Jeżeli sąd nabierze przekonania, że istnieją widoki na utrzymanie pożycia małżeńskiego, zawiesza postępowanie o separację lub rozwód. Zawieszenie takie może nastąpić tylko raz w toku postępowania. Zawieszenie postępowania w sprawie o rozwód może mieć miejsce wtedy, gdy materiał zebrany w sprawie nie przekonuje dostatecznie sądu o tym, aby występujące w pożyciu stron objawy rozkładu kwalifikowały go jako rozkład zupełny i trwały oraz wtedy, gdy istnieje prawdopodobieństwo, że negatywne ustosunkowanie się do dalszego współżycia małżonków lub też jednego z nich, jeśli on tylko odmawia współżycia, może jeszcze ulec zmianie.
Jeżeli w toku trwającego postępowania strony pogodziły się, to wówczas niecelowe jest zawieszanie postępowania. Powinno natomiast nastąpić cofnięcie pozwu i umorzenie postępowania w sprawie. Jeżeli cofnięcie pozwu w tej sytuacji nie nastąpi, sąd powinien wydać wyrok oddalający powództwo.
Podjęcie zawieszonego postępowania następuje na wniosek jednej ze stron, nie wcześniej jednak niż po upływie 3 miesięcy od dnia zawieszenia postępowania, a nie później niż w ciągu roku po zawieszeniu. Po upływie tego czasu sąd umorzy postępowanie.
Umorzenie postępowania zawieszonego w pierwszej instancji nie pozbawia powoda prawa ponownego wytoczenia powództwa, jednakże poprzedni pozew nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa. Umorzenie zawieszonego postępowania przez sąd wyższej instancji powoduje uprawomocnienie się zaskarżonego orzeczenia, z wyjątkiem spraw o unieważnienie małżeństwa lub o rozwód oraz o ustalenie nieistnienia małżeństwa, w których postępowanie umarza się wówczas w całości. Z umorzeniem postępowania umarzają się nawzajem także koszty stron w danej instancji. Postanowienie w przedmiocie zawieszenia, podjęcia i umorzenia postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym.
[spacer]
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji. Prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.