Twoja sprawa z zakresu prawa rodzinnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Zmiana wyroku Sądu, podwyższenie i podniesienie alimentów na dziecko – córkę czy syna

Zgodnie z dyspozycją art. 128 dziecko może żądać zasądzenia renty alimentacyjnej od rodziców, a stosownie do art. 133 § 1 KRO rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Obowiązek alimentacyjny istnieje przede wszystkim względem małoletnich dzieci.

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec ich dzieci stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku „troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka” i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej. Powinność tą jako treść władzy rodzicielskiej w zakresie pieczy nad osobą dziecka ustanawia art. 96 zd. 2 KRO.

Obowiązek alimentacyjny obejmuje nie tylko dostarczanie środków utrzymania, ale w miarę potrzeby także środków wychowania. Dostarczanie środków utrzymania to w powszechnym rozumieniu tego wyrażenia zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci pożywienia, ubrania, mieszkania, opału, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków itp. Dostarczanie środków wychowania zaś obejmuje powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr kultury. Środki te służą zaspokajaniu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych. Żaden przepis ustawy jednak nie precyzuje w jakiej postaci mają być spełniane świadczenia alimentacyjne, zarówno te przeznaczone na zaspokojenie potrzeb utrzymania jak i wychowania.

Zmiana wyroku podniesienie alimentów na dziecko córkę syna Poznań

Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dzieci ma zatem dwojaką postać: wyraża się świadczeniami o charakterze materialnym oraz osobistymi staraniami o jego utrzymanie i wychowanie. Zgodnie bowiem z treścią art. 135 § 2 KRO wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, może polegać także, w całości lub części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie. Okoliczności konkretnego stanu faktycznego są podstawą do oceny, czy osobiste starania wyczerpują obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w całości czy tylko w części. Zależeć to będzie w głównej mierze od tego jak dalece dziecko absorbuje wychowawczo jedno z rodziców, co pozostaje w ścisłym związku z wiekiem i jego stanem zdrowia. Usprawiedliwione potrzeby dziecka powinny być oceniane na podstawie wieku, stanu zdrowia, wykształcenia, miejsca pobytu dziecka, jego wymagań żywieniowych oraz innych potrzeb konsumpcyjnych, warunków mieszkaniowych, możliwości zarobkowych dziecka oraz osób zobowiązanych do jego utrzymania, mając na względzie treść art. 96 KRO oraz przede wszystkim okoliczności konkretnego przypadku.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 KRO). Usprawiedliwione potrzeby dziecka powinny być oceniane na podstawie wieku, stanu zdrowia, wykształcenia, miejsca pobytu dziecka, jego wymagań żywieniowych oraz innych potrzeb konsumpcyjnych, warunków mieszkaniowych, możliwości zarobkowych dziecka oraz osób zobowiązanych do jego utrzymania, mając na względzie treść art. 96 KRO oraz przede wszystkim okoliczności konkretnego przypadku. W szczególności usprawiedliwionych potrzeb nie można odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a także od zasady równej stopy życiowej. Pojęcia te w praktyce pozostają we wzajemnej zależności i obie przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustalaniu przez sąd wysokości alimentów. Górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, chociażby nawet w tych ramach nie znajdowały pokrycia wszystkie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentacji (orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 10 października 1970 r., III CRN 350/69, opublikowane w OSNCP 1970, nr 2, poz. 15 i orzeczenie SN z dnia 20 stycznia 1972 r. , III CRN 470/71, I.. Pr 1972, nr 1-2, poz. 15). Możliwości zarobkowych i majątkowych nie należy przy tym utożsamiać z wysokością faktycznych zarobków, ale według tego, jakie dochody może osiągnąć zobowiązany do alimentowania przy założeniu, że dokłada wszelkich starań i wykorzystuje wszystkie swoje siły umysłowe i fizyczne.

KRiO w licznych przepisach statuuje zasadę równej stopy życiowej rodziców i dzieci. Od chwili urodzenia się dziecka rodzice są zobowiązani zapewnić mu utrzymanie na takiej samej stopie, na jakiej sami żyją. Rodzice zmuszeni są zatem dzielić się z dziećmi nawet bardzo szczupłymi dochodami, a w sytuacjach skrajnych, sprostanie obowiązkowi alimentacyjnemu wymagać będzie poświęcenia części składników majątkowych.

Ważnym również jest, iż zaspokajanie w ramach obowiązku alimentacyjnego potrzeb swoich dzieci nie doznaje ograniczeń, w szczególności takich, które ze względu na stopień uciążliwości materialnej chroniłyby zobowiązanego od świadczeń. Przeciwnie, jest on zmuszony znieść tę uciążliwość nawet kosztem obniżenia swojej stopy życiowej. Wysokość alimentów powinna zaś być określona na takim poziomie, aby nie doprowadzić jedynie do niedostatku zobowiązanego.

Zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego można żądać w razie zmiany stosunków (art. 138 KRO), przy zachowaniu reguł wynikających z art. 135 KRO. Poprzez pojęcie „stosunków” należy rozumieć okoliczności istotne z punktu widzenia ustawowych przesłanek obowiązku alimentacyjnego i jego zakresu. Zatem zmiana stosunków to zmiana okoliczności, od których zależy istnienie i zakres obowiązku alimentacyjnego – rozumie się przez to zwiększenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego, które uzasadniają potrzebę skorygowania -zmniejszenia lub zwiększenia- wysokości świadczeń alimentacyjnych. Należy wziąć pod uwagę okoliczności mogące świadczyć o zmianie stosunków majątkowych stron takie jak: zmiana stosunków własnościowych powodująca utratę bądź zwiększenie majątku, okoliczności świadczące o zmianie możliwości zarobkowych stron, a także stan faktyczny. Zaznaczyć trzeba, że zmiana stosunków będąca podstawą do zmiany orzeczenia musi zaistnieć po uprawomocnieniu się wyroku, w którym zasądzono alimenty (wyrok SN z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie o sygn. akt I CKN 274/99).

Podkreślenia wymaga, że zmiana orzeczenia alimentacyjnego na podstawie art. 138 KRO jest dopuszczalna tylko w razie zmiany stosunków powstałych po wydaniu tego orzeczenia i porównania stanu istniejącego w dacie uprzedniego orzeczenia ze stanem obecnym. Przy czym dowodzenie w przedmiocie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości majątkowych zobowiązanego ma na celu wykazanie zmian w tym zakresie i nie może zmierzać do polemiki z ustaleniami poczynionymi w poprzedniej sprawie, które jak już wskazano objęte są powagą rzeczy osądzonej.

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię

W odniesieniu do usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda doszło do zmian na tyle dużych, by uznać je za istotne w rozumieniu art. 138 KRO W dniu wydania ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów chłopiec miał 9 lat i uczęszczał do szkoły podstawowej. Obecnie małoletni jest w I klasie szkoły średniej i jest w okres dojrzewania. Niewątpliwie wiąże się z większymi wydatkami w zakresie wyżywienia, odzieży i obuwia, środków higieny oraz rozrywki. Ponadto zwiększyły się wydatki na wyprawkę szkolną, niezbędny jest bowiem zakup podręczników szkolnych, które dotychczas były zapewniane przez szkołę. A zatem w przypadku małoletniego powoda pojawiły się niezbędne potrzeby w tym zakresie, których nie było w dacie ostatniego ustalenia ranty alimentacyjnej. Bezsporne jest także, że poza alimentami pozwany nie pomaga w sposób ciągły i systematyczny w wychowaniu małoletniego powoda. Zatem to na jego matce spoczywa codzienny trud troski i opieki nad synem.

Ustalając wysokość usprawiedliwionych potrzeb małoletniego sąd kierował się zasadą, że dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami. Należy uznać, że w realiach przedmiotowej sprawy należało dokonywać tych ustaleń w odniesieniu do stopy życiowej pozwanego. Każdy z rodziców winien bowiem zapewnić dziecku takie warunki, na jakie go stać przy wykorzystaniu swoich możliwości zarobkowych i majątkowych.

Zmiana wyroku podniesienie alimentów na dziecko córkę syna Poznań

Przy ustalaniu niezbędnych kosztów utrzymania małoletniego powoda sąd nie uwzględnił wydatków związanych z prywatnymi wizytami u dentysty. Wysokie wydatki w tym zakresie były poniesione w przeszłości Obecnie małoletni nie ma problemów z uzębieniem i wymaga tylko okresowych wizyt u stomatologa. Zatem brak jest podstaw do korzystania z prywatnej opieki stomatologicznej w takim zakresie, jaki wskazała matka dziecka. Małoletni powinien korzystać z świadczeń refundowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia i jedynie w razie nagłej, uzasadnionej potrzeby korzystać z prywatnej opieki medycznej, w szczególności, że w przypadku dzieci czas oczekiwania na wizytę u specjalisty jest zdecydowanie krótszy, niż w przypadku osób dorosłych.

Sąd uznał, że usprawiedliwione potrzeby małoletniego powoda kształtuje się na poziomie około 2000 zł miesięcznie, przy czym każde z rodziców powinno pokrywać je w przybliżeniu w połowie.

W ocenie sądu celem zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych małoletniego powoda właściwa jest kwota 350 zł. Należy bowiem zauważyć, że na potrzeby małoletniego mogą składać się tylko te wydatki mieszkaniowe ponoszone przez matkę, które przekraczają koszty które ponosiłaby zamieszkując w tym mieszkaniu sama, a więc np. zwiększone zużycie prądu, wody, kosztów ogrzewania, wywozu śmieci. W ocenie sądu fakt zamieszkiwania z synem zwiększa jej wydatki mieszkaniowe o kwotę 350 zł. W wydatkach tych sąd uwzględnił opłaty za abonament telefoniczny małoletniego.

W zakresie kosztów wyżywienia sąd uznał, że zasadna jest kwota 450 zł miesięcznie. Małoletni nie choruje na alergie pokarmowe i nie posiada żadnych specjalnych potrzeb żywieniowych. Koszty jego wyżywienia nie różnią się od kosztów wyżywienia przeciętnego dziecka w jego wieku. W oparciu o zasady doświadczenia życiowego sąd przyjął za zasadną w tym zakresie kwotę około 450 zł, która powinna wystarczyć na zakup żywności dla małoletniego.

Sąd uznał, że miesięczne wydatki na edukację powoda oscylują wokół kwoty 60 zł miesięcznie. Sąd miał przy tym na uwadze, że rodzice otrzymują na początku roku szkolnego zasiłek na zakup wyprawki szkolnej w kwocie 300 zł. Otrzymana kwota powinna w znacznej części zrekompensować zakup niezbędnych przyborów szkolnych. Stąd sąd za uzasadnioną uznał w tym zakresie kwotę 60 zł miesięcznie, która w stosunku rocznym daje 700 zł. W połączeniu z otrzymanym zasiłkiem wskazana kwota powinna wystarczyć na zakup wszystkich niezbędnych przyborów i podręczników.

W ocenie Sądu powódka wykazała, że tytułem wydatków związanych z zakupem odzieży i obuwia uzasadniona jest kwota 350 zł. Przy ustalaniu tych wydatków sąd miał na uwadze, że zakupu odzieży i obuwia nie dokonuje się co miesiąc, a w większych odstępach czasu. Ponadto niewątpliwie małoletni znajduje się w okresie intensywnego wzrostu, co wiąże się z koniecznością częstej wymiany ubrań. Wskazana kwota rocznie daje 4200 zł, które powinno wystarczyć na zakup odzieży i obuwia na każdy sezon.

Zmiana wyroku podniesienie alimentów na dziecko córkę syna Poznań

Odnośnie kosztów leczenia małoletniego powoda za uzasadniony sąd przyjął wydatek w wysokości 50 zł miesięcznie, co daje w stosunku rocznym kwotę 600 zł. Podana kwota powinna pozwolić na zakup lekarstw na okresowe przeziębienia oraz pokryć ewentualne koszty badań i prywatnych wizyt lekarskich.

Małoletni powód nie ma szczególnych potrzeb w zakresie środków czystości i kosmetyków, które byłyby droższe niż przeciętne. W ocenie Sądu należało uznać za uzasadniony miesięczny wydatek w tym zakresie w kwocie około 70 zł.

Sąd uznał, że w przypadku małoletniego konieczne są również wydatki związane z rozrywką. Małoletni znajduje się w wieku, w którym dzieci nawiązują liczne znajomości i spędzają dużo czasu z rówieśnikami. Niewątpliwie po ustaniu pandemii chłopiec również będzie chciał brać udział w wyjściach do kina, na basen czy do restauracji. W ocenie sądu na ten cel zasadnym jest wydatkowanie kwoty około 80 zł miesięcznie.

Do usprawiedliwionych wydatków sąd zaliczył także koszt prywatnych lekcji języka angielskiego. Małoletni od wielu lat bierze udział w dodatkowych zajęciach i planuje rozwijać swoje umiejętności językowe. Miesięczny koszt tych zajęć sąd ocenił na 200 zł miesięcznie (4 godzinne lekcje w miesiącu). Ponadto sąd uwzględnił wydatki związane z siłownią w wysokości 100 zł miesięcznie. Małoletni jest aktywny fizycznie i w przeszłości brał udział w licznych zajęciach sportowych, zatem nie ma powód aby z tych aktywności rezygnował.

Do usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniego sąd zaliczył także inne jednorazowe wydatki związane z potrzebami dziecka, np. remontem pokoju, zakupem laptopa, organizacją uroczystości rodzinnych. W związku z wiekiem małoletniego powoda i intensywnym rozwojem w tym okresie pojawia się często konieczność zakupu rzeczy o większej wartości. W ocenie Sądu łączne roczne koszty usprawiedliwionych wydatków tego typu wynoszą około 2500 zł, co średnio miesięcznie daje kwotę ok 200 zł.

Ustalając wysokość alimentów zasądzonych od pozwanego A. B. sąd doszedł do przekonania, że obciążenie go alimentami w kwocie 1000 zł miesięcznie mieści się w jego możliwościach zarobkowych. Głównym źródłem utrzymania pozwanego jest dochód uzyskiwany wynagrodzenia za pracę, który wynosi ok. 5100 zł. Dodatkowo otrzymuje wynagrodzenie z pracy jako trener w wysokości od 500 zł do 1000 zł miesięcznie. Pozwany jest zasadniczo osobą zdrową, w pełni zdolną do pracy. Nie posiada na utrzymaniu innych małoletnich dzieci. W ocenie sądu jego stopa życiowa jest wyższa niż przeciętna a jego możliwości majątkowe pozwalają mu na łożenie wyższych alimentów niż dotychczas.

Sąd uznał za uzasadnione wydatki wskazane przez pozwanego. Nie uwzględnił jedynie rat kredytów, bowiem długi prywatne strony nie mają pierwszeństwa przed należnościami alimentacyjnymi, zatem nie mogą mieć wpływu na wysokość ustalonej renty alimentacyjnej. Stąd też sąd nie uwzględnił ich przy ustalaniu kosztów utrzymania pozwanego. Ponadto jego udział w kosztach utrzymania nieruchomości zostały uwzględniony w 1/3, ponieważ pozwany mieszka z partnerką i jej pełnoletnią córką, i one również powinny partycypować w tych wydatkach. Po uiszczeniu alimentów w kwocie 1000 zł pozwanemu pozostanie do dyspozycji kwota 5000-4500 zł, która powinna w zupełności wystarczyć na pokrycie wszystkich jego niezbędnych wydatków.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że podwyższenie alimentów na rzecz małoletniego powoda do kwoty 1000 zł miesięcznie pozwoli zaspokoić jego usprawiedliwione potrzeby, nie powodując nadmiernego obciążenia pozwanego. Wyrok Sądu Rejonowego – III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 8 czerwca 2021 r. III RC 186/20

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i specjalista od prawa rodzinnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach rodzinnych. Gdy nie pisze artykułów na blogu, reprezentuje swoich klientów w sądzie, dążąc do osiągnięcia najlepszych dla nich rozwiązań.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Jarocin Gostyń Szamotuły Pleszew Czarnków Trzcianka Oborniki Chodzież Piła Gorzów Wielkopolski Konin Turek Nowy Tomyśl Leszno Wolsztyn Grodzisk Wielkopolski Gniezno Słupca Skoki Kalisz Śrem Buk Kostrzyn Duszniki Kościan Września Środa Wielkopolska Murowana Goślina Ostrów Wielkopolski Kórnik Luboń Swarzędz Opalenica Wągrowiec Krotoszyn Pobiedziska Pniewy Rogoźno Wronki Powidz S uchy Las Biedrusko Tarnowo Podgórne Komorniki Dopiewo Przykona Kleczew Czerwonak Stęszew Kleszczewo Rokietnica Międzychód, Łódź Wrocław Warszawa Katowice Kraków Rzeszów Lublin Gdańsk Szczecin Zielona Góra Opole Śląsk Kielce Olsztyn Bydgoszcz, Mińsk Mazowiecki Wołomin Pruszków Radom Otwock Legionowo Garwolin Grójec Ciechanów Grodzisk Mazowiecki Płońsk Ostrołęka, Dwór Mazowiecki Żyrardów Wyszków Mińsk Mazowiecki Łomianki Marki Ząbki Józefów Konstancin Sochaczew Nadarzyn Wólka, Kosowska Tarczyn Góra Kalwaria Wiskitki Teresin Zaborów Węgrów Warka Sokołów Przasnysz Pułtusk Raszyn Siedlce Białystok

Kancelaria Prawa Rodzinnego w Poznaniu