Twoja sprawa z zakresu prawa rodzinnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Kontakty i widzenia ojca z dzieckiem w weekendy oraz w ciągu tygodnia

Niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów. Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej. Pobyt z dzieckiem obejmuje w szczególności widywanie się z nim, które jest najważniejszym przejawem kontaktów. W zakres widywania wchodzą w szczególności odwiedziny, spotkania i zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu.

Z faktu, że Art. 113 KRO wymienia odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu nie należy wywodzić, że te formy są konieczne w każdym wypadku. Takie mechaniczne rozumienie komentowanego przepisu oznaczałoby, że rodzicom, którzy nie sprawują władzy rodzicielskiej, ale mają prawo i obowiązek utrzymywania z dzieckiem osobistej styczności, musi przysługiwać taka cała paleta form kontaktów. Dobro dziecka oraz interes matki lub ojca sprawującego władzę rodzicielską mogą tymczasem przemawiać za tym, że w danym wypadku kontakty drugiego z rodziców z dzieckiem będą ograniczone do spotkań w miejscu zamieszkania dziecka oraz rozmów telefonicznych i korespondencji drogą poczty elektronicznej, a nie będą obejmować, np. zabierania dziecka poza miejsce jego stałego pobytu. Oczywiście formy kontaktów mogą się zmieniać wraz z rozwojem dziecka (np. inaczej muszą być organizowane kontakty z dzieckiem rocznym, a inaczej z nastolatkiem) oraz cechami osobowymi (np. miejscem zamieszkania i pracy drugiego z rodziców, rosnącym lub malejącym niebezpieczeństwem negatywnego wpływu na wychowanie i rozwój dziecka) i relacjami między ojcem, matką, osobą sprawującą pieczę zastępczą i opiekunem (w tym łagodzeniem lub intensyfikacją konfliktów wewnątrz rodziny i innymi przejawami jej dysfunkcyjności).

Kontakty i widzenia ojca z dzieckiem w weekendy oraz w ciągu tygodnia Poznań

Kontakty te powinny stanowić przedmiot nie tylko prawa, ale i obowiązku rodziców, co z kolei jest w pełni zgodne z charakterem władzy rodzicielskiej i powinno ułatwiać stosowanie prawa dotyczącego kontaktów, jako instytucji zbliżonej w miarę możności swoim charakterem do instytucji władzy rodzicielskiej, która także stanowi prawo i obowiązek.

Oddzielenie władzy rodzicielskiej od kontaktów z dzieckiem wynika również z art. 9 ust. 3 konwencji o prawach dziecka, zgodnie z którym: „Państwa-Strony będą szanowały prawo dziecka odseparowanego od jednego lub obojga rodziców do utrzymywania regularnych stosunków osobistych i bezpośrednich kontaktów z obojgiem rodziców, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to sprzeczne z najlepiej pojętym interesem dziecka”. Podobnie zgodnie z art. 8 konwencji o statusie prawnym dziecka pozamałżeńskiego: „Ojciec lub matka dziecka pozamałżeńskiego, któremu lub której nie przysługuje władza rodzicielska, względnie nie wykonuje tej władzy, może uzyskać prawo do kontaktów z dzieckiem w określonych przypadkach”.

Możliwe jest zarówno całkowite, jak i częściowe ograniczenie kontaktów z dzieckiem rodzicom mającym pełną władzę rodzicielską, bez uprzedniego pozbawienia ich tej władzy, a modyfikacji zakresu kontaktów może dokonać także sąd, orzekając w wyroku rozwodowym o władzy rodzicielskiej. Zmiana zakresu kontaktów polegać powinna na eliminacji „niektórych ich form i – jeżeli jest to możliwe – tylko na określony czas, a w niektórych wypadkach może jednak okazać się konieczne całkowite ich wyłącznie we wszystkich formach na czas określony lub nawet trwale.

Osobista styczność z dzieckiem nie jest atrybutem władzy rodzicielskiej i prawo do tego mają rodzice nawet wtedy, gdy władzy rodzicielskiej zostali pozbawieni. Zakazanie rodzicom osobistej styczności z dzieckiem może być orzeczone wyjątkowo, np. gdy utrzymywanie osobistych kontaktów rodziców z dzieckiem zagraża jego życiu, zdrowiu, bezpieczeństwu bądź wpływa demoralizująco na dziecko. Zakaz osobistej styczności z dzieckiem obejmuje wszelkie postacie osobistych kontaktów, w tym prowadzenie korespondencji we wszystkich formach technicznych oraz wszelkie inne sposoby komunikowania się nie związane z osobistą stycznością z dzieckiem.

Prawo do osobistej styczności rodziców z dzieckiem nie jest elementem władzy rodzicielskiej. Wynika ono z więzi rodzinnej łączącej rodziców z dzieckiem i przysługuje rodzicom także w razie pozbawienia ich władzy rodzicielskiej. Dobru dziecka nie służy zerwanie osobistej styczności rodziców z dzieckiem, nawet gdy nie wykonują oni władzy rodzicielskiej lub zachodzą podstawy do pozbawienia ich wykonywania tej władzy.

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię

W przedmiotowej sprawie bezspornym jest, iż kontakty T. K. z małoletnią P. K. są zgodne z dobrem dziecka. Z punktu widzenia prawidłowego rozwoju emocjonalnego małoletniej wskazane jest utrzymywanie swobodnych kontaktów i wzmacnianie naturalnych więzi emocjonalnych łączących dziecko z ojcem.

Kontakty i widzenia ojca z dzieckiem w weekendy oraz w ciągu tygodnia Poznań

Istniejący między rodzicami małoletniej konflikt wpływa negatywnie na możliwość prawidłowego i zgodnego z dobrem dziecka uregulowania kontaktów ojca z córką przez samych uczestników.

Spośród okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy decydujący wpływ na zmianę częstotliwości spotkań małoletniej z wnioskodawcą ma wiek dziecka (małoletnia ukończyła już 8 lat), prawidłowy przebieg oraz zaangażowanie wnioskodawcy w realizację dotychczasowych kontaktów. Ponadto dziecko jest związane emocjonalnie z ojcem i chętnie się z nim spotyka.

Zdaniem Sądu określone w nowej formie kontakty wnioskodawcy z dzieckiem są adekwatne do potrzeb emocjonalnych małoletniej związanych z osobą ojca. Sprzyjać również będą pogłębianiu naturalnych więzi z nim. Podkreślić przy tym trzeba, że ścisłe ustalenie terminów spotkań T. K. z małoletnią przyczyni się do wyeliminowania między uczestnikami obszaru konfliktu poprzez dokładne określenie ich praw i obowiązków. Co więcej ustalona częstotliwości spotkań wnioskodawcy z córką nie utrudnia codziennego funkcjonowania uczestniczki. Sąd tak określił ich terminy, by matka również mogła spędzać z dzieckiem weekendy.

Wskazać również trzeba, że materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie wskazuje na brak predyspozycji i możliwości T. K. do roztoczenia prawidłowej opieki nad córką w jego miejscu zamieszkania. Wnioskodawca dysponuje niezbędnym w tym zakresie doświadczeniem.

Uwzględniając zawarte w opinii biegłych sugestie oraz mając na względzie dobro dziecka, Sąd umożliwił T. K. spotkania z córką w dodatkowy dzień tygodnia. Natomiast żądanie ustalenia dwutygodniowego pobytu dziecka u ojca w okresie wakacji zostało oddalone, bowiem małoletnia P. nie jest gotowa na tak długą rozłąkę z matką.

Na koniec podnieść również należy, że ustalone w nowej formie kontakty ojca z małoletnią umożliwią T. K. wykonywanie przysługującej mu władzy rodzicielskiej wobec córki. Dzięki sprawowaniu pieczy nad dzieckiem będzie mógł on uzyskiwać informacje o aktualnej sytuacji małoletniej oraz aktywnie uczestniczyć w jej procesie wychowawczym.

Sąd postanowił:

– w miejsce dotychczasowych kontaktów T. K. z małoletnią P. K. w każdy drugi i czwarty weekend miesiąca, kontakty będą realizowane w każdy pierwszy, trzeci i piąty weekend miesiąca od piątku, godz. 16.00 do niedzieli do godz. 20.00 w ten sposób, że T. K. będzie odbierał małoletnią P. K. z jej miejsca zamieszkania oraz odwoził do jej miejsca zamieszkania;

– dodatkowo w każdy wtorek miesiąca w godzinach od 16.00 do 20.00 oraz każdego roku w Dzień Ojca w godzinach od 16.00 do 20.00. Postanowienie Sądu Rejonowego – III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 18 listopada 2016 r. III Nsm 168/16

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i specjalista od prawa rodzinnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach rodzinnych. Gdy nie pisze artykułów na blogu, reprezentuje swoich klientów w sądzie, dążąc do osiągnięcia najlepszych dla nich rozwiązań.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Kancelaria Prawa Rodzinnego w Poznaniu