Twoja sprawa z zakresu prawa rodzinnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Zmuszenie matki do spotkań, widzeń i kontaktów córki lub syna z ojcem

Artykuł 113 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, iż niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów. Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się z nim, utrzymywania korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej. Jeżeli dziecko przebywa stałe u jednego z rodziców, sposób utrzymywania kontaktów z dzieckiem przez drugiego z nich rodzice określają wspólnie, kierując się dobrem dziecka i biorąc pod uwagę jego rozsądne życzenia; w braku porozumienia rozstrzyga sąd opiekuńczy (art. 1131§ 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zgodnie z treścią art. 598 15 § 1 KPC jeżeli osoba, pod której pieczą dziecko pozostaje, nie wykonuje albo niewłaściwie wykonuje obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy, uwzględniając sytuację majątkową tej osoby, zagrozi jej nakazaniem zapłaty na rzecz osoby uprawnionej do kontaktu z dzieckiem oznaczonej sumy pieniężnej za każde naruszenie obowiązku. W myśl § 2 wymienionego przepisu jeżeli osoba uprawniona do kontaktu z dzieckiem albo osoba, której tego kontaktu zakazano, narusza obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy zagrozi tej osobie nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej na rzecz osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje, stosując odpowiednio przepis § 1.

Zmuszenie matki do spotkań, widzeń i kontaktów córki lub syna z ojcem Poznań

Zasadniczym celem uregulowanego w KPC postępowania w zakresie wykonywania kontaktów z małoletnim jest realizacja orzeczenia, z którego obowiązek ten wypływa. Postępowanie to jest dwuetapowe i dzieli się na zagrożenie nakazaniem zapłaty określonej sumy pieniężnej w razie ustalenia, że do kontaktów nie dochodziło oraz nakazanie zapłaty określonej wcześniej sumy w razie dalszego naruszania obowiązku wynikającego w orzeczenia regulującego kontakty. Zarówno pierwszy jak i drugi etap postępowania, z uwagi na nieobowiązywanie tu przepisu art. 570 KPC uruchamiane są na wniosek.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 59816 § 1 KPC, podstawą do nakazania zapłaty określonej sumy pieniężnej jest dalsze naruszanie obowiązku. Stąd też warunkiem niezbędnym domagania się zapłaty przez osobę, która nadal nie wykonuje orzeczenia w przedmiocie kontaktów jest po pierwsze uprzednie zagrożenie jej nakazaniem zapłaty a po wtóre istnienie obowiązku w zakresie kontaktów nadającego się do realizacji. Obowiązek ten przy tym istnieć ma w chwili złożenia wniosku o nakazanie zapłaty określonej sumy pieniężnej.

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię

Wnioskodawca Z. S. wniósł o zagrożenie uczestniczce postępowania E. S. (1) obecnie S. nakazaniem zapłaty na jego oznaczonej kwoty za każde naruszenie obowiązku wynikających z pkt V wyroku Sądu Okręgowego tj. w zakresie uregulowania kontaktów wnioskodawcy z małoletnim synem stron – M. S. W uzasadnieniu podał, iż wyrokiem rozwodowym Sąd Okręgowy orzekł o pozostawieniu bez zmian sposobu kontaktów uczestnika postępowania z małoletnim M. S., w ten sposób, że przyznał mu prawo do kontaktów z synem w każdą środę w godzinach od 15 do 19 w miejscu zamieszkania małoletniego. Matkę małoletniego zobowiązał do udostępniania pomieszczeń w tym terminie celem realizowania swobodnych kontaktów z synem, utrzymując tym samym rozstrzygnięcie zawarte w sprawie I. N. 58/10. Nadto Sąd Okręgowy utrzymał również rozstrzygnięcie zawarte w sprawie Sądu Rejonowego rozszerzające kontakty wnioskodawcy z jego synem o możliwość zabierania małoletniego w każdą trzecią niedzielę.

Zmuszenie matki do spotkań, widzeń i kontaktów córki lub syna z ojcem Poznań

W związku z tym zobowiązał uczestniczkę do każdorazowego wydania małoletniego, a wnioskodawcę do odebrania i odwiezienia syna samochodem przystosowanym do przewozu dzieci. Wnioskodawca wskazał, że uczestniczka stwarza problemy w związku z wydaniem wnioskodawcy syna w celu realizacji kontaktów, dziecko nigdy do ojca nie jeździło, a kontakty w miejscu zamieszkania dziecka zawsze odbywają się w obecności matki lub babci dziecka. Uczestniczka na rozprawie w dniu 29 stycznia 2018 r. nie uznała wniosku i wniosła o jego oddalenie.

Sąd Rejonowy w przedmiotowym postępowaniu ma za zadanie zbadanie sposobu wywiązywania się przez uczestników postępowania z obowiązków wynikających z orzeczenia regulującego sposób utrzymywania kontaktów z małoletnią córką. W przypadku stwierdzenia takiego naruszenia Sąd może zagrozić uczestnikowi, który dopuścił się takiego naruszenia, zapłatą oznaczonej sumy pieniężnej.

Ustalając stan faktyczny w niniejszym postępowaniu Sąd oparł się w głównej mierze na dowodzie z przesłuchania stron. Bezsporne pomiędzy stronami postępowania jest to, ze od początku ich ustalenia kontakty nie są prawidłowo realizowane. Uczestnik przyjeżdża do syna, próbuje nawiązać z nim relacji, ale ciągła obecność matki lub babki mu to uniemożliwia. Uczestniczka nie wskazała żadnych dowodów na potwierdzenie, że dziecko boi się ojca, do którego jest przyzwyczajony poprzez wizyty odbywające się od kilku lat. Chłopiec ma już 10 lat nie jest malutkim dzieckiem i jego ewentualny opór niewątpliwie związany jest z negatywnym przekazem roli i obrazu ojca jaki otrzymuje od matki i członków jej rodziny. Sąd podziela pogląd wnioskodawcy zawarty w uzasadnieniu, że zachowanie uczestniczki polegające na utrudnianiu bądź uniemożliwianiu kontaktów z ojcem a także wywieranie presji na dziecku z powodu chęci wyjazdu do ojca musi być uznane jednoznacznie jako działanie na szkodę.

Zmuszenie matki do spotkań, widzeń i kontaktów córki lub syna z ojcem Poznań

Sąd pragnie podkreślić, iż to rodzicie małoletniego dziecka decydują o formie i częstotliwości kontaktów z dzieckiem, a dopiero w sytuacji gdy nie mogą dojść do porozumienia w tej kwestii zachodzi konieczność i sądowego uregulowania. W przedmiotowej sprawie nie ma mowy o żadnej formie porozumienia, uczestniczka mimo nakazu sądowego nie podjęła nawet próby udziału w terapii rodzinnej dla dobra dziecka. Jej postępowanie jest wysoce naganne i w taki sposób kreowane, aby nie dopuścić do zbliżenia ojca do dziecka.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uwzględnił wniosek i na podstawie art. 59815 par 1 KPC zagroził uczestniczce zapłatą kwoty 500 złotych za każde naruszenie realizacji ustalonych kontaktów, mając na uwadze jawne i wręcz demonstracyjne z jej strony nie respektowanie nałożonych na nią obowiązków. Postanowienie Sądu Rejonowego – III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 29 stycznia 2018 r. III Nsm 388/17

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji. Prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i specjalista od prawa rodzinnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach rodzinnych. Gdy nie pisze artykułów na blogu, reprezentuje swoich klientów w sądzie, dążąc do osiągnięcia najlepszych dla nich rozwiązań.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Jarocin Gostyń Szamotuły Pleszew Czarnków Trzcianka Oborniki Chodzież Piła Gorzów Wielkopolski Konin Turek Nowy Tomyśl Leszno Wolsztyn Grodzisk Wielkopolski Gniezno Słupca Skoki Kalisz Śrem Buk Kostrzyn Duszniki Kościan Września Środa Wielkopolska Murowana Goślina Ostrów Wielkopolski Kórnik Luboń Swarzędz Opalenica Wągrowiec Krotoszyn Pobiedziska Pniewy Rogoźno Wronki Powidz S uchy Las Biedrusko Tarnowo Podgórne Komorniki Dopiewo Przykona Kleczew Czerwonak Stęszew Kleszczewo Rokietnica Międzychód, Łódź Wrocław Warszawa Katowice Kraków Rzeszów Lublin Gdańsk Szczecin Zielona Góra Opole Śląsk Kielce Olsztyn Bydgoszcz, Mińsk Mazowiecki Wołomin Pruszków Radom Otwock Legionowo Garwolin Grójec Ciechanów Grodzisk Mazowiecki Płońsk Ostrołęka, Dwór Mazowiecki Żyrardów Wyszków Mińsk Mazowiecki Łomianki Marki Ząbki Józefów Konstancin Sochaczew Nadarzyn Wólka, Kosowska Tarczyn Góra Kalwaria Wiskitki Teresin Zaborów Węgrów Warka Sokołów Przasnysz Pułtusk Raszyn Siedlce Białystok

Kancelaria Prawa Rodzinnego w Poznaniu