Twoja sprawa z zakresu prawa rodzinnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Ograniczenie władzy rodzicielskiej rodziców poprzez chodzenie na terapię rodziną, do poradni psychologiczno pedagogicznej i nadzór kuratora

Artykuł 92 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, iż dziecko do pełnoletniości pozostaje pod władzą rodzicielską. Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw (art. 95 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zgodnie z art. 95 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego władza rodzicielska powinna być wykonywana tak, jak tego wymaga dobro dziecka i interes społeczny. Poprzez dobro dziecka należy rozumieć zapewnienie dziecku wszystkich tych wartości, które są konieczne do jego prawidłowego rozwoju fizycznego i duchowego, o czym stanowi art. 96 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Ograniczenie władzy rodzicielskiej rodziców poprzez chodzenie na terapię rodziną, do poradni psychologiczno pedagogicznej i nadzór kuratora Poznań

Zgodnie z art. 109 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jeżeli dobro dziecka jest zagrożone, sąd opiekuńczy wyda odpowiednie zarządzenia. Sąd opiekuńczy może w szczególności zobowiązać rodziców oraz małoletniego do określonego postępowania, w szczególności do pracy z asystentem rodziny, realizowania innych form pracy z rodziną, skierować małoletniego do placówki wsparcia dziennego, określonych w przepisach o wspieraniu rodziny i pieczy zastępczej lub kierować rodziców do placówki albo specjalisty zajmujących się terapią rodzinną, poradnictwem lub świadczących rodzinie inną stosowną pomoc z jednoczesnym wskazaniem sposobu kontroli wykonania wydanych zarządzeń. Może również poddać wykonywanie władzy rodzicielskiej stałemu nadzorowi kuratora sądowego (art. 109 § 2 pkt 3 KRO). Zarządzenia wydane na podstawie art. 109 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowią zawsze ograniczenie władzy rodzicielskiej rodziców poprzez pozbawienie ich w pewnym zakresie dowolności postępowania w stosunku do swego dziecka. Celem wydania takich zarządzeń jest zawsze ochrona dobra dziecka w sytuacji jego zagrożenia. Nie jest istotne czy zachowanie rodziców jest zawinione czy nie jest zawinione, czy jest spowodowane bezradnością, nieudolnością czy nieświadomością, bądź chorobą lub mylnym wyobrażeniem o tym, czego potrzebuje ich dziecko. Zarządzenia oparte na art. 109 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nie są formą represji w odniesieniu do rodziców, ani nie zmierzają do ich negatywnej oceny, lecz są formą niesienia im pomocy w przypadku trudności wychowawczych czy życiowych. Celem postępowania o ograniczenie władzy rodzicielskiej jest usunięcie zagrożenia dobra dziecka. Z treści art. 109 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika dyrektywa profilaktycznego działania Sądu nakazująca podjęcie ingerencji w sferę władzy rodzicielskiej już w razie zagrożenia dobra dziecka, by zapobiec ujemnym skutkom niewłaściwego lub nieudolnego jej sprawowania.

Kurator rodzinny sprawujący nadzór:

1) zaznajamia się z aktami sprawy i innymi niezbędnymi źródłami informacji o podopiecznym, a w szczególności z przebiegiem dotychczasowych nadzorów,
2) nawiązuje pierwszy kontakt z podopiecznym, nie później niż w ciągu 7 dni od daty wpływu prawomocnego orzeczenia do zespołu kuratorskiej służby sądowej,
3) poucza podopiecznego o prawach i obowiązkach wynikających z orzeczenia sądu oraz omawia sposób i terminy ich realizacji,
4) planuje wobec podopiecznego oddziaływania profilaktyczno-resocjalizacyjne i opiekuńczo-wychowawcze,
5) współpracuje z rodziną podopiecznego w zakresie oddziaływań, o których mowa w poprzednim punkcie,
6) udziela podopiecznemu pomocy w organizowaniu nauki, pracy i czasu wolnego oraz w rozwiązaniu trudności życiowych,
7) kontroluje zachowanie podopiecznego w miejscu zamieszkania, pobytu, nauki i pracy,
8) współdziała z organizacjami, instytucjami, stowarzyszeniami i innymi podmiotami, których celem działania jest pomoc podopiecznym.

Kurator przedstawia sądowi sprawozdania z objęcia nadzoru oraz z jego wykonywania. W sprawozdaniu z objęcia nadzoru kurator rodzinny przedstawia diagnozę środowiskową, zamierzenia resocjalizacyjne, metody prowadzenia nadzoru, warunki osobiste i bytowe podopiecznego, zadania do realizacji, prognozę resocjalizacyjną oraz podaje źródła informacji o podopiecznym.

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię

W niniejszej sprawie w ocenie Sądu Rejonowego dobro małoletnich Kapra, O. i J. S. wymaga podjęcia stosownych działań przez ich rodziców. Rodzice małoletnich już w toku postępowanie i na skutek jego wszczęcia zmotywowali się do wzmożonej opieki nad dziećmi i zajęli się nimi w sposób bardziej intensywny i bardziej odpowiedni do potrzeb dzieci. K. został zdiagnozowany, rozpoznano u niego astmę oskrzelową, zespół (…) i pokrzywkę idiopatyczna. Zdaniem Sądu taką diagnozę można i należało zrobić już dużo wcześniej. O. został w końcu wyleczony, co także zdaniem Sądu można było uczynić wcześniej. Sąd nie daje tu wiary twierdzeniom matki, iż dziecko z powodu nieżytu nosa i alergii nie mogło przez tyle czasu chodzić do szkoły. Nadto, iż wymiotowało, miało gorączkę i bóle głowy. Z własnego doświadczenia życiowego wiadomo Sądowi, iż dziecko z takimi przypadłościami odpowiednio leczone i zaopiekowane może chodzić do szkoły, gdyż leki antyalergiczne, tym właśnie zapisany małoletniemu O. X. bardzo skutecznie eliminują przyczyny i objawy alergii.

Ograniczenie władzy rodzicielskiej rodziców poprzez chodzenie na terapię rodziną, do poradni psychologiczno pedagogicznej i nadzór kuratora Poznań

Nadto dziecku, które opuszcza lekcje należy pomagać w uzupełnieniu materiału i kontrolować, czy nadrobiło zaległości i jest odpowiednio przygotowane do powrotu do szkoły po chorobie, czego wcześniej rodzice małoletniego O. nie robili, bowiem przychodził on do szkoły nieprzygotowany i uczył się niechętnie. Zważyć należy, iż ojciec małoletniego przebywał w domu po przebytym zawale i miał wolny czas, aby bardziej zająć się opieką nad dziećmi i mieć wgląd w ich lekcje i problemy szkolne. Zdaniem Sądu jednak, rodzice będący sami w trudnej sytuacji życiowej, rodzinnej i finansowej zaniedbali dzieci, zwracając zbyt mało uwagi na ich potrzeby, lekceważąc ich trudności oraz zaniedbując ich stan zdrowia, skupiając się jedynie na swoich problemach.

Nadto zdaniem Sądu niewłaściwe (a wręcz oburzające jest), że oboje rodzice (i jeszcze brat matki) palili papierosy w lokalu, w którym mieszkają ich dzieci – troje dzieci cierpiących na astmę ! Trzeba zupełnie nie mieć wiedzy ani wyobraźni aby dymem papierosowym zatruwać własne dzieci, które mają (być może też przez to) problemy z układem oddechowym. O. przychodził do szkoły śmierdzący papierosami i to narażało go na kpiny i niechęć ze strony otoczenia. Oznacza to też, że lokalu w którym mieszka rodzina był taki smród, że nasiąkały nim ubrania dzieci. Palacz nie przejmuje się zwykle tym, jak on sam okropnie śmierdzi, ale o dzieci należy dbać i zapewniać im odpowiednie warunki, czystość i higienę. Z nałogiem można i należy walczyć, gdyż prowadzi do złych skutków, w tym także jest często przyczyną chorób serca i zawałów (co także wiadomo Sądowi z własnego doświadczenia życiowego). Jeśli miało się zawał to należy wprowadzić dietę, dużo schudnąć, dużo ćwiczyć i rzucić palenie oraz brać odpowiednie leki, co M. S. jako odpowiedzialny mąż i ojciec powinien czynić, nie zaś palić nadal papierosy które szkodzą jemu samemu i jego dzieciom, a nadto powodują bezsensowną utratę środków finansowych.

Podkreślić należy też , iż warunki bytowe rodziny S. Sąd Rejonowy ocenia jako fatalne, troje dzieci w jednym pokoju z nałogowo palącymi papierosy rodzicami stwarza ogromną ciasnotę, brak prywatności, brak miejsca do życia, brak czystego powietrza i konfliktowe sytuacje. Dorośli ludzie jakimi są M. i B. S. powinni pracować i zadbać o to, aby ich dzieci miały dobre warunki do życia, skoro założyli rodzinę. Ograniczanie się do tkwienia w dotychczasowym malutkim lokalu z trójką dzieci i życie z zasiłków uznać należy za brak odpowiedzialności i należytej dbałości o dobro dzieci.

Z tych względów Sąd zabezpieczając dobro dzieci zobowiązał obojga rodziców do :

– poprawy warunków mieszkaniowych, tak aby synowie mieli swój pokój i córka swój osobny pokój w terminie 2 lat,

– do całkowitego zaprzestania palenia papierosów aby dzieci mogły mieć czyste powietrze w płucach, tym bardziej że cierpią na astmę i alergię,

– do podjęcia i kontynuowania co najmniej przez rok terapii rodzinnej, aby rodzice zamiast nerwowo palić papierosy i tkwić w bezradności nauczyli się ze sobą rozmawiać i szukać nowych lepszych rozwiązań dla rodziny,

– do stałej współpracy ze szkoła, poradnią psychologiczno – pedagogiczną i lekarzami leczącymi dzieci, w tym celu, aby dzieci regularnie uczęszczały do szkoły i były pod właściwą opieką lekarską.

Obowiązki te zostały poddane nadzorowi kuratora, tak by M. i B. S. ich nie lekceważyli uznając iż w ich rodzinie to w zasadzie jest w porządku, gdyż tak nie jest. Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji. Postanowienie Sądu Rejonowego – VI Wydział Rodzinny i Nieletnich VI Nsm 352/18

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i specjalista od prawa rodzinnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach rodzinnych. Gdy nie pisze artykułów na blogu, reprezentuje swoich klientów w sądzie, dążąc do osiągnięcia najlepszych dla nich rozwiązań.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Kancelaria Prawa Rodzinnego w Poznaniu