

Niskie alimenty na dzieci w sprawie o rozwód Poznań

Zakres obowiązku alimentacyjnego należnego osobie uprawnionej od zobowiązanego, ustalany jest na zasadzie równej stopy życiowej i przy uwzględnieniu możliwości zarobkowych i majątkowych osoby zobowiązanej. Dla Sądu nie mają znaczenia faktycznie osiągane, czy też wykazywane przez zobowiązanego do alimentacji zarobki, jeżeli są one niższe niż możliwości zarobkowe ustalone przez Sąd. Często bowiem wysokość deklarowanych dochodów jest znacznie niższa od tych jakimi w rzeczywistości dana osoba dysponuje, co może wynikać albo z faktu wykonywania pracy bez umowy tzw. „na czarno” czy z ukrywania dochodów np. w celach podatkowych, poprzez przyjmowania części wynagrodzenia nieoficjalnie tzw. „pod stołem”.

Równie często okazuje się też, że zobowiązany nie wykorzystuje w pełni wszystkich posiadanych przez siebie możliwości tj. zarówno wykształcenia jak i doświadczenia zawodowego czy innych predyspozycji i wykonuje pracę mniej dochodową niż ta, którą faktycznie mógłby podjąć, nie mając przy tym żadnych ważnych ku temu przeciwwskazań. Ustalając zaś możliwości zarobkowe i majątkowe osoby zobowiązanej do alimentacji, Sąd czyni to biorąc pod uwagę wszystkie te czynniki. Wskazać tu także należy, że szacunki co do dochodu jakie strona może uzyskać są bardzo ostrożne, bo czynione w oparciu o informacje zasięgane z urzędów pracy na temat dostępnych tam ofert zatrudnienia i proponowanych wynagrodzeń. Zazwyczaj zaś urzędy te nie dysponują najbardziej atrakcyjnymi ofertami pracy, gdyż wiele firm poszukując pracownika nie korzysta nawet z ich usług i np. samemu umieszcza ogłoszenia o rekrutacji w prasie czy na stronach internetowych. Niemniej informacje te są wystarczające, by ustalić prawdopodobną wysokość minimalnych dochodów jakie dana osoba mogłaby uzyskać, gdyby w pełni wykorzystywała posiadane możliwości zarobkowe.

Oczywiste jest, że pozwany ojciec, będąc świadomy ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego względem dzieci również powinien w pełni wykorzystać swoje możliwości zarobkowe i majątkowe oraz w sposób odpowiedni gospodarować posiadanymi środkami. Nadto zaznaczyć należy, iż obowiązek łożenia na zaspokojenie potrzeb dziecka jest obowiązkiem szczególnym, którego realizacja powinna wyprzedzać wszelkie inne zobowiązania, co zostało potwierdzone w utrwalonej linii orzecznictwa Sądu Najwyższego. Zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą dzieci mają w każdej sytuacji prawo do równej stopy życiowej z rodzicami. Oznacza to, iż oboje rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne, w których sami żyją (por. uch. SN z 16.12.1987 – III CZP 81/86 – OSNC 1988, z. 4, poz. 42).

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię

Powódka P. K. wnosiła o rozwiązanie jej związku małżeńskiego, zawartego z pozwanym J. K. przez rozwód – bez orzekania o winie; powierzenie rodzicom władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi: N. K. i T. K. i o zasądzenie na ich rzecz oraz powódki od pozwanego alimentów w kwotach po 500 zł miesięcznie. W uzasadnieniu powódka wskazywała, że strony mają odmienne charaktery, system wartości i oczekiwania względem siebie. Z tego powodu zaczęły oddalać się od siebie, uczucie wygasło i około 3 lat temu nastąpił kryzys w związku, polegający na tym, że zaprzestały kontaktów fizycznych i zaczęły prowadzić odrębne gospodarstwa domowe.

W odpowiedzi na pozew pozwany wnosił o orzeczenie rozwodu bez orzekania o winie, powierzenie obojgu rodzicom władzy rodzicielskiej, ustalenie kontaktów pozwanego z dziećmi w sposób wskazany w punkcie 3 oraz o zasądzenie od niego na rzecz każdego z dzieci alimentów w kwotach po 450 zł miesięcznie. Pozwany w uzasadnieniu potwierdził, że doszło do rozkładu pożycia małżeńskiego stron, a jego przyczyną były liczne nieporozumienia pomiędzy małżonkami.

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Okręgowy rozwiązał przez rozwód bez orzekania o winie małżeństwo P. K. z domu W. i J. K.; powierzył powódce P. K. wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi: T. K. urodzonym (…) i N. K. urodzonym (…), ograniczając władzę rodzicielską pozwanego J. K. do współdecydowania w istotnych sprawach dzieci dotyczących wyboru zawodu, szkoły, leczenia, informowania się o wynikach nauki, wyjazdów zagranicznych i zgody na wydanie paszportu dla małoletnich; ustalił osobiste kontakty J. K. z T. K. i N. K. w pierwszy i trzeci weekend każdego miesiąca od godziny 18.00 w piątki do godziny 18.00 w niedziele, poza stałym miejscem zamieszkania małoletnich; nałożył na obie strony obowiązek ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletnich dzieci i z tego tytułu zasądził alimenty od pozwanego J. K. na rzecz: T. K. w kwocie po 500 złotych miesięcznie i N. K. w kwocie po 500 złotych miesięcznie.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że małżonkowie poznali się dwa lata przed zawarciem związku małżeńskiego. Do października strony prowadziły wspólne gospodarstwo domowe, współżyły ze sobą fizycznie. P. K. wyprowadziła się od męża wraz z dziećmi do swoich rodziców w październiku i od tej chwili strony pozostają w faktycznej separacji. N. i T. K. pozostawali pod opieką obojga rodziców do chwili ich rozstania się. Od tego momentu dzieci utrzymywały regularne kontakty z ojcem w miejscu zamieszkania stron albo w domu dziadków ojczystych. P. K. w okresie wspólnego zamieszkiwania miała do dyspozycji po ok. 6.000-7.000 zł i kwotę tę przeznaczała na utrzymanie domu oraz rodziny, mając dostęp do konta bankowego. Nie pracowała zawodowo. Pomagała pozwanemu w prowadzeniu firmy transportowej. Ojciec pozwanego odbiera dzieci ze szkoły – spędzają one u niego po 2-2,5 godziny dziennie, jadając też posiłki. Jeżdżą również do dziadków ojczystych w czasie dwóch niedziel w miesiącu na obiady. Powódka od czasu rozstania otrzymała od pozwanego na utrzymanie małoletnich 3.250 zł i drobne prezenty.

Niskie alimenty na dzieci w sprawie o rozwód Poznań

Powódka ocenia, że na wyżywienie jednego dziecka potrzebuje ok. 800 zł, na odzież i obuwie po 300-400 zł, na potrzeby szkolne po 700-800 zł oraz ok. 100 zł na zakup środków czystości. Powódka zamieszkuje z rodzicami. W okresie wspólnego zamieszkiwania dzieci uczęszczały na basen, a karnet kosztował po 250 zł miesięcznie. Małoletni korzystali z nauki języka angielskiego. Lekcja dla N. kosztowała 25 zł, a dla T. 15-20 zł za 1 godziny. N. chodził na zajęcia po 8 razy w miesiącu, a T. 4 razy. N. ma podwyższony poziom cukru, a T. ma obniżoną odporność. P. K. wraz z pozwanym jest właścicielką domu we W., działki w K. i w M. Zadłużenie stron spłaca J. K. uiszczając miesięczną ratę po 330 € miesięcznie. Pozwany spłaca zadłużenia w wysokości ok. 500.000 zł kwotami po 330 € miesięcznie. Ma debet na koncie bankowym w wysokości około 4.000 zł i spłaca go kwotami po 300 zł miesięcznie. Powódka zmuszona była do opłacenia szkolenia przed podjęciem zatrudnienia w marcu i z tego tytułu jej zadłużenie wynosi 3.000 zł. Pozwany zamieszkuje sam i ponosi koszty utrzymania domu stron. Dochód pozwanego wynosił 4.903 zł, za okres od stycznia do marca, a w zeznaniu PIT za rok pozwany podał do opodatkowania dochód w kwocie 72.825,72 zł. Średni miesięczny dochód pozwanego w roku wyniósł 1.511,24 zł., a wykazany w zeznaniu podatkowym za dochód wynosił 26.197,56 zł.

W ocenie Sądu pierwszej instancji pomiędzy stronami nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia w rozumieniu art. 56 § 1 KRO. W sprawie nie występuje żadna z negatywnych przesłanek rozwodowych.(art. 56 § 1 i 2 kro). Strony nie zamieszkują razem i nie wnosiły o ustalenie sposobu korzystania z ich mieszkania, nie orzekano zatem w tym zakresie. Władzę rodzicielską powierzył Sąd powódce z uwagi na wiek N. (11 lat) i T. (5 lat i 9 miesięcy). Kwalifikacje osobiste P. K. w postaci niekaralności, dobrego stanu zdrowia i braku wyraźnych zastrzeżeń co do dotychczasowego sposobu wykonywania obowiązków rodzicielskich pozwalają na pozostawienie dzieci pod jej opieką. Kontakty pozwanego z dziećmi ustalone zostały w oparciu o ustalenia stron, przy uwzględnieniu dobra małoletnich, wymagającego stałego udziału ojca w ich wychowywaniu, przy udziale dziadków ojczystych stale w tym procesie uczestniczących. Dostosowane zostały także do możliwości stron wynikających z ich zatrudnienia i godzin pracy oraz sugestii pełnomocnika powódki w zakresie godzin zakończenia kontaktów.

Rozstrzygając w przedmiocie świadczeń alimentacyjnych na rzecz dzieci stron, miał Sąd na uwadze art. 58 § 1 KRO przy zastosowaniu art. 133 KRO i 135 KRO. Zdaniem Sądu przedstawiane koszty utrzymania dzieci są mocno zawyżone, kiedy uwzględni się ich wiek, usprawiedliwione potrzeby, a także udział rodziców pozwanego w kosztach bieżącego utrzymania i wychowania. Ojciec pozwanego stale odbiera dzieci po zajęciach, opiekuje się nimi codziennie przez 2-2,5 godziny, otrzymują one u dziadków posiłek i dopiero potem wracają do powódki. Zasądzona kwota po 500 zł tytułem alimentów na ich rzecz spełnia wymogi co do ich adekwatności w zakresie usprawiedliwionych potrzeb wynikających z wieku i potrzeb oraz możliwości zarobkowych stron.

Niskie alimenty córkę syna sprawie rozwód Poznań

Oceniając sytuację materialną zobowiązanego nie sposób nie uwzględnić faktu, że J. K. sam spłaca kredyt obciążający oboje małżonków w kwocie po 330 € miesięcznie, co stanowi ok. 1.320 zł. Przyczynia się więc w ten sposób do utrzymania rodziny, gdyż kredyt był zaciągnięty na zaspokojenie potrzeb rodziny. Zamieszkuje też w domu stanowiącym współwłasność stron i również sam pokrywa koszty jego utrzymania. Nie bez znaczenia jest i fakt, że pozwany ma szeroko uregulowaną możliwość kontaktów z dziećmi, a w okresach tych winien dysponować środkami pieniężnymi dla zaspokajania w sposób naturalny potrzeb synów, co niewątpliwie uatrakcyjnia te chwile. Niespornym był również i udział dziadków ojczystych w procesie wychowywania chłopców, bowiem ojciec pozwanego obiera ich ze szkoły, a następnie dziadkowie zapewniają wnukom posiłek. Nie bez znaczenia jest również i to, że w ramach zabezpieczenia roszczenia postanowieniem z dnia 29 maja zobowiązano pozwanego do łożenia na rzecz małoletnich synów alimentów w kwotach po 500 zł miesięcznie. Powódka w żaden sposób nie wykazała, że od tego czasu nastąpiła zmiana stosunków uzasadniająca podwyższenia należnych dzieciom alimentów i to aż o 500 zł. Nie uzasadnia tego samo przez się upływ niespełna roku. Przyjmując bowiem takie rozumowanie, alimenty za 7 lat (w dacie uzyskania przez J. pełnoletniości) winny wzrosnąć o 3.500 zł na każdego z synów. W przedstawionych realiach – nawet bez oceny jak w rzeczywistości przedstawiają się dochody pozwanego, uznać należy, że kwoty po 500 złotych miesięcznie stanowią adekwatne uzupełnienie tego, co świadczy on w naturze na rzecz synów. Pozostałą kwotę konieczną dla utrzymania małoletnich winna wyłożyć powódka. Wyrok Sądu Apelacyjnego – I Wydział Cywilny I ACa 671/15

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji. Prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i specjalista od prawa rodzinnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach rodzinnych. Gdy nie pisze artykułów na blogu, reprezentuje swoich klientów w sądzie, dążąc do osiągnięcia najlepszych dla nich rozwiązań.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Jarocin Gostyń Szamotuły Pleszew Czarnków Trzcianka Oborniki Chodzież Piła Gorzów Wielkopolski Konin Turek Nowy Tomyśl Leszno Wolsztyn Grodzisk Wielkopolski Gniezno Słupca Skoki Kalisz Śrem Buk Kostrzyn Duszniki Kościan Września Środa Wielkopolska Murowana Goślina Ostrów Wielkopolski Kórnik Luboń Swarzędz Opalenica Wągrowiec Krotoszyn Pobiedziska Pniewy Rogoźno Wronki Powidz S uchy Las Biedrusko Tarnowo Podgórne Komorniki Dopiewo Przykona Kleczew Czerwonak Stęszew Kleszczewo Rokietnica Międzychód, Łódź Wrocław Warszawa Katowice Kraków Rzeszów Lublin Gdańsk Szczecin Zielona Góra Opole Śląsk Kielce Olsztyn Bydgoszcz, Mińsk Mazowiecki Wołomin Pruszków Radom Otwock Legionowo Garwolin Grójec Ciechanów Grodzisk Mazowiecki Płońsk Ostrołęka, Dwór Mazowiecki Żyrardów Wyszków Mińsk Mazowiecki Łomianki Marki Ząbki Józefów Konstancin Sochaczew Nadarzyn Wólka, Kosowska Tarczyn Góra Kalwaria Wiskitki Teresin Zaborów Węgrów Warka Sokołów Przasnysz Pułtusk Raszyn Siedlce Białystok

Kancelaria Prawa Rodzinnego w Poznaniu