Artykuł 92 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, iż dziecko do pełnoletniości pozostaje pod władzą rodzicielską, która to władza z mocy art. 93 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przysługuje obojgu rodzicom. Każdy z rodziców jest uprawniony i zobowiązany do wykonywania władzy rodzicielskiej, jeżeli nie została mu ona odebrana, ani ograniczona. Zgodnie z art. 95 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego władza rodzicielska powinna być wykonywana tak, jak tego wymaga dobro dziecka i interes społeczny. Poprzez dobro dziecka należy rozumieć zapewnienie dziecku wszystkich tych wartości, które są konieczne do jego prawidłowego rozwoju fizycznego i duchowego, normalnych warunków do prawidłowego rozwoju.
Jeżeli władza rodzicielska przysługuj obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu Sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania (art. 107 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka. Pozostawić władzę rodzicielską obojgu rodzicom sąd może wtedy, gdy przedstawią zgodne z dobrem dziecka porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem oraz, gdy zasadne jest oczekiwanie, że będą współdziałać w sprawach dziecka.
Sąd, decydując się na wydanie orzeczenia o władzy rodzicielskiej powinien najpierw dokonać wyboru rodzica, któremu wykonywanie tej władzy ma być powierzone, a następnie ustalić zakres obowiązków i uprawnień drugiego rodzica w stosunku do osoby dziecka. Powierzenie w wyroku rozwodowym wykonywania władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców nie czyni go wyłącznym podmiotem tej władzy, jeśli drugi z rodziców nie został jej pozbawiony. Prawa i obowiązki drugiego z rodziców są w wyroku wyraźnie określone i treść tego rozstrzygnięcia wyznacza zakres posiadanej władzy. Przykładowo może obejmować decyzje co do kwestii związanych ze zmianą miejsca pobytu dzieci, z organizowaniem ich wypoczynku i wczasów, ich leczeniem, z wyborem szkoły, nauką pozaszkolną, zasadami wychowania, kierunkiem i zakresem wykształcenia, praktyką zawodową, wyborem zawodu itd. W takiej sytuacji jednemu z rodziców przysługują wszystkie atrybuty władzy rodzicielskiej, drugi zaś wykonuje ją w zakresie ściśle oznaczonym.
Podstawowym ograniczeniem faktycznym, znajdującym zastosowanie przy ustalaniu obowiązków i uprawnień rodzica w stosunku do osoby dziecka, jest okoliczność, że codzienna bezpośrednia piecza nad nim będzie wykonywana przez drugiego rodzica. W konsekwencji chodzi o takie obowiązki (prawa) rodzica, których praktyczne wykonywanie nie jest uzależnione od konieczności zachowania codziennych kontaktów z dzieckiem.
Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię
Sprawa sądowa opracowana przez KancelarięW niniejszej sprawie niestety nie ma w praktyce porozumienia pomiędzy rodzicami I. S. i P. S. (1), co do wykonywania władzy rodzicielskiej nad ich wspólnymi dziećmi J. S. (1) i K. S., co sami rodzice przyznają. Wynika to również z zeznań przesłuchiwanych świadków. Rodzice są w bardzo silnym konflikcie co odbijało się negatywnie na małoletnich. Dzieci znajdują się pod opieką matki i to ona zajmuje się ich bieżącymi sprawami, ojciec zaś z matką nie współpracuje i mając na uwadze ilość spraw prowadzonych w tutejszym Sądzie między stronami nie jest zasadne oczekiwanie, że rodzice współpracować ze sobą będą. P. S. (1) zachowuje się emocjonalnie i nie odpowiedzialnie nie współpracując z byłą żoną w sprawach dzieci, a nadto obrażając ją przy małoletnich obniża jej autorytet w oczach dzieci, co jest zachowaniem szkodliwym stanowiącym przejaw wręcz nadużywania przez niego władzy rodzicielskiej ze szkodą dla dzieci.
Nie zachodzą więc przesłanki z art. 107 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego do wspólnego wykonywania przez oboje rodziców władzy rodzicielskiej, wobec czego należało zmienić pkt drugi wyroku Sądu Okręgowego w sprawie o rozwód sygnatura ten sposób, że wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi J. S. (1) urodzonym (…) i K. S. urodzoną (…) powierzyć matce I. S. ograniczając władzę rodzicielską ojca P. S. (1) do prawa współdecydowania o istotnych sprawach dzieci w zakresie zasad ich wychowania, kształtowania ich światopoglądu, organizacji czasu wolnego i rodzaju wypoczynku, edukacji pozaszkolnej (rodzaju zajęć dodatkowych), wyjazdów zagranicznych dłuższych niż dwa tygodnie, zmiany miejsca stałego pobytu dzieci, leczenia dzieci w czasie gdy są one pod jego opieką. Natomiast w pozostałym zakresie należało oddalić wniosek.
Problematyczny jest sposób współdecydowania o leczeniu dzieci, ale mając na uwadze, że dzieci w czasie kontaktów z ojcem są pod jego opieką i mogą wtedy chorować lub doznawać urazów P. S. (1) winien mieć wtedy uprawnienie do decydowania o ich leczeniu, bowiem jest to zadania pilne w celu zapewnienia odpowiednio szybkiej pomocy medycznej małoletnim , bez czekania na zgodę matki, w czasie gdy są pod opieką ojca. Natomiast co do mniej pilnych kwestii lekarskich, planowanych wizyt i zabiegów matka dzieci winna móc decydować o tym sama, gdyż jej były mąż dotychczas lekceważył jej prośby, a wręcz złośliwie jej utrudniał decydowanie o tak ważnych sprawach dzieci jak ich leczenie czy edukacja. Postanowienie Sądu Rejonowego – VI Wydział Rodzinny i Nieletnich VI Nsm 765/13
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.
