Twoja sprawa z zakresu prawa rodzinnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Wartość, cena i wycena mieszkania, domu, nieruchomości czy lokalu w sprawie o podział majątku po rozwodzie

Po ustaniu małżeństwa wspólność majątkowa łącząca małżonków przekształca się we współwłasność w częściach ułamkowych, a majątek wspólny może ulec podziałowi w postępowaniu nieprocesowym stosownie do przepisów art. 566-567 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (tekst jednolity Dz.U. z 2014 r., poz. 101 z późn.zm.), zwanej dalej „k.p.c.”. Zgodnie z art. 46 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jednolity Dz.U. z 2015, poz. 583), zwanej dalej „k.r.o.” oraz art. 567 § 3 k.p.c., od chwili ustania wspólności ustawowej małżeńskiej do majątku, który był nią objęty, stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu cywilnego o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku, a do postępowania o podział majątku wspólnego – odpowiednio przepisy kodeksu postępowania cywilnego o dziale spadku.

Co do zasady przedmiotem postępowania o podział jest majątek, który był objęty wspólnością majątkową i istniał w dacie jej ustania. Ruchomości i nieruchomości wchodzące w skład majątku w tej dacie muszą jednak istnieć w dacie dokonywania podziału, bowiem decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia mają okoliczności istniejące w chwili zamknięcia rozprawy (art. 316 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.).

W sprawach działowych, do których obok spraw o podział majątku wspólnego małżonków należą jeszcze sprawy o dział spadku i sprawy o zniesienie współwłasności, sąd ustala skład dzielonego majątku według chwili ustaniu wspólności majątkowej (uprawomocnienie wyroku o rozwód), a jego wartość według stanu i cen w chwili dokonywania podziału. Częste wątpliwości powstały dlatego, że w judykaturze, a także w piśmiennictwie posługiwano się niekiedy sformułowaniem, iż dzielony majątek ustala się według „stanu” w chwili powstania współwłasności, przy czym „stan” oznaczał w tych wypowiedziach skład (zawartość) majątku, a nie – jak to czasem rozumiano – stan techniczny (kondycję, stan zużycia) lub stan prawny składników majątkowych (por. np. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 marca 2010 r., IV CSK 429/09, z dnia 31 stycznia 2013 r., II CSK 349/12, i z dnia 28 stycznia 2015 r., II CSK 322/14).

Wartość, cena i wycena mieszkania, domu, nieruchomości czy lokalu w sprawie o podział majątku po rozwodzie Poznań Warszawa

Stanowisko to – pomijając jego pozaprawną, ekonomiczną słuszność – jest trafne przede wszystkim ze względu na zasadę aktualności orzekania ustanowioną w art. 316 w związku z art. 13 § 2 KPC (por. uzasadnienie uchwały składu siedmiu sędziów z dnia 22 września 1983 r. – zasady prawnej – III PZP 23/83, OSNCP 1984, nr 4, poz. 44). Zważywszy że nie ma przepisu określającego chwilę miarodajną dla ustalenia stanu (cech, jakości, stopnia zużycia) majątku wspólnego i jego składników, za chwilę tę należy uznać czas dokonywania działu, a więc czas orzekania, a ściślej – chwilę zamykania rozprawy. Przedmiotem podziału staje się wówczas majątek istniejący w chwili podziału, w stanie w tej chwili stwierdzalnym, mający właśnie wtedy określoną wartość stanowiącą następnie wyznacznik wartości udziałów i podstawę rozliczeń między uczestnikami. Oczywiście punktem wyjścia jest skład majątku wspólnego w chwili powstania odrębności majątkowej (ustania wspólności), a więc powstania współwłasności w częściach ułamkowych, a ściślej przeistoczenia się wspólności łącznej (bezudziałowej) we wspólność udziałową (art. 46 KRO w związku z art. 1035 i nast. KC); wszelkie zmiany majątkowe, do których doszło między chwilą ustania wspólności a chwilą działu – samoistne, przypadkowe oraz celowe, jak np. naturalne lub fizyczne zużycie składników majątkowych, a nawet ich utrata, wzrost wartości na skutek dokonanych nakładów, obciążenia rzeczowe, sytuacja rynkowa itp. – podlegają rozliczeniu, a następnie wyrównaniu w postaci spłat lub dopłat. Nie jest także wyłączone stosowanie reguł surogacji; w takim wypadku podziałowi podlegają składniki nabyte w zamian za przedmioty objęte wcześniej wspólnością małżeńską (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 października 2017 r., II CSK 883/16).

Należy przy tym pamiętać, że dokonywanie podziału majątku wspólnego nie jest w polskim porządku prawnym obowiązkowe. To także przemawia za uwzględnieniem chwili podziału jako miarodajnej dla rozliczenia uczestników oraz oceny stanu i wartości składników majątku wspólnego, w przeciwnym bowiem razie – odwlekając podział – uczestnicy ponosiliby nieusprawiedliwione ryzyko, że stan dzielonych przedmiotów (praw) zastany w chwili ustania wspólności, będzie drastycznie odbiegał od stanu dającego się stwierdzić w chwili podziału. Nakaz uwzględniania stanu i wartości majątku wspólnego w chwili ustania wspólności prowadziłoby do ustanowienia pozaustawowego przymusu bezzwłocznego dokonywania działów, co należy uznać za niedopuszczalne.

W tym stanie rzeczy, uwzględniając także jednoznaczne poglądy piśmiennictwa oraz zdecydowanie przeważające stanowisko orzecznictwa – w sprawie o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami skład majątku wspólnego ustala się według chwili ustania wspólności majątkowej, a jego wartość według stanu tego majątku oraz cen w chwili dokonywania podziału (por. uchwała całej Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 15 grudnia 1969 r., III CZP 12/69, OSNCP 1970, nr 3, poz. 39, uchwały Sądu Najwyższego z dnia 27 września 1974 r., III CZP 58/74, OSNCP 1975, nr 6, poz. 90, z dnia 19 maja 1989 r., III CZP 52/89, OSNC 1990, nr 4-5, poz. 60, i z dnia 7 kwietnia 1994 r., III CZP 41/94, „Biuletyn SN” 1994, nr 5, poz. 22, postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 1974 r., III CRN 384/73, z dnia 4 listopada 1999 r., II CKN 523/98, z dnia 26 września 2007 r., IV CSK 139/07, z dnia 11 marca 2010 r., IV CSK 429/09, z dnia 31 stycznia 2013 r., II CSK 349/12, z dnia 28 stycznia 2015 r., II CSK 322/14, i z dnia z dnia 26 października 2017 r., II CSK 883/16). Uchwała Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 23 lutego 2018 r. III CZP 103/17.

Zgodnie z regulacją art. 152 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami wyceny nieruchomości dokonuje się przy zastosowaniu podejść: porównawczego, dochodowego lub kosztowego, albo mieszanego, zawierającego elementy podejść poprzednich. Podejście porównawcze polega na określeniu wartości nieruchomości przy założeniu, że wartość ta odpowiada cenom, jakie uzyskano za nieruchomości podobne, które były przedmiotem obrotu rynkowego. Ceny te koryguje się ze względu na cechy różniące nieruchomości podobne od nieruchomości wycenianej oraz uwzględnia się zmiany poziomu cen wskutek upływu czasu. Podejście porównawcze stosuje się, jeżeli są znane ceny i cechy nieruchomości podobnych do nieruchomości wycenianej (art. 153 ust. 1). Podejście dochodowe polega na określaniu wartości nieruchomości przy założeniu, że jej nabywca zapłaci za nią cenę, której wysokość uzależni od przewidywanego dochodu, jaki uzyska z nieruchomości. Stosuje się je przy wycenie nieruchomości przynoszących lub mogących przynosić dochód (art. 153 ust. 2). Podejście kosztowe polega na określaniu wartości nieruchomości przy założeniu, że wartość ta odpowiada kosztom jej odtworzenia, pomniejszonym o wartość zużycia nieruchomości. Przy podejściu tym określa się oddzielnie koszt nabycia gruntu i koszt odtworzenia jego części składowych (art. 153 ust. 3).

Wartość, cena i wycena mieszkania, domu, nieruchomości czy lokalu w sprawie o podział majątku po rozwodzie Poznań Warszawa

Stosownie do regulacji § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 roku w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego przy stosowaniu podejścia porównawczego konieczna jest znajomość cen transakcyjnych nieruchomości podobnych do nieruchomości będącej przedmiotem wyceny, a także cech tych nieruchomości wpływających na poziom ich cen. W podejściu porównawczym stosuje się metodę porównywania parami, metodę korygowania ceny średniej albo metodę analizy statystycznej rynku. Przy metodzie porównywania parami porównuje się nieruchomość będącą przedmiotem wyceny, której cechy są znane, kolejno z nieruchomościami podobnymi, które były przedmiotem obrotu rynkowego i dla których znane są ceny transakcyjne, warunki zawarcia transakcji oraz cechy tych nieruchomości. Przy metodzie korygowania ceny średniej do porównań przyjmuje się co najmniej kilkanaście nieruchomości podobnych, które były przedmiotem obrotu rynkowego i dla których znane są ceny transakcyjne, warunki zawarcia transakcji oraz cechy tych nieruchomości. Wartość nieruchomości będącej przedmiotem wyceny określa się w drodze korekty średniej ceny nieruchomości podobnych współczynnikami korygującymi, uwzględniającymi różnice w poszczególnych cechach tych nieruchomości. Przy metodzie analizy statystycznej rynku przyjmuje się zbiór cen transakcyjnych właściwych do określenia wartości nieruchomości reprezentatywnych, o których mowa w art. 161 ust. 2 ustawy wartość nieruchomości określa się przy użyciu metod stosowanych do analiz statystycznych.

W przypadku, gdy pomiędzy byłymi małżonkami istnieje spór co do skład majątku wspólnego, sąd przed dopuszczeniem dowodu z opinii biegłego może wydać postanowienie wstępne. Przedmiotem rozstrzygnięcia w postanowieniu wstępnym, wydawanym na podstawie art. 685 k.p.c. w zw. z art. 567 § 3 k.p.c., jest wyłącznie spór co do tego, czy konkretny składnik majątkowy wchodzi w skład majątku wspólnego. Wykluczone jest natomiast ustalanie składu majątku wspólnego, gdyż orzeczenie wydane w tym przedmiocie musi jednocześnie obejmować rozliczenie między stronami (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 stycznia 2013 r., II CSK 193/12, LEX nr 1299157 i z dnia 21 sierpnia 2008 r., IV CZ 62/08, LEX nr 464465). Postanowienie wstępne może być wydane z urzędu bądź na wniosek zainteresowanych. Wydanie takiego postanowienia zależy od uznania sądu i nie jest obligatoryjne. Postanowienie wstępne ma charakter deklaratywny i przesądza w całości wskazaną w nim kwestię, przykładowo przynależność danego składnika do majątku wspólnego.

Wartość, cena i wycena mieszkania, domu, nieruchomości czy lokalu w sprawie o podział majątku po rozwodzie Poznań Warszawa

Uzasadnieniem dla jego wydania mogą być względy ekonomii procesowej. Ocena sądu, czy należy skorzystać z możliwości wydania postanowienia wstępnego, powinna uwzględniać okoliczności konkretnej sprawy, w szczególności liczbę spornych składników w stosunku do ogólnego składu majątku podlegającego podziałowi oraz ich rodzaj, wpływające na zakres wyceny sporządzanej przez biegłego i stopień jej skomplikowania. Postanowienie wstępne ma charakter samoistny i podlega zaskarżeniu na zasadach ogólnych, nie tylko w drodze apelacji do sądu drugiej instancji, ale również w drodze skargi kasacyjnej od postanowienia sądu drugiej instancji, o ile wartość przedmiotu zaskarżenia kwestionowanego rozstrzygnięcia, spełnia wymagania przewidziane w art. 5191 § 4 pkt 4 k.p.c. (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2001 r., II CZ 13/01, OSNC 2001, nr 12, poz. 181). Powyższa okoliczność bezspornie wpływa na ogólny czas trwania postępowania w sprawie o podział majątku.

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię

Wniosek T. M. o podział majątku wspólnego zasługuje na uwzględnienie. Ustalając skład majątku wspólnego stron w niniejszej sprawie, a także dokonując jego podziału, Sąd miał na względzie stanowiska stron, zaprezentowane tak w pismach procesowych, jak i wynikające z ich przesłuchania oraz zgodnych oświadczeń. Skład majątku wspólnego nie był w zasadzie sporny.

Zasadniczym składnikiem majątku stron jest zabudowana nieruchomość, która jednocześnie budzi najwięcej kontrowersji w niniejszym postepowaniu. Strony zgodnie przyjęły, iż w skład ich majątku wspólnego wchodzi nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym obejmująca działkę nr (…), położoną w J. R., dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (…), wnosząc zgodnie o przyznanie całej nieruchomości wnioskodawcy T. M..

Przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez strony aktem notarialnym, która – jak wynika z zapisu § 1 ww. aktu, stanowiła fundusze dorobkowe małżeństwa stron. Wskazać bowiem też należy, iż strony sfinansowały zakup nieruchomości z kredytu hipotecznego udzielonego przez (…) Bank (…) Spółkę akcyjną w W. Oddział 1 w W., którego zabezpieczeniem była ustanowiona hipoteka kaucyjna na nieruchomość w J..

Strony nie były zgodne co do wartości tej nieruchomości. Sąd przyjął wartość zabudowanej nieruchomości, stanowiącej działkę nr (…), na kwotę 593.500 zł wynikającą z opinii biegłego sądowego.

Wartość, cena i wycena mieszkania, domu, nieruchomości czy lokalu w sprawie o podział majątku po rozwodzie Poznań Warszawa

Biegły dokonał wyceny nieruchomości przy zastosowaniu podejścia porównawczego, metodą porównywania parami, przy czym dokonując obliczeń uwzględnił cechy nieruchomości wycenianej takie jak: położenie, stan techniczny budynku mieszkalnego, powierzchnia użytkowa budynku mieszkalnego i powierzchnia gruntu. W przedmiotowym przypadku lokalizację wskazano jako dosyć dobrą, natomiast stan techniczny budynku mieszkalnego opisany na stronie 138 operatu jako dostateczny (średnio gorszy). Ponadto stan techniczny budynku został opisany w protokole oględzin nieruchomości i udokumentowany w dokumentacji fotograficznej. Do porównań biegły przyjął 4 transakcje nieruchomości podobnych, które miały miejsce na rynku lokalnym, tj. na terenie powiatu (…), gdyż na terenie gminy R. transakcje takie nie występowały. Zgodnie z art. 4 pkt 16 ustawy o gospodarce nieruchomościami ilekroć w ustawie jest mowa o nieruchomości podobnej należy przez to rozumieć nieruchomość, która jest porównywalna z nieruchomością stanowiącą przedmiot wyceny, ze względu na położenie, stan prawny, przeznaczenie, sposób korzystania oraz inne cechy wpływające na jej wartość.

Wnioskodawca kwestionował m.in. oparcie się przez biegłego w opinii na transakcjach zawartych na terenie powiatu (…), bez dokonania szczegółowych oględzin nieruchomości podobnych (z uwzględnieniem standardu zabudowań) oraz ustalenie wartości nieruchomości z pominięciem obciążającej ją hipoteki umownej zabezpieczającą spłatę wierzytelności kredytowej i bez pomniejszenia wartości rynkowej tego prawa o kwotę kredytu pozostającą do spłaty przez oboje małżonków jako osobistych dłużników solidarnych banku, zgodnie z umową o kredyt bankowy.

W ocenie Sądu nie było podstaw do kwestionowania mocy dowodowej opinii biegłego do spraw szacowania wartości nieruchomości A. L. i opinii ustnej tego biegłego, w której odniósł się do zastrzeżeń wnioskodawcy wobec pisemnej opinii. Biegły przekonująco wyjaśnił, zarówno w opinii pisemnej, jak i ustnej, metodologię procesu szacowania i istotę zastosowanej metody szacowania. Opinia i wyjaśnienia biegłego były zrozumiałe i pozwalały na przyznanie opinii biegłego mocy dowodowej. W ocenie Sądu sporządzony przez biegłego A. L. operat szacunkowy spełnia wymogi przewidziane w aktach prawnych i odpowiada celowi, dla którego rzeczoznawca został powołany. Zdaniem Sądu, biegły sporządził operat w sposób odpowiadający jego wiedzy, w oparciu o dostępną dokumentację, stosując w tym zakresie obowiązujące metody oraz techniki wyceny nieruchomości. Biegły sporządzający operat prawidłowo zastosował podejście porównawcze, metodą porównywania paranmi, uzasadniając w sposób kompleksowy wybór przyjętej przez siebie metody. Na mocy art. 154 cytowanej ustawy, prawo wyboru podejścia szacowania przysługuje rzeczoznawcy majątkowemu. Sąd uznał, że biegły sądowy w precyzyjny sposób przeanalizował rynek nieruchomości i transakcje sprzedaży nieruchomości podobnych do nieruchomości będącej przedmiotem tej wyceny. Jednocześnie wybrał do porównania obiekty najbardziej wiarygodne, mając na uwadze stan techniczny, lokalizację. Dlatego nie było odstaw do dopuszczenia dowodu z opinii kolejnego biegłego. Podobieństwo nie oznacza tożsamości. Nie jest możliwe znalezienie nieruchomości, które byłyby identyczne z nieruchomością wycenianą.

Wartość, cena i wycena mieszkania, domu, nieruchomości czy lokalu w sprawie o podział majątku po rozwodzie Poznań Warszawa

W obecnym stanie rynkowym coraz bardziej utrudnionym jest znalezienie nieruchomości podobnych o wszystkich cechach (istotnych z punktu widzenia właścicieli), albowiem z uwagi na sytuację gospodarczą na rynku jest coraz mniej transakcji sprzedaży nieruchomości, a co za tym idzie, baza danych nieruchomości ulega pomniejszeniu. Dlatego też biegły zasadnie dokonał wyceny nieruchomości, opierając się o korygowanie istotnych cech, przy czym biegły bezwzględnie zachował wspólne cechy porównywanych nieruchomości, wymagane przepisami prawa takie jak: położenie, stan prawny, przeznaczenie i sposób korzystania oraz inne cechy wpływające na wartość nieruchomości. W przeciwnym wypadku obecnie niemożliwym byłoby dokonanie jakiejkolwiek wyceny nieruchomości – z uwagi na brak nieruchomości podobnych pod względem wszystkich cech (istotnych dla właściciela wycenianej nieruchomości). Przede wszystkim nie jest błędem przyjęcie do porównania nieruchomości większych, gdyż posiadają one takie same cechy jak nieruchomość wyceniana.

W przedmiotowej sprawie biegły odnotował wystarczającą ilość transakcji podobnych do nieruchomości wycenianej, tj. usytuowanych na obszarze powiatu (…), o takim samym przeznaczeniu i sposobie korzystania. Biegły, co wynika z zapisów operatu szacunkowego, do wyceny przyjął nieruchomości, które mają wspólne cechy z nieruchomością wycenianą ze względu na położenie (nieruchomości położone w powiecie (…), tak jak nieruchomość wyceniana), stan prawny (własność), przeznaczenie i sposób korzystania (nieruchomości zabudowane siedliskiem gospodarstwa rolnego oraz w części użytkowane rolniczo). Spośród transakcji, którymi dysponował jedynie cztery odpowiadały powyższym kryteriom. Pozostałe zostały wyeliminowane ze względu na nieporównywalną powierzchnię, sposób korzystania (brak zabudowy) czy stan techniczny zabudowy. Do bazy porównawczej zatem biegł wybrał nieruchomości najbardziej podobne z możliwych, a różnicę pomiędzy nimi skorygował, biorąc pod uwagę położenie, przeznaczenie i powierzchnię. Tym samy wyliczenie wartości rynkowej nieruchomości nastąpiło z uwzględnieniem tychże. (…) te nie są jednak tożsame, nie sposób bowiem znaleźć kilku zabudowanych nieruchomości o identycznych cechach. Biegły ustalając, czy dane nieruchomości są podobne w świetle powołanych wyżej cech, spełnił kryteria wymagane wskazanymi przepisami. Co do nieruchomości porównawczych, opisano ich cechy oraz wagi. Czynności i wyliczenia biegłego należy uznać za rzetelne, bowiem biegły był na terenie nieruchomości i zapoznał się z ich stanem, a zatem co istotne, przedmiotowy operat został sporządzony po uprzednim dokonaniu oględzin nieruchomości przez biegłego. Do operatu szacunkowego dołączona jest dokumentacja fotograficzna. Z kolei standard, wyposażenie budynków nie miał znaczenia dla wyceny tego rodzaju nieruchomościo, dlatego biegły nie uwzględniuł przy sporządzaniu opinii.

Co do pominięcia obciążenia przy wycenie nieruchomości, to w orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, że sąd w postępowaniu o podział majątku wspólnego może dzielić jedynie tylko aktywa, a więc prawo o określonej wartości rynkowej. Nie może natomiast dokonywać podziału lub rozliczenia nie spłaconych jeszcze długów, obciążających nadal – mimo ustania ustawowej wspólności majątkowej – oboje małżonków na skutek czynności prawnych podjętych przez nich w czasie trwania wspólności. W praktyce obrotu nieruchomościami, obciążenie hipoteką nie ma wpływu na wartość rynkową nieruchomości, lecz na sposób rozliczenia – między stronami umowy przenoszącej własność – ceny jej nabycia, odzwierciedlającej wartość rynkową. Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 26 stycznia 2017 roku, I CSK 54/16, iż hipoteka obciążająca nieruchomość byłych małżonków będących zarówno dłużnikami osobistymi, jak i dłużnikami rzeczowymi banku (do chwili podziału) nie ma wpływu na wartość rynkową nieruchomości, przyjmowaną przez sąd za podstawę ustalenia wysokości spłaty lub dopłaty należnej drugiemu małżonkowi, który nie otrzymuje nieruchomości lub prawa do lokalu. Podział majątku wspólnego, w tym przyznanie prawa do nieruchomości jednemu z małżonków, nie rzutuje w jakikolwiek sposób na utrzymywanie się solidarnego i osobistego zobowiązania obojga małżonków do spłaty kredytu, także po dokonaniu podziału majątku wspólnego.

Wartość, cena i wycena mieszkania, domu, nieruchomości czy lokalu w sprawie o podział majątku po rozwodzie Poznań Warszawa

Wartość całego majątku wspólnego wyniosła 558.500 zł, udział każdego z uczestników 279 250 zł. Wnioskodawca otrzymał majatek o wartości 558.500 złotych. Połowę tej kwoty, czyli 279 250 zł wnioskodawca winien zwrócić uczestniczce postępowania. Wyliczając wartość należnej uczestniczce spłaty, Sąd uwzględnił nakłady poczynione przez wnioskodawcę z majątku osobistego na majątek wspólny w postaci spłaty kredytu hipotecznego w kwocie 11.052 zł i pomniejszył spłatę o połowę wartości tych spłat, tj. o kwotę 5.526 zł. Tym samym wnioskodawca jest zobowiązany zwrócić uczestniczce postępowania tę kwotę.

Wobec powyższego, mając na uwadze wszystkie okoliczności sprawy, Sąd ustalił wysokość spłaty pieniężnej należnej uczestniczce, przy dokonaniu podziału majątku wspólnego jak w punkcie V postanowienia, w następujący sposób: połowa wartości majątku ustalonego w punkcie I postanowienia przypadająca do spłaty wynosi 279 250 zł od powyższej kwoty należy odjąć kwotę 5.526 zł stanowiącą połowę wartości nakładów z majątku osobistego wnioskodawcy na majątek wspólny. Sąd odroczył zapłatę zasądzonej kwoty na okres 3 miesięcy od uprawomocnienia się postanowienia jako adekwatny do sytuacji uprawnionej do świadczeń uczestniczki oraz obciążonego świadczeniami wnioskodawcy.

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i specjalista od prawa rodzinnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach rodzinnych. Gdy nie pisze artykułów na blogu, reprezentuje swoich klientów w sądzie, dążąc do osiągnięcia najlepszych dla nich rozwiązań.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Jarocin Gostyń Szamotuły Pleszew Czarnków Trzcianka Oborniki Chodzież Piła Gorzów Wielkopolski Konin Turek Nowy Tomyśl Leszno Wolsztyn Grodzisk Wielkopolski Gniezno Słupca Skoki Kalisz Śrem Buk Kostrzyn Duszniki Kościan Września Środa Wielkopolska Murowana Goślina Ostrów Wielkopolski Kórnik Luboń Swarzędz Opalenica Wągrowiec Krotoszyn Pobiedziska Pniewy Rogoźno Wronki Powidz S uchy Las Biedrusko Tarnowo Podgórne Komorniki Dopiewo Przykona Kleczew Czerwonak Stęszew Kleszczewo Rokietnica Międzychód, Łódź Wrocław Warszawa Katowice Kraków Rzeszów Lublin Gdańsk Szczecin Zielona Góra Opole Śląsk Kielce Olsztyn Bydgoszcz, Mińsk Mazowiecki Wołomin Pruszków Radom Otwock Legionowo Garwolin Grójec Ciechanów Grodzisk Mazowiecki Płońsk Ostrołęka, Dwór Mazowiecki Żyrardów Wyszków Mińsk Mazowiecki Łomianki Marki Ząbki Józefów Konstancin Sochaczew Nadarzyn Wólka, Kosowska Tarczyn Góra Kalwaria Wiskitki Teresin Zaborów Węgrów Warka Sokołów Przasnysz Pułtusk Raszyn Siedlce Białystok

Kancelaria Prawa Rodzinnego w Poznaniu