Twoja sprawa z zakresu prawa rodzinnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Alimenty i opieka oraz piecza naprzemienna nad dziećmi w sprawie o rozwód

W polskiej doktrynie prawa rodzinnego i w aktualnym stanie prawnym, dopuszcza się orzeczenie przez sąd pieczy naprzemiennej w sytuacji pozostawienia obojgu rodzicom pełni władzy rodzicielskiej, a jednym z warunków jej ustanowienia jest współdziałanie rodziców. Aby opieka naprzemienna mogła stać się korzystnym rozwiązaniem, spełnione muszą być szczególne warunki. Taka opieka wymaga zawsze zatem poprawnej i bezkonfliktowej relacji między rodzicami, a więc w każdej sytuacji stawiania potrzeb dziecka na pierwszym miejscu w stosunku do ewentualnych personalnych animozji między rodzicami; zostawienia za sobą przeszłości; samokontroli; dobrej komunikacji na temat dziecka i w obecności dziecka. Niezbędna jest także bardzo sprawna organizacja: precyzyjny i przewidywalny plan zapewniający jednak łatwą reorganizację w przypadku potrzeby modyfikacji; systematyczne i zrównoważone monitorowanie postępów szkolnych przez oboje rodziców; dowożenie dziecka na zajęcia szkolne i pozaszkolne. Nie bez znaczenia jest również sytuacja finansowa rodziny, jako że opieka naprzemienna oznacza utrzymywanie dwóch domów, w których pełnoprawnym mieszkańcem jest dziecko (pokój dziecka, podwójny „ komplet ” rzeczy codziennego użytku dla dziecka). W wypowiedziach psychologów zajmujących się pieczą naprzemienną podnosi się że „podstawowym warunkiem zastosowania opieki naprzemiennej jest wystąpienie takich warunków, które pozwalają antycypować zgodną współpracę rodziców we wszystkich aspektach wychowawczych.

Alimenty i opieka oraz piecza naprzemienna nad dziećmi w sprawie o rozwód Poznań

Bardzo często wspólne wykonywanie władzy rodzicielskiej na zasadzie naprzemiennego sprawowania pieczy z zamieszkiwaniem dziecka z każdym z rodziców w okresach tygodniowych oraz odpowiednich okresach wakacyjnych i świątecznych, będzie dla dziecka rozwiązaniem dużo lepszym, niż orzeczenie o zamieszkiwaniu dziecka tylko z jednym z rodziców. Naprzemienne sprawowanie pieczy zapewnia lepszy kontakt dziecka z każdym z rodziców oraz możliwość równego udziału każdego z rodziców w procesie wychowawczym, zapewniając również sprawiedliwy podział odpowiednich obowiązków, w tym kosztów utrzymania i wychowania dziecka.

Opieka, wychowanie i władza rodzicielska nad dzieckiem obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka z poszanowaniem jego godności i praw. Władza rodzicielska powinna być przez rodziców wykonywana tak, jak tego wymaga dobro dziecka i interes społeczny. Rodzice przed powzięcie decyzji w ważniejszych sprawach dotyczących osoby lub majątku dziecka powinni je wysłuchać, jeżeli jego rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień dojrzałości na to pozwala oraz w uwzględnić w miarę możliwości jego rozsądne życzenia.

Pojęcie ˝dobro dziecka˝ nie zostało ono wprost zdefiniowane w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym czy też w innym akcie prawa pozytywnego. Jest to zatem tzw. klauzula generalna, która w doktrynie prawa cywilnego ma już od dawna jasne i ugruntowane znaczenie. Tak więc termin ten w rozumieniu przepisów prawa rodzinnego oznacza kompleks wartości o charakterze materialnym i niematerialnym niezbędnych do zapewnienia prawidłowego rozwoju fizycznego i duchowego dziecka oraz należytego przygotowania go do pracy odpowiednio do jego uzdolnień, przy czym wartości te są zdeterminowane przez wiele różnorodnych czynników, których struktura zależy od treści stosowanej normy prawnej i konkretnej, aktualnie istniejącej sytuacji dziecka, zakładając zbieżność tak pojętego dobra dziecka z interesem społecznym (W. Stojanowska w: ˝System Prawa Prywatnego. Prawo rodzinne i opiekuńcze˝, t. 11, red. T. Smyczyński, Warszawa 2009, str. 598). U podłoża rozstrzygnięć sądów w zakresie władzy rodzicielskiej leży zatem szeroko pojęte dobro dziecka, na które składają się aktualnie występujące więzi emocjonalne z każdym z rodziców, zapewnienie dzieciom rozwoju intelektualnego, emocjonalnego, jak też realizacji ich potrzeb materialnych.

Niekiedy konflikt między rodzicami przybiera takie rozmiary, że dobro dziecka cierpi bezsprzecznie. Nie może uchodzić uwadze, że piecza naprzemienna nie jest oderwana od władzy rodzicielskiej, lecz jest jej częścią. O ile jednak piecza może być sprawowana naprzemiennie, sama władza rodzicielska już nie, służy bowiem nieprzerwanie jednocześnie obojgu rodzicom ją sprawującym. Z faktu bowiem, że władza rodzicielska jest przez rodziców wykonywana samodzielnie, nie wynika, że naprzemiennie. Sprzeczne z dobrem dziecka byłoby przyjęcie, że każde z rodziców sprawuje wyłączną władzę rodzicielską w czasie powierzonej mu pieczy nad dzieckiem i podejmuje w tym czasie samodzielne decyzje, które nie byłyby zgodne z wcześniejszymi czy późniejszymi decyzjami drugiego rodzica, podobnie jak nie do pogodzenia z dobrem dziecka jawi się sytuacja, gdy z powodu głębokiego konfliktu rodzice niemal w każdej sprawie dotyczącej dziecka oczekiwaliby rozstrzygnięcia sądu. Tym samym za niedopuszczalne należy uznać bezwzględne rozstrzyganie o pieczy naprzemiennej, takie bowiem „pogodzenie” rodziców, w sytuacji głębokiej awersji między nimi pomija dobro dziecka. Prawo nie może zaś sanować tego rodzaju sytuacji nawet w razie jednakowych kompetencji wychowawczych rodziców.

Alimenty i opieka oraz piecza naprzemienna nad dziećmi w sprawie o rozwód Poznań

W wypowiedziach psychologów zajmujących się problematyką tzw. pieczy naprzemiennej podnosi się, że ˝podstawowym warunkiem zastosowania opieki naprzemiennej jest wystąpienie takich warunków, które pozwalają antycypować zgodną współpracę rodziców we wszystkich aspektach wychowawczych (…). A zatem orzekanie opieki naprzemiennej w sytuacji nasilonego konfliktu między rodzicami stanowi skrajny przykład rozwiązania służącego racjom rodziców i spokojowi sądu, ale sprzecznego z dobrem dziecka˝ – Czerederecka, A. (2010). Rozwód a rywalizacja o opiekę nad dziećmi.

Psychologowie wskazują, że z punktu widzenia dobra dziecka nie należy sprawować pieczy naprzemiennej, gdy dziecko jest uwikłane w konflikt lojalnościowy. Chodzi tu o sytuacje, w których między skonfliktowanymi rodzicami nie ma jedności wychowawczej, stałych oraz przewidywalnych zasad i oczekiwań względem dziecka, co skutkuje tym, że dziecko żyje w dwóch różnych systemach wychowawczych. Nadto nierzadko dziecko jest podburzane do buntu przez każdego z rodziców przeciwko drugiemu rodzicowi, co wzbudza w nim poczucie zagubienia, opuszczenia i niezrozumienia przez najbliższe otoczenie, nadto prowadzić może do poważnych zaburzeń w sferze emocjonalnej i społecznej dziecka.

Alimenty przy pieczy i opiece naprzemiennej

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 KRO rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Obowiązek alimentacyjny istnieje przede wszystkim względem małoletnich dzieci.

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec ich dzieci stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku „troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka” i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej. Powinność tą jako treść władzy rodzicielskiej w zakresie pieczy nad osobą dziecka ustanawia art. 96 zd. 2 KRO.

Obowiązek alimentacyjny obejmuje nie tylko dostarczanie środków utrzymania, ale w miarę potrzeby także środków wychowania. Dostarczanie środków utrzymania to w powszechnym rozumieniu tego wyrażenia zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci pożywienia, ubrania, mieszkania, opału, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków itp. Dostarczanie środków wychowania zaś obejmuje powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr kultury. Środki te służą zaspokajaniu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych. Żaden przepis ustawy jednak nie precyzuje w jakiej postaci mają być spełniane świadczenia alimentacyjne, zarówno te przeznaczone na zaspokojenie potrzeb utrzymania jak i wychowania.

Alimenty i opieka oraz piecza naprzemienna nad dziećmi w sprawie o rozwód Poznań

Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dzieci ma zatem dwojaką postać: wyraża się świadczeniami o charakterze materialnym oraz osobistymi staraniami o jego utrzymanie i wychowanie. Zgodnie bowiem z treścią art. 135 § 2 KRO wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Okoliczności konkretnego stanu faktycznego są podstawą do oceny, czy osobiste starania wyczerpują obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w całości czy tylko w części. Zależeć to będzie w głównej mierze od tego jak dalece dziecko absorbuje wychowawczo jedno z rodziców, co pozostaje w ścisłym związku z wiekiem i jego stanem zdrowia.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 KRO). Usprawiedliwione potrzeby dziecka powinny być oceniane nie tylko na podstawie wieku, lecz również miejsca pobytu dziecka, jego środowiska, możliwości zarobkowych zobowiązanych do jego utrzymania i całego szeregu okoliczności każdego konkretnego przypadku. W szczególności usprawiedliwionych potrzeb nie można odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a także od zasady równej stopy życiowej. Pojęcia te w praktyce pozostają we wzajemnej zależności i obie przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustalaniu przez Sąd wysokości alimentów. Górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, chociażby nawet w tych ramach nie znajdowały pokrycia wszystkie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentacji. Możliwości zarobkowych i majątkowych nie należy przy tym utożsamiać z wysokością faktycznych zarobków, ale według tego, jakie dochody może osiągnąć zobowiązany do alimentowania przy założeniu, że dokłada wszelkich starań i wykorzystuje wszystkie swoje siły umysłowe i fizyczne.

Alimenty i opieka oraz piecza naprzemienna nad dziećmi w sprawie o rozwód Poznań

Kodeks rodzinny i opiekuńczy w licznych przepisach statuuje zasadę równej stopy życiowej rodziców i dzieci. Od chwili urodzenia się dziecka rodzice są zobowiązani zapewnić mu utrzymanie na takiej samej stopie, na jakiej sami żyją. Rodzice zmuszeni są zatem dzielić się z dziećmi nawet bardzo szczupłymi dochodami, a w sytuacjach skrajnych, sprostanie obowiązkowi alimentacyjnemu wymagać będzie poświęcenia części składników majątkowych.

Rozstrzygnięcie o obowiązku ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka nie musi w każdym wypadku wyrażać się sumą pieniężną, jaką jeden z rodziców ma świadczyć do rąk drugiego z rodziców. Dlatego, gdy każdy z rodziców osobiście łoży na utrzymanie i wychowanie dziecka, szczególnie dziecka zamieszkującego z każdym z rodziców w powtarzających się okresach, właściwszym i zgodnym z ustawą rozstrzygnięciem może być określenie, że rodzice ponoszą odpowiednie koszty w wysokości równej nie zasądzając alimentów na dziecko. W takim wypadku, rodzice mają obowiązek równego ponoszenia wszelkich wydatków, wykraczających poza zwykłe i codzienne koszty utrzymywania dziecka. W szczególności dotyczy to równego pokrywania opłat wynikających ze wspólnych decyzji dotyczących skierowania dziecka do odpowiednich placówek szkolnych, na zajęcia dodatkowe lub poddania dziecka kosztownym zabiegom leczniczym itp

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię

Sąd Okręgowy podziela stanowisko, że sytuacja małoletnich B. i N. jest na tyle nietypowa, że żadnego z ich rodziców nie można określić pierwszoplanowym. Oboje rodzice ponoszą zwykłe koszty utrzymania dzieci w czasie ich naprzemiennego pobytu, typu mieszkanie, media, wyżywienie, odzież. Koszty te kształtują się na podobnym poziomie u każdego z rodziców. Tym samym nie można stwierdzić, że któreś z rodziców wykonuje obowiązek określony w art. 135 § 1 KRO w większym zakresie. Sąd Okręgowy w pełni podziela stanowisko wyrażone przez Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, że fakt, iż A. C. z uwagi na swoje dochody nie może dzieciom zorganizować wakacji lub ferii w bardziej komfortowych warunkach lub za granicą, nie może skutkować zobowiązaniem ojca dzieci do finansowania organizacji tego czasu na poziomie, który sam dzieciom oferuje. T. K. nie musi też wspomagać matki w zakupach przedmiotów do rekreacji, którą małoletni mają zapewnioną na właściwym poziomie.

Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika natomiast, że w czasie wspólnego zamieszkiwania rodziców małoletnich dbali oni w równym stopniu o rozwój fizyczny i duchowy synów, przekazując chłopcom swoje pasje, próbując skierować ich zainteresowanie wartościowym spędzaniem wolnego czasu. Robią to nadal, z tym, że zajęcia chłopców organizuje i finansuje T. K. ponosząc w związku z tym duże wydatki. Wskazać należy, że małoletni uczęszczają na zajęcia dodatkowe z języka angielskiego, piłki nożnej, na szachy. Niewątpliwie generuje to wysokie koszty. Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw aby w całości obciążyć tymi kosztami ojca dzieci, skoro oboje rodzice podjęli decyzję aby dzieci na nie uczęszczały. Zgodzić się należy ze skarżącym, że oboje rodzice winni ponosić koszty utrzymania dzieci z zachowaniem hierarchii ważności tych wydatków. Nie może być bowiem tak, że ojciec dzieci finansuje im zajęcia dodatkowe, wyjazdy na turnieje, obiady w szkole i inne wydatki szkolne, a matka przyjemności typu wyjścia do kina czy do ulubionych restauracji.

Nie uzasadnia powyższego również zaakcentowana przez Sąd dysproporcja w zarobkach stron. W ocenie Sądu Okręgowego skoro rodzice małoletnich sprawują nad nimi opiekę naprzemienną winni po równo ponosić koszty ich utrzymania, w tym koszty organizowania im czasu wolnego.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Sądu Okręgowego, skoro ojciec dzieci wydatkuje przynajmniej kwotę 400 zł miesięcznie tytułem opłat za zajęcia dodatkowe (j. angielski, piłka, szachy) i obiady w szkole każdego z chłopców, ich matka winna zwracać mu połowę tych kosztów. Tym samym Sąd uwzględnił apelację pozwanego (powoda wzajemnego) i zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że zasądził od powódki (pozwanej wzajemnej) na rzecz małoletnich B. i N. K. alimenty w kwotach po 200 zł miesięcznie na rzecz każdego z nich, oddalając apelację pozwanego (powoda wzajemnego) w pozostałej części. Wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie – VI Wydział Cywilny Rodzinny z dnia 26 października 2017 r. VI RCa 122/17

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i specjalista od prawa rodzinnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach rodzinnych. Gdy nie pisze artykułów na blogu, reprezentuje swoich klientów w sądzie, dążąc do osiągnięcia najlepszych dla nich rozwiązań.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Jarocin Gostyń Szamotuły Pleszew Czarnków Trzcianka Oborniki Chodzież Piła Gorzów Wielkopolski Konin Turek Nowy Tomyśl Leszno Wolsztyn Grodzisk Wielkopolski Gniezno Słupca Skoki Kalisz Śrem Buk Kostrzyn Duszniki Kościan Września Środa Wielkopolska Murowana Goślina Ostrów Wielkopolski Kórnik Luboń Swarzędz Opalenica Wągrowiec Krotoszyn Pobiedziska Pniewy Rogoźno Wronki Powidz S uchy Las Biedrusko Tarnowo Podgórne Komorniki Dopiewo Przykona Kleczew Czerwonak Stęszew Kleszczewo Rokietnica Międzychód, Łódź Wrocław Warszawa Katowice Kraków Rzeszów Lublin Gdańsk Szczecin Zielona Góra Opole Śląsk Kielce Olsztyn Bydgoszcz, Mińsk Mazowiecki Wołomin Pruszków Radom Otwock Legionowo Garwolin Grójec Ciechanów Grodzisk Mazowiecki Płońsk Ostrołęka, Dwór Mazowiecki Żyrardów Wyszków Mińsk Mazowiecki Łomianki Marki Ząbki Józefów Konstancin Sochaczew Nadarzyn Wólka, Kosowska Tarczyn Góra Kalwaria Wiskitki Teresin Zaborów Węgrów Warka Sokołów Przasnysz Pułtusk Raszyn Siedlce Białystok

Kancelaria Prawa Rodzinnego w Poznaniu