Twoja sprawa z zakresu prawa rodzinnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Podział majątku Rodzinnego Ogrodu Działkowego ROD po rozwodzie

Zgodnie z art. 66 pkt 2 ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz.U. 2014 r. poz. 40 ze zm.), zgodnie z którym z dniem wejścia w życie tej regulacji prawo do używania działki i pobierania z niej pożytków (użytkowanie działki), ustanowione na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o rodzinnych ogrodach działkowych, przekształciło się w prawo do działki w rozumieniu ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r., ustanowione w drodze umowy dzierżawy działkowej.

Po ustaniu małżeństwa wskutek rozwodu albo unieważnienia małżeństwa małżonkowie, na których rzecz wspólnie ustanowiono prawo do działki, w terminie 3 miesięcy od dnia ustania małżeństwa zawiadamiają stowarzyszenie ogrodowe, któremu z nich przypadło prawo do działki, albo przedstawiają dowód wszczęcia postępowania sądowego o podział tego prawa. Jeżeli małżonkowie nie dokonają czynności, o których mowa wyżej, stowarzyszenie ogrodowe wyznaczy im w tym celu dodatkowy termin, nie krótszy niż miesiąc, uprzedzając o skutkach, jakie może spowodować jego niezachowanie. Po bezskutecznym upływie terminu, stowarzyszenie ogrodowe może pozostawić prawo do działki jednemu z byłych małżonków. Pozostawienie prawa do działki następuje poprzez rozwiązanie umowy w stosunku do drugiego z byłych małżonków. Co istotne, nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, wykonane lub nabyte ze środków finansowych użytkownika działki, stanowią jego własność.

Podział majątku Rodzinnego Ogrodu Działkowego ROD po rozwodzie Poznań Warszawa

Termin ten należy liczyć od daty uprawomocnienia się wyroku orzekającego rozwód lub unieważnienie małżeństwa. Zawiadomienie zawiera oczywiście w swojej treści również informację o ustaniu małżeństwa. Informacja o tym, komu przypadło prawo do działki, może wynikać bądź ze zgodnego oświadczenia małżonków, bądź z wyroku orzekającego rozwód lub postanowienia o podziale majątku wspólnego.

Postępowanie o podział prawa do działki nie musi dotyczyć jedynie tego prawa i może mieć za swój przedmiot całość majątku wspólnego małżonków. Dowodem jego wszczęcia będzie np. pismo wszczynające takie postępowanie z prezentatą sądu lub dowodem nadania, zaświadczenie lub inne pismo sądu, z którego wynika ta okoliczność. Podział prawa do działki, w konsekwencji zasady jednopodmiotowości tego prawa, polegać może wyłącznie na przyznaniu go jednemu z małżonków, bądź na sprzedaży tego prawa.

Brak porozumienia między małżonkami co do tego, komu z nich przysługiwać będzie prawo do działki po ustaniu małżeństwa, oraz niezainicjowanie postępowania o podział tego prawa, uprawnia stowarzyszenie ogrodowe do podjęcia działań, które zmierzać będą do samodzielnego zadecydowania, któremu z małżonków prawo do działki zostanie pozostawione, a z którym zostanie rozwiązana umowa dzierżawy działkowej. Warunkiem podjęcia przez stowarzyszenie takiej decyzji jest wyznaczenie małżonkom dodatkowego terminu, nie krótszego niż miesiąc, do przedstawienia takiego zawiadomienia lub dowodu wszczęcia postępowania. Wyznaczając ów dodatkowy termin, należy uprzedzić małżonków o skutkach, jakie może spowodować jego niezachowanie, tj. o możliwości samodzielnego podjęcia przez stowarzyszenie decyzji, o tym komu przypadnie prawo do działki. Ze względów dowodowych stowarzyszenie powinno ująć powyższe dodatkowe wezwanie oraz pouczenie o skutkach jego zignorowania w piśmie doręczanym za potwierdzeniem odbioru. Pismo powinno zostać wysłane do obojga małżonków.

Miesięczny dodatkowy termin na przedstawienie informacji liczony być powinien od dnia doręczenia pisma stowarzyszenia ogrodowego małżonkom, przy czym datą początkową powinien być dzień odbioru pisma przez drugiego z nich. Jeśli ów dodatkowy termin upłynie bezskutecznie, stowarzyszenie nabywa prawo do autonomicznego zadecydowania o tym, któremu z byłych małżonków przypadnie prawo do działki. Ustawa nie określa żadnych kryteriów decyzji stowarzyszenia dotyczącej wyboru małżonka, z którym kontynuowana będzie umowa dzierżawy działkowej. Rozstrzygnięcie stowarzyszenia w powyższym względzie wyraża się w pozostawieniu prawa do działki jednemu z byłych małżonków, co następuje przez rozwiązanie umowy w stosunku do drugiego z byłych małżonków.

Przeniesienie i sprzedaż prawa do ROD Rodzinnego Ogrodu Działkowego

Działkowiec w drodze umowy może przenieść prawa i obowiązki wynikające z prawa do działki na rzecz pełnoletniej osoby fizycznej (przeniesienie praw do działki). Umowę zawiera się w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. Skuteczność przeniesienia praw do działki zależy od zatwierdzenia przez stowarzyszenie ogrodowe. Stowarzyszenie ogrodowe składa oświadczenie w przedmiocie zatwierdzenia przeniesienia praw do działki w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania pisemnego wniosku o zatwierdzenie; bezskuteczny upływ tego terminu jest jednoznaczny z zatwierdzeniem przeniesienia praw do działki. We wniosku działkowiec obowiązany jest wskazać uzgodnioną przez strony umowy wysokość wynagrodzenia. Odmowa zatwierdzenia przeniesienia praw do działki może nastąpić z ważnych powodów i jest sporządzana w formie pisemnej z uzasadnieniem pod rygorem nieważności.

Stowarzyszenie ogrodowe może również odmówić zatwierdzenia przeniesienia praw do działki, jeżeli jednocześnie wskaże osobę, na rzecz której może nastąpić takie przeniesienie; osoba ta składa pisemne oświadczenie o gotowości zapłaty na rzecz działkowca wynagrodzenia w wysokości wskazanej we wniosku w terminie 2 tygodni od dnia wskazania. Bezskuteczny upływ terminu jest równoznaczny z uwzględnieniem wniosku działkowca. Każda ze stron umowy może wytoczyć powództwo o ustalenie, że odmowa zatwierdzenia przeniesienia praw do działki jest bezpodstawna. Orzeczenie sądu o bezpodstawności odmowy zastępuje oświadczenie stowarzyszenia ogrodowego w przedmiocie zatwierdzenia.

Podział majątku i zwrot nakładów na działkę ROD Rodzinnego Ogrodu Działkowego

W postępowaniu o podział majątku wspólnego sąd z urzędu ustala jego skład i wartość mając na względzie stan majątku z chwili ustania tej wspólności a według cen z chwili orzekania (art. 684 k.p.c. w zw. z art. 567 § 3 k.p.c.). Co niezwykle istotne, czyni to w zasadzie wyłącznie w granicach zakreślonych przez uczestników postępowania, tj. co do składników majątkowych wskazanych w toku postępowania przez byłych małżonków jako wchodzących w skład ich majątku dorobkowego, co do zasady takich, które będąc objętymi wspólnością majątkową małżeńską, istniały w dacie jej ustania i które istnieją nadal w chwili dokonywania podziału, albowiem – z uwagi na dyspozycję art. 316 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. – decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia mają okoliczności istniejące w dacie zamknięcia rozprawy (por. postanowienie SN z dnia 26 czerwca 2013 r., II CSK 583/12).

Podział majątku Rodzinnego Ogrodu Działkowego ROD po rozwodzie Poznań Warszawa

W myśl art. 45 § 1 i 2 k.r.o., każdy z małżonków przy podziale majątku wspólnego powinien zwrócić wydatki i nakłady poczynione z majątku wspólnego na jego majątek osobisty, z wyjątkiem wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty majątkowe przynoszące dochód. Może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny. Wedle zaś art. 567 § 1 k.p.c., w postępowaniu o podział majątku wspólnego sąd rozstrzyga m.in. o tym, jakie wydatki, nakłady i inne świadczenia zostały dokonane z majątku wspólnego na rzecz majątku osobistego jednego z małżonków i odwrotnie. Nie można żądać zwrotu jedynie tych wydatków i nakładów, które zostały zużyte w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności.

Choć na gruncie art. 684 k.p.c., w zw. z art. 567 § 3 k.p.c., w przypadku dokonywania podziału majątku wspólnego, to rzeczą sądu jest ustalenie z urzędu co wchodzi w skład majątku objętego uprzednio wspólnością ustawową małżeńską, jak również jego wartość, to jednak roszczenie rozliczenia nakładów, pomimo że zgłaszane w postępowaniu nieprocesowym, ma poza wszelką wątpliwością charakter ściśle procesowy i sąd nie ustala z urzędu faktu poczynienia ewentualnych nakładów oraz ich wartości, bowiem w tym zakresie inicjatywa dowodowa należy do stron (vide: postanowienie SN z dnia 16 października 1997 r., III CKN 395/97, LEX nr 50532). Dla skutecznego zgłoszenia powyższych roszczeń niezbędne jest zatem wykazanie faktu poniesienia danego nakładu lub wydatku oraz jego wartości. Ciężar udowodnienia, iż taki nakład czy wydatek został rzeczywiście poczyniony, jego wysokość oraz konieczność poniesienia, spoczywa stosownie do dyspozycji art. 6 k.c. na tej stronie, która z faktu poczynienia nakładu (wydatku) wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne.

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 1

W przedmiotowej sprawie poza sporem było, że do majątku wspólnego wchodził stanowiący odrębną nieruchomość lokal mieszkalny numer (…) położony w W. przy ul. (…) zapisany w Księdze Wieczystej (…) wraz z udziałem do (…) części w nieruchomości wspólnej o wartości 133.100,00 zł (k. 9 – 18). Wartość tego składnika Sąd ustalił na podstawie opinii biegłego z zakresy szacowania wartości nieruchomości (k. 32 – 66, 523 – 534). Opinie nie była kwestionowana przez strony. Jest ona obszerna, spójna oraz logiczna. W całości została podzielona przez Sąd.

Uczestniczka wskazywała, że do majątku wspólnego wchodzi także działka rekreacyjna położona w W. wartości 5.000 zł (k. 25).

Wnioskodawca oponował temu i podawał, że prawo użytkowania jest w myśl art. 254 KC prawem niezbywalnym i stosownie do art. 33 pkt 5 krio nie wchodzi w skład majątku wspólnego (k. 79v).

W tym zakresie Sąd ustalił, że decyzją Zarządu Rodzinnego Ogrodu Działkowego w W. wnioskodawca został przyjęty w poczet członków (…) Związku (…) i uzyskał przydział działki numer (…). Działkę tą strony użytkowały razem do rozwodu. Wnioskodawca zawarł umowę odstąpienia mienia na tej działce za kwotę 2.200 zł.

Nie ma wątpliwości, że składnikiem majątku wspólnego nie była jak wskazywała uczestniczka „działka rekreacyjna położona w W.”. W zakresie rodzinnego ogrodu działkowego stwierdzić należy, że w czasie trwania związku małżeńskiego wnioskodawca otrzymał od Zarządu Rodzinnego Ogrodu Działkowego w W. przydział użytkowania działki numer (…). Zgodnie z art. 254 KC prawo użytkowania jest prawem niezbywalnym, a zatem z mocy art. 33 pkt 3 krio stanowi majątek osobisty wnioskodawcy. Natomiast do majątku wspólnego weszły znajdujące się na działce nakłady (zasadzenia, budowle, konstrukcje, urządzenia itd.). Przydział nastąpił bowiem w czasie trwania związku małżeńskiego (art. 33 § 1 krio). W tym zakresie wnioskodawca nie wykazał aby składnik ten stanowił jego majątek odrębny.

Podział majątku Rodzinnego Ogrodu Działkowego ROD po rozwodzie Poznań Warszawa

Uczestniczka wartość tego składnika wskazywała na kwotę 5.000 zł przy czym należy zaznaczyć, że odnosiła się ona do „działki rekreacyjnej”. Sąd przyjmując kwotę 2.200 zł oparł się na umowie wnioskodawcy o odstąpieniu mienia. W realiach niniejszej sprawy zatem należało uznać, że majątek wspólny stanowi równowartość nakładów na działce numer (…) w P. (…) O. D. (…) (…) w W. w wysokości 2.200,00 zł. Należy mieć na uwadze, że sprawa o podział majątku toczy się po upływie znacznego czasu od ustania wspólności majątkowej i skład majątku mógł ulec z różnych powodów zmianie, co musi być brane pod uwagę przez Sąd w niniejszym postępowaniu.

Uczestniczka wskazywała, że do majątku wspólnego wchodzi również samochód osobowy marki F. (…) (k. 25). Wnioskodawca zaprzeczał temu i podnosił, że samochód został zakupiony przez niego 14 lat temu i sprzedany. Uzyskane środki zostały przeznaczone na spłatę wspólnych zobowiązań.

W tym zakresie Sąd ustalił, że wnioskodawca zawarł umowę uczestnictwa w (…), której celem było nabycie samochodu. Co miesiąc wpłacane były raty. Nabycie auta nastąpiło w dniu 29 kwietnia. Był to samochód F. (…) . Po nabyciu wpłacane były w dalszym ciągu raty wynikające z zawartej umowy. Z pojazdu korzystał wnioskodawca. Samochód został sprzedany przez wnioskodawcę za cenę 13.000 zł. Uzyskana cena została przeznaczona na spłatę wspólnych zobowiązań. Po spłacie strony złożyły w (…) SA w W. wspólny wniosek o przekształcenie rachunku wspólnego w indywidualny. Z mocy przytaczanego już art. 33 § 1 krio do majtku wspólnego wszedł przedmiotowy pojazd marki F. (…). Natomiast należy powtórzyć, że sprawa o podział majątku została założona 12 lat po orzeczonym rozwodzie. W tym czasie w sposób naturalny musiały nastąpić zmiany w składzie majtku. Zmiany te muszą być przedmiotem rozważań w niniejszej sprawie. Skoro składnik majtku wspólnego został już po ustaniu wspólności majątkowej sprzedany zaś środki uzyskane zużyte na spłatę wspólnych zobowiązań to składnik ten nie może być przedmiotem podziału.

Sposób podziału majątku wspólnego regulowany jest zgodnie z art. 46 krio przez przepisy o dziale spadku, które na podstawie art. 1035 KC odsyłają do przepisów o współwłasności. W sprawie ani wnioskodawczyni ani uczestnik nie wnosili aby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej (art. 211 KC). W tej sytuacji zgodnie z art. 212 § 2 KC nastąpić powinien on przez przyznanie całej rzeczy jednemu współwłaścicielowi. W tym zakresie strony wnosiły o przyznanie stanowiącego odrębną nieruchomość lokal mieszkalny numer (…) położony w W. przy ul. (…) uczestniczce, która tam mieszka.

W przypadku drugiego składnika powinien był on przypaść wnioskodawcy albowiem to on zajmował się pracowniczym ogrodem po rozwodzie i on również zawarł odpłatną umowę „odstąpienie mienia”.

Wnioskodawca wobec powyższego otrzymał majątek wspólny o wartości 2.200 zł . Uczestniczka natomiast otrzymała składnik majątku o wartości 133.100,00 zł. Wartość całego majątku wynosiła 135.300,00 zł (133.100,00 zł +2.200 zł). Uczestniczka domagała się w sprawie ustalenia nierównych udziałów stron w majątku dorobkowym w stosunku 0 % wnioskodawca i 100 % uczestniczka (k. 301). Wskazywał ona na alkoholizm wnioskodawcy i hulaszczy tryb życia.

Wnioskodawca nie zgadzał się na ustalenie nierównych udziałów (k. 422). Wskazał, że lokal mieszkalny został nabyty dzięki służbie wojskowej wnioskodawcy. Z uwagi na wieloletnią służbę uzyskana została bonifikata przy zakupie. Wnioskodawca zaprzeczył aby prowadził hulaszczy tryb życia, nie wywiązywał się z obowiązku łożenia na utrzymanie rodziny oraz aby uzyskiwane dochody przeznaczał wyłącznie na własne potrzeby. Przyznał, że miał problemy z alkoholem ale sobie z nim poradził. W czasie trwania małżeństwa uczestniczka nigdy nie występowała z pozwem o alimenty, co z pewnością uczyniłaby gdyby wnioskodawca nie łożył na utrzymanie rodziny.

W realiach przedmiotowej sprawy uczestniczka nie wykazała aby okoliczności prowadzące do uwzględnienia jej wniosku występowały. Prawdą jest, że z zeznań słuchanej w charakterze świadka córki stron P. O. wynika, że wnioskodawca nadużywał alkoholu, w domu były kłótnie, awantury (k. 479). Potwierdzają to złożone przez uczestniczkę zdjęcia wnioskodawcy oraz zaświadczenia lekarskie z obdukcjami i pismo z Sądu Rejonowego. Wskazać jednak należy, że wnioskodawca odbył terapie. Jednocześnie wyrok Sądu Garnizonowego skazywał wnioskodawcę za czyny popełnione już po orzeczonym rozwodzie, zatem nie mógł wpływać w niniejszej sprawie na ustalenie nierównych udziałów. Wskazać także należy, że z wywiadu środowiskowego zalegającego w aktach sprawy rozwodowej sporządzonego przez kuratora wynika, że „problemów finansowych B. O. nie zgłasza, mąż dobrowolnie wywiązuje się ze zobowiązań dotyczących dziecka, nie ma zaległości „. Na rozprawie słuchana w charakterze strony uczestniczka wskazała, że wnioskodawca „daje na potrzeby dziecka 500 zł” oraz „opłaca czynsz”. Należało mieć także na uwadze, że wnioskodawca przez cały okres trwania związku małżeńskiego pracował jako żołnierz zawodowy. Głównym składnikiem majątku wspólnego był lokal mieszkalny nabyty z bonifikatą dzięki pełnionej przez wnioskodawcę służbie wojskowej. W świetle powyższego żądanie uczestniczki w tym zakresie nie było zasadne i należało je oddalić.

W niniejszym postępowaniu zarówno wnioskodawca jak i uczestniczka domagali się rozliczenia nakładów jakie ponieśli z majątku odrębnego na majątek wspólny. Przede wszystkim obie strony wnosiły o rozliczenie nakładów z majtku osobistego na majątek wspólny związanych z kosztami utrzymania wspólnego lokalu po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej.

Uczestniczka postępowania domagała się rozliczenia nakładów jakie poniosła z majątku odrębnego na majątek wspólny w postaci opłat związanych z utrzymaniem wspólnego lokalu mieszkalnego. Wnioskodawca oponował temu żądaniu. Zakwestionował twierdzenie uczestniczki aby od dnia rozwodu nie regulował opłat za lokal mieszkalny. Nadto strony miały w wyroku rozwodowym uregulowany sposób korzystania z mieszkania i każda strona regulowała płatność za zajmowaną część oraz po połowie za części wspólne.

Podział majątku Rodzinnego Ogrodu Działkowego ROD po rozwodzie Poznań Warszawa

Skoro w czasie wspólnego zamieszkiwania w lokalu po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej strony współfinansowały koszty utrzymania lokalu, zaś wnioskodawca ponosił takie koszty również po wyprowadzeniu się to żądanie rozliczenia nakładów nie było zasadne. To współwłaściciel powinni te koszty ponosić. Natomiast w okresie po wyprowadzeniu się wnioskodawcy i po zaprzestaniu przez niego współfinansowania z lokalu korzystała jedynie uczestniczka postępowania. Z tego tytułu nie ponosiła ona wobec wnioskodawcy jakichkolwiek kosztów. W tych okolicznościach domaganie się przez nią zwrotu poniesionych kosztów utrzymania lokalu było sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (art. 5 KC) i nie mogło korzystać z ochrony prawnej. Z tych powodów żądania stron w tym zakresie zostały oddalone.

Wskazany wyżej sposób podziału majątku wspólnego powoduje konieczność nałożenia na uczestniczkę postępowania obowiązku dopłaty (art. 212 § 1 KC). Otrzymała ona jak wskazano już wyżej własność składnika o wartości 133.100 zł . Wnioskodawca natomiast otrzymała składnik majątku o wartości 2.200 zł. Wartość całego majątku wynosiła 135.300,00 zł (133.100,00 zł +2.200 zł).

Mając na uwadze wynikający z art. 43 § 1 krio równy udział każdego z małżonków w majątku wspólnym wartość udziału każdej ze stron wynosiła 67.650 zł (135.300 zł : 2). Wnioskodawcy zatem przysługuje dopłata w wysokości 65.450 zł albowiem przy wartości udziału 67.650 zł otrzymała składnik wartości 2.200 zł (67.650 zł – 2.200 zł). Wobec powyższego uczestniczka powinien dopłacić wnioskodawcy kwotę 65.450 zł.

Z uwagi natomiast na ustalone w niniejszej sprawie nakłady, które zobowiązana jest w wyniku rozliczenia zapłacić na rzecz wnioskodawcy uczestniczka należało uwzględnić je przy przeprowadzanych rozliczeniach. Uczestniczka powinna zapłacić wnioskodawcy z tego tytułu kwotę 3.823,50 zł , zatem o tyle powinna zostać powiększona jej dopłata dla wnioskodawcy. Wobec powyższego uczestniczka powinien zapłacić wnioskodawcy tytułem dopłaty oraz rozliczenia nakładów kwotę 69.273,50 zł (65.450 zł + 3.823,50zł).

Sąd postanowi:

1. Dokonać podziału majątku wspólnego wnioskodawcy W. O. i uczestniczki B. O. w ten sposób, że z wchodzących do majątku wspólnego składników w postaci:

a)stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego numer (…) położonego w W. przy ul. (…) zapisanego w Księdze Wieczystej (…) wraz z udziałem do (…) części w nieruchomości wspólnej o wartości 133.100,00 zł,

b)równowartość nakładów na działce numer (…) w P. (…) O. D. (…) (…) w W. w wysokości 2.200,00 zł

2. przyznać na wyłączną własność wnioskodawcy składnik wymieniony w punkcie 1b zaś uczestniczce wymieniony w punkcie 1a.

3. Tytułem dopłaty oraz rozliczenia nakładów z majątku osobistego na majątek wspólny zasądzić od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy kwotę 69.273,50 zł. sześćdziesiąt dziewięć tysięcy dwieście siedemdziesiąt trzy złote 50/100) płatną w terminie 6 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek uchybienia terminu płatności. Postanowienie Sądu Rejonowego – I Wydział Cywilny z dnia 2 września 2020 r. I Ns 511/18

Podział majątku Rodzinnego Ogrodu Działkowego ROD po rozwodzie Poznań Warszawa

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 2

Sąd Rejonowy wskazał, iż spośród dwóch przeciwstawnych propozycji, komu winien przypaść sporny ogródek działkowy, Sąd ten uwzględnił żądanie wnioskodawczyni. Sąd Rejonowy miał przy tym na uwadze, że ani wnioskodawczyni, ani uczestnik postępowania nie mają zgromadzonych środków niezbędnych do dokonania spłaty. Uczestnik utrzymuje się z dochodów z wykonywanych sezonowo za granicą prac dorywczych. W tej sytuacji Sąd Rejonowy stwierdził, iż gdyby prawo do ogrodu działkowego zostało przyznane uczestnikowi, wnioskodawczyni nie miałaby realnej możliwości przymusowego wyegzekwowania od niego należnej jej spłaty, która stanowi aż 60% wartości dzielonego prawa i wynosi 22.200 zł. W ocenie Sądu Rejonowego wnioskodawczyni również nie dysponuje oszczędnościami niezbędnymi do natychmiastowej spłaty uczestnika. Ma jednak stały dochód z tytułu świadczenia rentowego, do którego uczestnik mógłby ewentualnie skierować egzekucję. Nadto z uwagi na ustalony postanowieniem wstępnym udział uczestnika w majątku wspólnym (40%), należna mu spłata jest niższa i wynosi 14.800 zł. Biorąc zatem pod uwagę sytuację finansową obu stron, Sąd Rejonowy uznał, iż najbardziej realnym sposobem zgromadzenia środków na spłatę jest zbycie przedmiotowego prawa do działki oraz dokonanie przez wnioskodawczynię spłaty na rzecz uczestnika zgodnie z wymogami zawartymi w art. 212 § 2 k.c. w zw. z art. 1035 k.c. i art. 46 k.r.i o. Sąd Rejonowy przychylił się do wniosku D. P. i wyznaczył termin płatności -1 rok od dnia uprawomocnienia się postanowienia.

Podnoszone przez uczestnika argumenty, jakoby sporny ogródek działkowy stanowił miejsce jego zamieszkania w sezonie letnim, nie zostały uwzględnione przez Sąd Rejonowy, jako że zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, ogródki działkowe pełnią wyłącznie funkcję rekreacyjną i niedozwolone jest ich wykorzystywanie do innych celów, w tym do celów mieszkaniowych.

Zgodnie natomiast z art. 624 zd. 2 k.p.c. w zw. z art. 567 § 3 k.p.c., Sąd Rejonowy, nakazując uczestnikowi opuszczenie, opróżnienie i wydanie wnioskodawczyni ogródka działkowego nr 119, wyznaczył mu trzymiesięczny termin od dnia uprawomocnienia postanowienia na jego realizację.

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i specjalista od prawa rodzinnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach rodzinnych. Gdy nie pisze artykułów na blogu, reprezentuje swoich klientów w sądzie, dążąc do osiągnięcia najlepszych dla nich rozwiązań.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Jarocin Gostyń Szamotuły Pleszew Czarnków Trzcianka Oborniki Chodzież Piła Gorzów Wielkopolski Konin Turek Nowy Tomyśl Leszno Wolsztyn Grodzisk Wielkopolski Gniezno Słupca Skoki Kalisz Śrem Buk Kostrzyn Duszniki Kościan Września Środa Wielkopolska Murowana Goślina Ostrów Wielkopolski Kórnik Luboń Swarzędz Opalenica Wągrowiec Krotoszyn Pobiedziska Pniewy Rogoźno Wronki Powidz S uchy Las Biedrusko Tarnowo Podgórne Komorniki Dopiewo Przykona Kleczew Czerwonak Stęszew Kleszczewo Rokietnica Międzychód, Łódź Wrocław Warszawa Katowice Kraków Rzeszów Lublin Gdańsk Szczecin Zielona Góra Opole Śląsk Kielce Olsztyn Bydgoszcz, Mińsk Mazowiecki Wołomin Pruszków Radom Otwock Legionowo Garwolin Grójec Ciechanów Grodzisk Mazowiecki Płońsk Ostrołęka, Dwór Mazowiecki Żyrardów Wyszków Mińsk Mazowiecki Łomianki Marki Ząbki Józefów Konstancin Sochaczew Nadarzyn Wólka, Kosowska Tarczyn Góra Kalwaria Wiskitki Teresin Zaborów Węgrów Warka Sokołów Przasnysz Pułtusk Raszyn Siedlce Białystok

Kancelaria Prawa Rodzinnego w Poznaniu