Twoja sprawa z zakresu prawa rodzinnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Alimenty Poznań – Adwokat od spraw alimentacyjnych

Zakres alimentów na dziecko zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka – córki czy syna – oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, najczęściej ojca. W sprawach o alimenty sąd w Poznaniu ma obowiązek dokładnego i wnikliwego ustalenia usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do alimentowania oraz możliwości ich zaspokojenia przez zobowiązanych. Te ustalenia są również niezbędne w wypadku zawarcia ugody, jeśli oświadczenie uprawnionego zmierza do ograniczenia alimentów sposób niezgodny z prawem lub zasadami współżycia społecznego z naruszeniem interesu składającego takie oświadczenie, to jest ono nieważne i sąd wykonując prawidłowo kontrolę istotnych oświadczeń stron składających się na treść ugody nie powinien dopuścić do jej zawarcia.

Głównym celem alimentów jest zapewnienie odpowiednich środków utrzymania dla osoby uprawnionej, szczególnie w przypadku, gdy nie jest ona w stanie samodzielnie zapewnić sobie odpowiedniego poziomu życia.

Alimenty Poznań – usprawiedliwione potrzeby dziecka

Zakres usprawiedliwionych potrzeb dziecka powinien być ustalony w ten sposób, aby w razie ich zaspokojenia stopa życiowa dziecka była taka sama jak stopa życiowa rodziców. Konsekwencją tego zapatrywania jest to, że rodzice w żadnym razie nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie może się utrzymać samodzielnie, tylko na tej podstawie, że wykonywanie obowiązku alimentacyjnego stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Rodzice muszą więc podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami. Zauważa się przy tym, że nie chodzi tu o mechaniczny podział osiąganych przez rodziców dochodów, ale o zbliżone z rodzicami zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb dzieci, przy uwzględnieniu ich wieku, stanu zdrowia, kierunku szkolenia oraz innych indywidualnych okoliczności.

Potrzeby usprawiedliwione to z kolei jeszcze takie, których zaspokojenie pozwala uprawnionemu żyć w warunkach odpowiadających jego wiekowi, stanowi zdrowia, wykształceniu itp. Katalog owych potrzeb jest sprawą zawsze indywidualną.

Do środków utrzymania należy zaliczyć wszystko, co zaspokaja wszelkie usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej do alimentacji. Mówiąc o usprawiedliwionych potrzebach, należy przyjąć, że z samego charakteru świadczeń alimentacyjnych wynika, iż ich celem jest zaspokojenie potrzeb bieżących i to tych podstawowych, czyli takich, jak wyżywienie, ubranie, zapewnienie opieki medycznej, domowej, a gdy chodzi o dziecko (niekiedy też osobę dorosłą), to również zapewnienie mu mieszkania.

Adwokat radca prawny prawnik kancelaria alimenty na dzieci córkę syna Poznań

Alimenty – określenie wysokości alimentów w Poznaniu

Jeżeli chodzi o świadczenia pieniężne, to sąd, orzekając o zakresie obowiązku alimentacyjnego, określa konkretną ich kwotę. Może jednak również określić wysokość alimentów w Poznaniu poprzez wskazanie ułamka kwoty miesięcznych dochodów osiąganych przez zobowiązanego. Kancelaria od spraw o alimenty w Poznaniu wskazuje, że dopuszczalne jest orzekanie wysokości alimentów poprzez wskazywanie ułamka zarobków z jednoczesnym określeniem minimalnej kwoty świadczeń.

Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Pozew o alimenty Poznań

Pozew o alimenty Poznań – wzór do pobrania

 

Kiedy dostaniemy alimenty na córkę czy syna

1) istnienie pomiędzy uprawnionym a zobowiązanym – aktualnie lub w przeszłości – więzi rodzinnoprawnej lub innej relacji, z którą przepisy wiążą istnienie tych obowiązków,

2) niemożność samodzielnego zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb przez osobę uprawnioną do świadczeń alimentacyjnych,

3) posiadanie przez osobę zobowiązaną dostatecznych możliwości majątkowych i/lub zarobkowych pozwalających zaspokoić potrzeby uprawnionego,

4) zgodność żądania alimentów z zasadami współżycia społecznego, jeżeli chodzi o żądanie ich przez osobę dorosłą lub (bez względu na wiek) spowinowaconą.

Adwokat alimenty Poznań – kancelaria, adwokat, radca prawny czy prawnik od spraw alimentacyjnych

Kto musi płacić alimenty na dziecko – Adwokat od alimentów Poznań

Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Zobowiązanymi do alimentacji są krewni w linii prostej, czyli osoby, z których jedna pochodzi od drugiej (np. rodzice – dzieci, dziadkowie – wnuki). Obowiązek alimentacyjny dotyczyć może osób spokrewnionych w linii prostej we wszelkich możliwych relacjach, tj. rodzice – dzieci, dzieci – rodzice, dziadkowie – wnuki, wnuki – dziadkowie itd. Krewnymi w linii bocznej są osoby, które mają wspólnego przodka, a nie są krewnymi w linii prostej. Powinowactwo jest więzią łączącą małżonka z krewnymi współmałżonka. Powinowatymi są m.in. teściowie, pasierbowie, szwagier, ojczym, macocha. Spośród tego grona obowiązek alimentacyjny dotyczyć może jedynie relacji pomiędzy ojczymem/macochą a pasierbem/pasierbicą. Więź powinowactwa trwa mimo ustania małżeństwa, którego jest konsekwencją.

Alimenty na dzieci córkę syna Poznań

Równa stopa życiowa – alimenty w Poznaniu

Pułap, na jakim powinny być zaspokajane przez rodziców potrzeby ich dziecka, wyznacza zasada równej stopy życiowej. Usprawiedliwione potrzeby ich dziecka nie mogą być określane na poziomie elementarnym, lecz takim, jaki odpowiada stopie życiowej rodziców. Kancelaria od spraw o alimenty w Poznaniu podkreśla, że nie oznacza to „mechanicznego podziału osiąganych przez rodziców dochodów, jej istota bowiem sprowadza się do zbliżonego z rodzicami zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb dzieci, przy uwzględnieniu ich wieku, stanu zdrowia, kierunku szkolenia i indywidualnych okoliczności. Uwzględnianie równej stopy życiowej ma szczególnie istotne znaczenie w przypadku obowiązku alimentacyjnego w Poznaniu tych rodziców, których możliwości zarobkowe i majątkowe są znaczne. Z drugiej strony, jeżeli rodzice osiągają dochody na bardzo niskim poziomie, to ich obowiązkiem jest podzielić się z dzieckiem nawet skromnymi możliwościami.

Kiedy nie płacić alimentów w Poznaniu

Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. Wiek dziecka nie przesądza o istnieniu bądź nieistnieniu obowiązku alimentacyjnego, lecz możliwości dziecka do samodzielnego utrzymania się, dochody z jego majątku, a także niedostatek.  Dziecko, które osiągnęło nie tylko pełnoletność, ale zdobyło także wykształcenie umożliwiające podjęcie pracy zawodowej, pozwalającej na samodzielne utrzymanie, nie traci uprawnień do alimentów, jeżeli np. chce kontynuować naukę i zamiar ten znajduje uzasadnienie w dotychczas osiąganych wynikach. Pozew alimenty Poznań

Adwokat radca prawny prawnik kancelaria alimenty na dzieci córkę syna Poznań

Niedostatek dziecka – Radca prawny alimenty Poznań

W sytuacji, w której dana osoba mimo osiągnięcia pełnoletniości, nie jest i przypuszczalnie nie będzie samodzielna, obowiązek alimentacyjny jej rodziców nie może ograniczać się jedynie do zapewnienia jej środków utrzymania, ale także do świadczeń osobistych starań związanych z jej utrzymaniem i egzystencją.

Niedostatek nie musi wiązać się z sytuacją, w której dziecko nie ma żadnych środków utrzymania, gdyż wystarczy, aby nie był on w stanie samodzielnie zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb w zakresie utrzymania i wychowania. O osobie ubiegającej się o alimenty z powodu niedostatku można mówić wówczas, gdy nie potrafi ona zaspokoić samodzielnie swych potrzeb na poziomie zbliżonym do minimum socjalnego, przy czym. “Nie potrafi” to znaczy, że nie posiada dostatecznych środków pomimo podejmowania starań, by je pozyskać. Z kolei jej potrzeby te to potrzeby tak materialne jak i niematerialne, przy czym potrzeby każdego człowieka kształtują się inaczej. Obydwa te rodzaje potrzeb są ze sobą sprzężone i tylko ich łączne zaspokojenie zapewnia godziwą egzystencję. W takim kontekście można mówić o zaspokojeniu potrzeb usprawiedliwionych, które każdy uprawniony powinien mieć zapewnione. Są one uzależnione od indywidualnych cech uprawnionego, tj. od wieku, stanu zdrowia, zawodu, pozycji społecznej i dotychczasowej stopy życiowej.

Trudna sytuacja materialna rodziców nie zwalnia ich od obowiązku świadczenia na potrzeby dzieci.Zmuszeni są oni dzielić się z dziećmi nawet bardzo szczupłymi dochodami, chyba że takiej możliwości są pozbawieni w ogóle. W sytuacjach skrajnych, zwłaszcza o charakterze przejściowym, sprostanie obowiązkowi alimentacyjnemu wymagać nawet będzie poświęcenia części składników majątkowych.

Umowa o alimenty Poznań

Umowa o alimenty, znana również jako umowa alimentacyjna, to pisemne porozumienie między stronami dotyczące płacenia alimentów na rzecz dziecka. Umowa taka może być zawarta dobrowolnie między stronami bez konieczności interwencji sądu. Umowa o alimenty zazwyczaj określa wysokość miesięcznej lub okresowej kwoty, która ma być płacona na rzecz dziecka. Może również zawierać inneustalenia dotyczące opieki nad dzieckiem, takie jak podział kosztów związanych z edukacją, opieką zdrowotną czy dodatkowymi wydatkami. W przypadku umowy o alimenty na rzecz byłego małżonka, może ona dotyczyć ustalenia kwoty, okresu trwania płatności i innych szczegółów związanych z wsparciem finansowym.

Umowa o alimenty Poznań

Ważne jest, aby umowa o alimenty była sporządzona w sposób jasny i jednoznaczny, określając wszystkie warunki i zobowiązania stron. Powinna być podpisana przez obie strony i być prawnie wiążąca. W niektórych przypadkach zaleca się również notarialne potwierdzenie umowy o alimenty w celu nadania jej większej ważności prawnoustrojowej. Należy pamiętać, że zawarcie umowy o alimenty nie jest możliwe we wszystkich przypadkach, zwłaszcza jeśli strony nie mogą dojść do porozumienia co do wysokości lub warunków płatności.

Czyli, pomimo tego, że uregulowania dotyczące obowiązku alimentacyjnego mają charakter bezwzględnie obowiązujący, możliwe jest ustalenie alimentów w umowie. Poza tym niedopuszczalne jest zrzeczenie się prawa do alimentacji, potrącenie wierzytelności alimentacyjnej, czy też np. jej zbycie.

Jeśli rozważasz zawarcie umowy o alimenty, zawsze zalecam skonsultowanie się z prawnikiem specjalizującym się w prawie rodzinnym. Prawnik ten pomoże Ci zrozumieć prawa i obowiązki związane z alimentami oraz zapewnić, że umowa jest prawidłowo sporządzona i zgodna z obowiązującymi przepisami prawnymi.

Sąd do sprawy o alimenty Poznań

W sprawach o alimenty właściwy jest zarówno sąd rejonowy miejsca zamieszkania pozwanego, jak i sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania powoda. Sąd nie może zasądzić alimentów w kwocie przewyższającej żądanie pozwu. Wyrokowi alimentacyjnemu sąd nadaje z urzędu klauzulę wykonalności, dzięki czemu może on od razu dochodzić należnych mu środków utrzymania w drodze postępowania egzekucyjnego. Komornik po otrzymaniu wyroku zaopatrzonego w klauzulę wykonalności ma obowiązek przeprowadzić z urzędu dochodzenie w celu ustalenia zarobków i majątku dłużnika oraz jego miejsca zamieszkania. Dziecko nie ma obowiązku wskazywać ani sposobu egzekucji, ani majątku, z którego ma być ona prowadzona. Wyegzekwowane kwoty przeznaczane są na zaspokajanie roszczeń alimentacyjnych przed roszczeniami z innych tytułów, wyjąwszy jedynie koszty postępowania egzekucyjnego.

Opłata od pozwu o alimenty Poznań

Do uiszczenia opłaty za pozew o alimenty Poznań obowiązana jest strona, która wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki, chyba że ustawa stanowi inaczej. Opłacie podlega pismo, jeżeli przepis ustawy przewiduje jej pobranie. Opłacie podlegają w szczególności: pozew, wniosek o wszczęcie postępowania nieprocesowego, pozew wzajemny, apelacja, zażalenie, skarga kasacyjna, skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, sprzeciw od wyroku zaocznego, interwencja główna i uboczna, skarga o wznowienie postępowania. Opłatę należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie.

Nie mają obowiązku uiszczania kosztów sądowych:

  • osoba dochodząca ustalenia ojcostwa lub macierzyństwa oraz roszczeń z tym związanych
  • osoba dochodząca alimentów
  • osoba dochodząca podwyższenia alimentów
  • osoba występująca z powództwem o przyczynianie się do zaspokajania potrzeb rodziny
  • osoba pozwana w sprawie o obniżenie alimentów
  • osoba biorąca udział w postępowaniu w sprawach związanych z ochroną zdrowia psychicznego
  • osoba, która została zwolniona od kosztów sądowych przez sąd – w zakresie przyznanego jej zwolnienia

Wysokość opłat w poszczególnych rodzajach spraw:

· o uchylenie obowiązku alimentacyjnego – 5% wartości przedmiotu sporu (wartość przedmiotu sporu stanowi suma alimentów za cały rok, a jeżeli dochodzone są alimenty za krótszy okres – za cały ten okres) nie mniej niż 30,00 zł

· o stwierdzenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego – 5% wartości przedmiotu sporu (wartość przedmiotu sporu stanowi suma alimentów za cały rok, a jeżeli dochodzone są alimenty za krótszy okres – za cały ten okres) nie mniej niż 30,00 zł

· o obniżenie alimentów – 5% wartości przedmiotu sporu (wartość przedmiotu sporu stanowi suma różnicy między ustalonymi alimentami, a kwotą do jakiej alimenty według żądania pozwu mają być obniżone za cały rok, a jeżeli żądanie dotyczy obniżenia alimentów za krótszy okres – za cały ten okres) nie mniej niż 30,00 zł

Zwolnienia od opłaty za pozew o alimenty w Poznaniu może się domagać osoba, która złoży oświadczenie, że nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Sąd może zwolnić stronę od kosztów sądowych w części, jeżeli strona jest w stanie ponieść tylko część tych kosztów. Do wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych powinno być dołączone oświadczenie obejmujące szczegółowe dane o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania osoby ubiegającej się o zwolnienie od kosztów. Oświadczenie sporządza się według ustalonego wzoru dostępnego na stronach internetowych Ministerstwa Sprawiedliwości oraz w Punkcie Obsługi Interesantów przy Sądzie Rejonowym.

Podwyższenie, obniżenie, zmiana i wygaśnięcie alimentów w Poznaniu

W razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumieć należy wszelkie modyfikacje w statusie ekonomicznym stron mające wpływ zarówno na zwiększenie, jak i na zmniejszenie, zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zwiększenie lub zmniejszenie zakresu możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Zmiana stosunków może więc doprowadzić zarówno do zmiany wysokości (podwyższenia lub obniżenia) obowiązku alimentacyjnego, jak i do jego wygaśnięcia. Kancelaria od alimentów Poznań

Zmiana stosunków wskazuje na konieczność porównania momentu początkowego, czyli zawarcia umowy, w której została określona wysokość alimentów, lub też uprawomocnienia się orzeczenia zasądzającego alimenty, oraz momentu końcowego, czyli orzeczenia sądu zmieniającego umowę. O zwiększeniu rozmiaru świadczeń alimentacyjnych sąd nie może orzec bez dokonania stosownych ustaleń w przedmiocie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji. Podwyższenie alimentów następuje wówczas, gdy zwiększeniu uległy potrzeby uprawnionego albo zwiększyły się możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Obniżenie alimentów uzasadnia zmniejszenie się potrzeb uprawnionego lub pogorszenie sytuacji materialnej i majątkowej zobowiązanego.

Podkreślenia wymaga, że zmiana orzeczenia alimentacyjnego na podstawie art. 138 KRO jest dopuszczalna tylko w razie zmiany stosunków powstałych po wydaniu tego orzeczenia i porównania stanu istniejącego w dacie uprzedniego orzeczenia ze stanem obecnym. Przy czym dowodzenie w przedmiocie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości majątkowych zobowiązanego ma na celu wykazanie zmian w tym zakresie i nie może zmierzać do polemiki z ustaleniami poczynionymi w poprzedniej sprawie, które jak już wskazano objęte są powagą rzeczy osądzonej.

Alimenty córkę syna dziecko Poznaniu

Możliwości majątkowe i zarobkowe ojca – Kancelaria od spraw o alimenty Poznań

Kancelaria od spraw o alimenty Poznań wyjaśnia, że zakres obowiązku alimentacyjnego zależy od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Możliwości te są wyznaczane przez takie zarobki i dochody, jakie zobowiązany uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu sił fizycznych, kwalifikacji i zdolności umysłowych, a zatem niekoniecznie przez zarobki i dochody w danym czasie uzyskiwane alimenty Poznań. Dla stwierdzenia, czy nastąpiła zmiana stosunków należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i okoliczności – na tle sytuacji ogólnej – mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych, ilościowo znacznych i wyczerpują te przesłanki, które w istotny sposób wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego.

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku “troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka” i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej. Obowiązek ten nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, a w szczególności – przez termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletności. Nie jest także związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego określonego stopnia podstawowego lub średniego wykształcenia. Jedyną miarodajną okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku, jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie, przy czym przyjmuje się, że nie można tego oczekiwać od dziecka małoletniego.

Przy nadmiernym uszczerbku dla rodziców należy porównać wysokość alimentów do wysokości dochodów osiąganych przez rodziców oraz ustalić, czy spełnienie obowiązku zakłóci zaspokojenie podstawowych potrzeb rodziców. Kancelaria od spraw o alimenty Poznań Obciążenie danej osoby obowiązkiem dostarczania środków utrzymania zależy od tego, czy ma ona możliwości zarobkowe i majątkowe, aby obowiązkowi takiemu sprostać. Jeżeli takowych możliwości nie ma, wówczas obowiązek alimentacyjny nie powstanie, a powstały wcześniej, może wygasnąć.

Alimenty w Poznaniu na pełnoletnie dziecko

W odniesieniu do dzieci, które osiągnęły pełnoletność, należy brać pod rozwagę to, czy wykazują chęć dalszej nauki oraz czy ich zdolności oraz cechy charakteru pozwalają na kontynuowanie nauki. Rodzice nie mogą zatem uchylić się od obowiązku alimentowania studiującego dziecka przez powoływanie się na to, że mogłoby ono już “utrzymać się samodzielnie”, gdyby podjęło pracę z chwilą osiągnięcia średniego wykształcenia. Jedynie brak pozytywnych wyników w nauce uzasadniałby ustanie obowiązku alimentacyjnego rodziców.

Jeżeli obowiązek alimentacyjny dziecka wygasł wskutek osiągnięcia przez nie zdolności do samodzielnego utrzymania się, później zaś znalazło się ono w niedostatku, to rodzice obowiązani są nadal do jego alimentacji, jednak już na zasadach ogólnych. Kancelaria od spraw o alimenty Poznań

Sama hipotetyczna możliwość samodzielnego utrzymania się przez dziecko nie prowadzi automatycznie do wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego. W szczególności rodzice mają obowiązek zapewnienia dziecku wykształcenia stosownie do jego możliwości i uzdolnień.

Adwokat radca prawny prawnik Alimenty Poznań

Utrzymywanie się samodzielne przez dziecko ma miejsce wówczas, gdy podjęło ono stałą pracę. Uzyskiwanie sporadycznych dochodów nie prowadzi co do zasady do usamodzielnienia się dziecka pod względem materialnym. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. Nie ma również przeszkód do uchylenia się od obowiązku alimentacyjnego z powodu sprzeczności jego wykonywania z zasadami współżycia społecznego. W obowiązującym stanie prawnym rodzice dysponują zatem instrumentami, które pozwalają w sposób skuteczny na uchylenie się od obowiązku alimentacyjnego względem pełnoletnich dzieci.

Adwokat alimenty Poznań – kancelaria, adwokat, radca prawny czy prawnik od spraw alimentacyjnych

Ojciec dziecka nie płaci alimentów – doradza adwokat od spraw o alimenty Poznań

W sytuacji, w której zasądzone kwoty alimentów nie wpływają na konto wierzyciela lub jego ustawowego przedstawiciela, uprawniony do otrzymywania pieniędzy może zwrócić się o pomoc do komornika. Egzekucja świadczeń alimentacyjnych przebiega według określonych przepisami schematów i dobrze wiedzieć, w jaki sposób komornik ściąga alimenty w Poznaniu.

Chcąc zapewnić bezpieczeństwo materialne dziecka, matka albo ojciec małoletniego powinien złożyć wniosek u komornika o wszczęcie egzekucji alimentów. Jeżeli dziecko jest pełnoletnie, składa wniosek sam lub za pośrednictwem uprawnionego pełnomocnika. We wniosku należy dokładnie wskazać świadczenie, które ma zostać spełnione. Wniosek należy złożyć u komornika wraz z wyrokiem albo ugodą.

Wniosek o wszczęcie egzekucji alimentów powinien zawierać dane osobowe dłużnika, kwotę zaległych alimentów wraz z odsetkami. Należy również przedłożyć w nim adres zamieszkania dłużnika. W procesie egzekucji alimentów komornik może odzyskać należne wierzycielowi środki według wszelkich dopuszczalnych prawem sposobów, z wyłączeniem egzekucji z nieruchomości.

Kancelarię komornika możemy wybrać dowolnie, jednak co do zasady wniosek składa się u komornika właściwego miejscowo ze względu na miejsca zamieszkania dłużnika. Można go też złożyć również w komornika właściwego miejscowo ze względu na miejsce zamieszkania wierzyciela.

W pierwszej kolejności komornik ściąga zaległe alimenty z wynagrodzenia dłużnika, to najczęściej stosowana metoda egzekucji. Komornik i alimenty z wynagrodzenia to nieubłagane widmo egzekucji dla wszystkich dłużników uchylających się od łożenia środków na dzieci. Kwota miesięcznego zajęcia może wynosić maksymalnie 60% wynagrodzenia, to najwyższe potrącenie komornicze z zarobków. Warto wskazać, że kwota potrącenia komorniczego liczona jest od kwoty wynagrodzenia netto, a nie brutto.

Ściąganie alimentów w Poznaniu przez komornika

Egzekucja komornicza wykonywana jest natychmiastowo, może zostać przeprowadzona już na podstawie wyroku sądu pierwszej instancji. Do zadań komornika należy ustalenie stanu majątkowego dłużnika oraz kwoty jego zarobków. W miarę potrzeby wskazane jest osobiste sprawdzenie majątku w miejscu zamieszkania dłużnika oraz ustalenie wszystkich źródeł dochodów. Jeżeli miejsce zamieszkania dłużnika nie jest znane, komornik może wystąpić ze stosownym wnioskiem do Policji, która przeprowadza czynności zmierzające do ustalenia miejsca zamieszkania i pracy dłużnika.

Jeżeli egzekucja dotyczy alimentów lub renty mającej charakter alimentów, dziecko czy była żona, kierując wniosek o wszczęcie egzekucji, nie ma obowiązku wskazywać sposobu egzekucji, ani majątku dłużnika, z którego ma być prowadzona. W takim wypadku uważa się, że wniosek dotyczy wszystkich dopuszczalnych sposobów egzekucji, z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości. Wniosek o wszczęcie egzekucji można zgłosić również do komornika sądu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania wierzyciela.

Jeżeli dłużnik odbywa karę pozbawienia wolności, wierzyciel może złożyć tytuł wykonawczy bezpośrednio dyrektorowi zakładu karnego, który obowiązany jest wypłacać wierzycielowi należności za pracę dłużnika lub jego pieniądze znajdujące się w depozycie zakładu karnego. Przewidziana wyżej wypłata nie może być dokonywana, jeżeli wnioski złożyło kilku wierzycieli, a należności za pracę dłużnika lub jego pieniądze znajdujące się w depozycie zakładu karnego nie wystarczają na zaspokojenie wszystkich należności tych wierzycieli lub jeżeli są zajęte przez organ egzekucyjny. W takim wypadku dyrektor zakładu karnego przekazuje wnioski do właściwego komornika.

Alimenty córkę syna dziecko Poznaniu

Jeżeli w wyroku została wymieniona osoba uprawniona do odbioru alimentów zasądzonych na rzecz małoletniego, wypłata świadczeń alimentacyjnych następuje do rąk tej osoby. Zmianę osoby uprawnionej do odbioru alimentów w imieniu małoletniego ustala się na podstawie odpowiedniego orzeczenia sądu opiekuńczego.

Tytułowi egzekucyjnemu, zasądzającemu alimenty, sąd nadaje klauzulę wykonalności z urzędu. Tytuł wykonawczy doręcza się wówczas wierzycielowi z urzędu.

Pieniądze z rachunku bankowego podlegają egzekucji na zaspokojenie alimentów w pełnej wysokości.

W sprawach, w których zasądzono alimenty, egzekucja może być wszczęta z urzędu na żądanie sądu pierwszej instancji, który sprawę rozpoznawał. Żądanie takie kieruje się do właściwego organu egzekucyjnego. Komornik obowiązany jest z urzędu przeprowadzić dochodzenie w celu ustalenia zarobków i stanu majątkowego dłużnika oraz jego miejsca zamieszkania. Jeżeli środki te okażą się bezskuteczne, organy Policji przeprowadzą na wniosek komornika czynności w celu ustalenia miejsca zamieszkania i miejsca pracy dłużnika. Dochodzenie, powinno być przeprowadzone okresowo w odstępach nie dłuższych niż 6 miesięcy. Jeżeli w wyniku dochodzenia, nie zostaną ustalone dochody dłużnika ani jego majątek, komornik składa wniosek do sądu o nakazanie dłużnikowi wyjawienia majątku.

W razie powstania zaległości za okres dłuższy niż 6 miesięcy komornik z urzędu składa wniosek do Krajowego Rejestru Sądowego o wpis dłużnika do rejestru dłużników niewypłacalnych. Wniosek komornika nie podlega opłacie sądowej. Bezskuteczność egzekucji nie stanowi podstawy umorzenia postępowania.

Jeżeli dłużnik zatrudniony jest u osoby bliskiej, osoba ta w razie zajęcia wynagrodzenia za pracę w poszukiwaniu świadczeń alimentacyjnych nie może zasłaniać się zarzutem, że wypłaciła dłużnikowi wynagrodzenie z góry, ani zarzutami, że dłużnik pracuje bez wynagrodzenia lub za wynagrodzeniem niższym od przeciętnego, albo że przysługuje jej wierzytelność do dłużnika nadająca się do potrącenia z jego roszczenia o wynagrodzenie alimenty Poznań.

Alimenty Poznań

Przestępstwo niepłacenia alimentów – kancelaria od alimentów w Poznaniu

Dla pociągnięcia do odpowiedzialności karnej za przestępstwo niealimentacji konieczne jest stwierdzenie, że sprawca był zobowiązany do wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową. Obecnie wprowadzono dwa typy przestępstwa niealimentacji w postaci uchylania się od obowiązku alimentacyjnego (art. 209 § 1 KK) oraz spowodowania niemożności zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych (art. 209 § 1a KK). W przypadku typu podstawowego chodzi o uchylanie się od obowiązku z jednoczesnym spowodowaniem zaległości alimentacyjnych na określoną kwotę, bądź też uchylanie się od spełnienia świadczenia innego niż okresowe przez określony czas. Typ kwalifikowany wiąże się dodatkowo z narażeniem osoby uprawnionej na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

Przestępstwa niealimentacji dopuszcza się wobec tego tylko taka osoba, która może wykonać ciążący na niej obowiązek alimentacyjny, ale tego nie czyni mimo realnych możliwości. Uchylenie się od obowiązku łożenia na utrzymanie osoby uprawnionej do alimentacji zachodzi wtedy, gdy zobowiązany mając obiektywną możliwość wykonania tego obowiązku nie dopełni go ze złej woli.

Przestępstwo niepłacenia alimentów – kancelaria od alimentów w Poznaniu

kancelaria od spraw alimentów Poznań podkreśla, że poza uchylaniem się od obowiązku alimentacyjnego dla bytu przestępstwa niealimentacji w typie podstawowym konieczne jest, aby łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowiła równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosiło co najmniej 3 miesiące. Chodzi o kwotę równą lub przewyższającą tą wartość. Przez świadczenia inne niż okresowe rozumie się m.in. świadczenia alimentacyjne wypłacane jednorazowo, na przyszłość i ustalone na mocy orzeczenia sądowego, umowy lub ugody między uprawnionym i zobowiązanym lub świadczenia alimentacyjne skapitalizowane i zasądzane jednorazowo. Obiektywnym rezultatem uchylania się od obowiązku łożenia na utrzymanie innej osoby jest zatem powstanie zaległości alimentacyjnych. Dla bytu przestępstwa niealimentacji w typie podstawowym nie jest już wymagana uporczywość w działaniu sprawcy, ani narażenie osoby uprawnionej na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych alimenty Poznań.

Jeżeli istnieje podejrzenie popełnienia przestępstwa niealimentacji, należy zbadać przede wszystkim przyczyny niewywiązywania się z obowiązku alimentacyjnego przez domniemanego sprawcę, które może niekiedy zdarzać się z powodów obiektywnych. Nie zweryfikowanie przez sąd orzekający prawdziwości wyjaśnień oskarżonego w tym zakresie stanowi naruszenie jego prawa do obrony i skutkuje uchyleniem wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Zamiar ojca dziecka do niepłacenia alimentów

Przesyłanie przez oskarżonego kwot niższych od zasądzonych, z uwagi na konieczność równoczesnego zapewnienia utrzymania siebie i dziecka pochodzącego z innego związku nie może być uznane za uchylanie się od spełnienia obowiązku alimentacyjnego.

W orzecznictwie zwraca się uwagę, że zakres podstawowych potrzeb życiowych nie jest pojęciem stałym i niezmiennym, lecz zależy od konkretnych warunków społeczno-ekonomicznych i stanu świadomości społecznej na danym etapie rozwoju społeczeństwa. Im wyższy jest stopień tego rozwoju oraz przeciętny poziom życia obywateli, tym większe i bardziej różnorodne są potrzeby uznawane powszechnie za podstawowe. W szczególności staje się niezbędne nie tylko zabezpieczenie każdemu człowiekowi minimum egzystencji w postaci środków przeznaczonych na jego utrzymanie.

Adwokat alimenty Poznań – kancelaria, adwokat, radca prawny czy prawnik od spraw alimentacyjnych

O istnieniu po stronie sprawcy zamiaru uchylania się od obowiązku łożenia może świadczyć np. porzucenie pracy po to, aby nie płacić alimentów, niepodejmowanie pracy zarobkowej pomimo istniejących ku temu warunków, zmiana miejsca pobytu w celu udaremnienia egzekucji alimentów, ukrywanie dochodów w celu niepłacenia należności alimentacyjnych.

Zarówno klauzulę niekaralności (art. 209 § 4 KK), jak i odstąpienie od wymierzenia kary (art. 209 § 5 KK) uzależniono od warunku, iż sprawca nie później niż przed upływem 30 dni od daty pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego uiści w całości zaległe alimenty. Zmiana postawy sprawcy i zrealizowanie obowiązku cywilnoprawnego wprost przekłada się zatem na kwestię odpowiedzialności karnej. Nie mają w tym przypadku znaczenia motywy, którymi kieruje się sprawca. Pomimo kategorycznego brzmienia art. 209 § 5 KK odstąpienie od wymierzenia kary nie ma charakteru koniecznego, można co najwyżej mówić o względnej konieczności.

Dobra najlepsza skuteczna kancelaria od prawa rodzinnego Poznań
Dobra najlepsza skuteczna kancelaria od prawa rodzinnego Poznań

Dobry adwokat, radca prawny czy prawnik od alimentów

Szukasz doświadczonego i zaangażowanego adwokata, radcę prawnego, kancelarię, prawnika, który pomoże Ci w sprawach alimentacyjnych?  Może Ci podać kilka wskazówek, które pomogą Ci znaleźć dobrego adwokata do spraw alimentacyjnych:

1. Zasięgnij opinii: Skonsultuj się z rodziną, przyjaciółmi lub innymi osobami, które miały podobne problemy i korzystały z usług adwokata, radcy prawnego, kancelarię czy prawnika w sprawach alimentacyjnych. Ich doświadczenia mogą być cennym źródłem informacji.

2. Przeszukaj internet: Wykorzystaj wyszukiwarkę internetową i sprawdź opinie oraz oceny prawników, adwokatów, radców prawnych  specjalizujących się w sprawach alimentacyjnych w Twoim regionie. Możesz znaleźć recenzje na stronach internetowych lub platformach oceniających prawników.

3. Skontaktuj się z lokalnym izbą adwokacką: Skontaktuj się z lokalną izbą adwokacką lub stowarzyszeniem prawniczym w Twoim regionie. Mogą oni udzielić Ci informacji na temat adwokatów specjalizujących się w sprawach alimentacyjnych w Poznaniu.

4. Konsultacja: Skorzystaj z bezpłatnej lub niskokosztowej konsultacji oferowanej przez adwokatów, radców prawnych, kancelarii czy prawników. To pozwoli Ci ocenić ich wiedzę, doświadczenie i sposób komunikacji.

5. Doświadczenie i specjalizacja: Upewnij się, że wybrany adwokat posiada doświadczenie w sprawach alimentacyjnych w Poznaniu i jest specjalistą w tej dziedzinie prawa rodzinnego.

6. Koszty: Zapytaj o opłaty za usługi adwokata i zobacz, czy są one zgodne z Twoim budżetem.

Pamiętaj, że te wskazówki są ogólne, a wybór adwokata zależy od Twoich indywidualnych potrzeb i preferencji. Ważne jest znalezienie adwokata, radcy prawnego, kancelarii czy prawnika z którym będziesz miał zaufanie i komfort w współpracy w sprawie o alimenty w Poznaniu.

Alimenty Poznań

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 1 – prawnik od alimentów Poznań

Działająca w imieniu małoletniego M. G. (1) – jego matka A. W. (1) – wniosła o zasądzenie od pozwanego M. G. (2) alimentów w kwocie 800 zł miesięcznie. W uzasadnieniu podniosła, iż małoletni M. jest synem pozwanego. Na koszty bieżącego utrzymania syna składają się: opłaty mieszkaniowe– 300 zł (w przeliczeniu na jednego domownika); opłata za żłobek– 208–234 zł; składki roczne – 10,83 zł; wyprawka – 18 zł; mleko– 114 zł; pampersy – 126 zł; preparat na zatwardzenia – 135 zł; preparat na wzmocnienie odporności – 72 zł; herbata owocowa – 10 zł; syrop z witaminą D, C i olejem z wątroby rekina – 18 zł; płyn do kąpania – 20 zł; maści i kremy – 20 zł; paliwo na dojazdy oraz koszt utrzymania samochodu – 100 zł; ubrania –117,50 zł; wyjazd wakacyjny i atrakcje – 63,33 zł; wyżywienie – 200 zł. Małoletni urodził się w 34 tygodniu ciąży, a przez to jest chorowity i potrzebuje kontroli lekarzy, przyjmowania leków oraz rozszerzonej diagnostyki. A. W. (1) aktualnie jest zarejestrowana w urzędzie pracy i korzysta z pomocy rodziny. Na jej utrzymaniu pozostaje dwoje małoletnich dzieci, w tym powód. Pozwany pracuje w (…) K. jako kierowca autobusu.

Pozwany – M. G. (2) wniósł o oddalenie powództwa ponad kwotę 450 zł podnosząc, iż oprócz przekazywania kwoty 450 zł, kupuje dla dziecka rzeczy, a nadto przekazał matce małoletniego kwotę z rozliczenia podatku wynikającą z ulgi na dziecko. Jego średnie wynagrodzenie wynosi 2.200 zł miesięcznie, przy czym stałe koszty utrzymania to : wynajem mieszkania (tysiąc złotych) oraz opłaty za telefon, zakup żywności, leków, ubrań, utrzymanie samochodu. Pozwany wskazał, iż choruje na przepuklinę kręgosłupa i przewodu pokarmowego oraz ma problemy urologiczne. Na zakup leków przeznacza minimum 100 zł miesięcznie. M. G. (2) zaznaczył, że nie jest w stanie przy jego poziomie dochodu łożyć na syna wyższej kwoty aniżeli 450 zł miesięcznie

Alimenty córkę syna dziecko Poznaniu

W świetle zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, zdaniem Sądu, przedmiotowe powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie. Jak zaznaczono powyżej wysokość świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej. M. G. (1) ma ukończone 2 lata. Z uwagi na wiek i stopień rozwoju usprawiedliwione potrzeby małoletniego dotyczą zatem głównie wydatków związanych z jego codziennym utrzymaniem, tj. wyżywieniem, zakupem odzieży, obuwia, środków higienicznych, pielęgnacyjnych oraz kosztów związanych z pobytem małoletniego w żłobku. W przypadku małoletniego powoda szczególne znaczenie mają jednak wydatki związane z jego stanem zdrowia. Małoletni pozostaje bowiem pod kontrolą pediatry, psychologa, okulisty i neurologa. Rozpoznano u niego padaczkę, a wcześniej ujawniło się szereg problemów zdrowotnych m.in. natury okulistycznej i dotyczących układu pokarmowego. Poza tym sytuacja zdrowotna małoletniego nie jest całkowicie rozpoznana i w dalszym ciągu trwa diagnostyka. Już jednak na obecnym etapie zasadnym jest stwierdzenie, iż problemy zdrowotne występujące u powoda podnoszą koszty jego utrzymania, przez konieczność odbywania wizyt lekarskich, wykonywanie badań diagnostycznych. Wbrew twierdzeniom pozwanego, przedsiębrane przez A. W. (1) działania nie są wynikiem jej nadopiekuńczości czy przewrażliwienia, ale podyktowane są wskazaniami lekarskimi i obserwacją syna.

Miesięczne koszty utrzymania małoletniego M. pozostają na poziomie co najmniej 1.000 zł. Na tym poziomie koszty utrzymania syna określiła A. W. (1) (vide: zeznania matki powoda k.114), chociaż wyszczególnione przez nią wydatki w uzasadnieniu pozwu łącznie wynoszą ponad 1.500 zł miesięcznie. Kwota alimentów o jaką wystąpiła matka małoletniego nie jest zatem wygórowana, ale brak jest podstaw do uwzględnienia powództwa w całości. Wysokość świadczeń alimentacyjnych jest bowiem uzależniona również od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Pozwany zatrudniony jest jako kierowca i pracę tą wykonuje na pełen etat, wobec czego nie ma podstaw aby twierdzić, iż nie wykorzystuje on w pełni swoich możliwości zarobkowych. W takiej sytuacji możliwości zarobkowe pozwanego wyznacza wynagrodzenie pozwanego uzyskiwane z tytułu zatrudnienia. Zarobki te wynoszą natomiast średnio 2.500 zł netto miesięcznie (według danych za okres od września 2020 r. do kwietnia 2021 r.).

Alimenty córkę syna dziecko Poznań adwokat radca prawny prawnik

Sąd nie może zatem obciążać pozwanego obowiązkiem alimentacyjnych, który by powodował u niego stan niedostatku. Mając powyższe na uwadze, zdaniem Sądu, możliwości zarobkowe pozwanego pozwalają mu obecnie łożyć na małoletniego syna alimenty w kwocie 550 zł miesięcznie. Po ich zapłaceniu, jak również po opłaceniu wydatków związanych z mieszkaniem, pozwany na swoje potrzeby będzie dysponował kwotą około 1.000 zł, którą nie sposób uznać za wygórowaną.

Matka powoda podnosiła, iż w czasie gdy pozwany mieszkał razem z nią, przekazywał jej kwoty rzędu 2.000 zł – 2.500 zł. Nie można jednak tracić z pola widzenia, że wówczas pozwany mieszkała razem z A. W. (1), nic zatem dziwnego że całą wypłatę przeznaczał na potrzeby rodziny. Obecnie po rozstaniu z matką powoda wynajął mieszkanie, za które płaci czynsz w kwocie 1.000 zł miesięcznie. Postępowanie pozwanego związane z wynajęciem mieszkania, nie sposób uznać za działanie ukierunkowane na pokrzywdzenie małoletniego, skoro w miejscu zamieszkania matki pozwanego, co wynika z jego zeznań, panują trudne warunki bytowe.

Pozwany podnosił także, iż sam również cierpi na szereg dolegliwości zdrowotnych, co znalazło potwierdzenie w przedłożonej przez niego dokumentacji medycznej. Zauważyć jednak należy, iż pozwany nie wykazał, aby te problemy przekładały się bezpośrednio na wykonywanie przez niego pracy zarobkowej oraz żeby leczenie wiązało się ze znacznymi wydatkami. Wizyty kontrolne, jak wynika z zeznań pozwanego, odbywają się rzadko („w razie potrzeby”) i z reguły w ramach ubezpieczenia.

Na marginesie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 135 § 3 KRO, świadczenia rodzinne oraz świadczenie wychowawcze „500+” nie wpływają na zakres świadczeń alimentacyjnych. Niemniej jednak, w/w świadczenia stanowią dodatkowy dochód, który matka małoletniego może, a nawet powinna przeznaczyć na wydatki związane z leczeniem syna. Zgodnie bowiem z art. 4 ustawy z dnia 11.02.2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci, celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym z opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych. Wyrok Sądu Rejonowego w Kole – III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 27 maja 2021 r. III RC 45/21

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 2 – prawnik alimenty Poznań

Pozwem z dnia 10 maja powód J. G. złożył pozew przeciwko pozwanemu A. G. (1) o alimenty wnosząc o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda renty alimentacyjnej w kwocie po 1.400 zł miesięcznie, płatnej do 10-go dnia każdego miesiąca do rąk J. G., wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. Wniósł także o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Jednocześnie wniósł o udzielenie zabezpieczenia na czas trwania postępowania roszczeń alimentacyjnych poprzez zobowiązanie pozwanego do uiszczania na rzecz powoda kwoty w wysokości 1.400 zł miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10-go każdego miesiąca do rąk powoda wraz z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia wniesienia pozwu.

Sąd ustalił, że łączny koszt utrzymania powoda Sąd ocenił na kwotę około 2.000 zł, w tym wyżywienie 700 zł, akademik 380 zł, odzież i obuwie 200 zł, kosmetyki i środki czystości 50 zł, koszty wizyt lekarskich i ortodonta 150 zł, hobby i rozrywka 50 zł, koszty wyjazdu na wakacje 96 zł, dojazdy na uczelnię i do domu 60 zł, komunikacja miejska w miejscu nauki 180 zł za bilet półroczny tj. 30 zł miesięcznie, koszt zakupu książek i podręczników – 50 zł , telefon 55zł, internet przenośny 50zł , suplemnety 50 zł, koszty mieszkania do 30.06.2021 r. – 354zł (czynsz 615, internet 50zł, prąd 120zł, tv 37zł, kablówka 100zł, woda 140zł,= (…)=354zł), a od 1 lipca 2021 r. koszty mieszkania w domu 101zł (czynsz 169 zł (gdyż ojciec płaci 446zł), internet 50zł, prąd 120zł, tv 37zł, kablówka 100zł, woda 140zł,=616 (3=203zł (2=101zł) .

Alimenty córkę syna dziecko Poznań adwokat radca prawny prawnik

Otóż – w ocenie Sądu – na tym etapie edukacji, na którym obecnie znajduje się powód są to potrzeby jak najbardziej usprawiedliwione. Sąd nie zgodził się natomiast z twierdzeniami powoda zawartymi w pozwie podtrzymanymi następnie przez pełnomocnika powoda na rozprawach, iż uzasadnione koszty utrzymania wynoszą minimum 2.500 zł. Sąd zakwestionował przede wszystkim kwotę 900 zł jaką powód wskazał w pozwie a następnie zwiększając ją do 1000 zł podczas przesłuchania jako koszty ponoszone na jego wyżywienie. W ocenie Sądu, opartej o zasady doświadczenia życiowego oraz wiadomości z innych, podobnych rodzajowo spraw (doświadczenie zawodowe), koszt wyżywienia nie powinien przekraczać 700 zł. Kwota ta nie jest w ocenie Sądu kwotą niską ale biorąc pod uwagę wiek powoda i jego aktywny tryb życia w pełni uzasadnioną. Kierując się takimi samymi przesłankami jak powyżej Sąd uznał za zasadne wydawanie 200 zł miesięcznie na odzież i obuwie oraz kosmetyki i środki czystości w wysokości 50 zł. Pozostałe koszty jakie zostały uznane za usprawiedliwione koszty utrzymania powoda zostały udokumentowane dołączonymi dowodami albo pozwany nie kwestionował ich wysokości. Pozwany w odpowiedzi na pozew zakwestionował przede wszystkim koszty wyżywienia powoda oraz koszty ponoszone na korepetycje w kwocie 450 zł. Co do kosztów wyżywienia Sąd wypowiedział się już powyżej, natomiast koszty korepetycji wskazywane w takiej wysokości nie zostały wzięte pod uwagę, gdyż powód już takich kosztów nie ponosi. Odnosząc się natomiast do kosztów utrzymania mieszkania i kwoty czynszu za mieszkanie w jaki partycypuje powód, Sąd wziął pod uwagę koszt w wysokości połowy wskazywanej wysokości płaconego wcześniej czynszu, która wynosiła 612 zł. Wynika to z tego, że od lipca matka powoda i pozwany płacą czynsz za mieszkanie, w którym zamieszkuje powód i powinien ponosić koszty jego utrzymania, po połowie a od lipca ponosić koszty w 1/3 części. Sąd uznał też za konieczne wydatki w kwocie po około 50 zł miesięcznie przeznaczonych na rozrywkę i hobby, wydatki na wakacje wskazywane przez powoda, akademik, koszty wizyt lekarskich i ortodonty, dojazdy na uczelnię i do domu, koszty komunikacji miejskiej w miejscu nauki oraz koszt zakupu książek i podręczników oraz opłat na studiach. Koszty te są dla powoda niezbędne i usprawiedliwione.

Przy ustalaniu obowiązku alimentacyjnego oraz usprawiedliwionych kosztów utrzymania powoda Sąd wziął też pod uwagę fakt, że powód w miesiącach wakacyjnych osiąga dochody z pracy dorywczej. Dlatego też Sąd nie wziął pod uwagę wskazywanych przez niego kosztów opłaty za dodatkowe lekcje nauki jazdy czy kosztów związanych z rozpoczętym kursem prawa jazdy. Oboje rodzice dali mu pieniądze na ten kurs, a z uwagi na to, że ma swoje dochody z sezonowej pracy dorywczej ma też możliwości pokrycia tych dodatkowych kosztów jak tez innych swoich drobnych potrzeb. Podobnie sprawa wygląda z planowanymi zajęciami dodatkowymi z nauki języka angielskiego, czy niemieckiego w przypadku konieczności ponoszenia opłaty za nie, tym bardziej, że w chwili obecnej ich nie ponosi.

Sąd ustalił , iż oboje rodzice powoda mają możliwości zarobkowe aby pokryć wydatki związane z usprawiedliwionym potrzebami powoda. Pozwany ma stałą pracę i osiąga zarobki w wysokości około 5.000 zł a z dodatkowymi świadczeniami pobieranymi w ciągu roku jest to kwota na rękę w wysokości 6.368,87 zł (dochody netto za 2020 rok), a więc zarabia więcej od matki powoda. Z uwagi na charakter zatrudnienia nie można zakładać aby dochody pozwanego uległy zmniejszeniu. Matka powoda zarabia około 3.200 zł na rękę oraz wynagrodzenie dodatkowe od 100 do 400 zł za godziny nadprogramowe, 13-pensję oraz dodatek za urlop 600 zł. Biorąc pod uwagę różnice w wysokości wynagrodzenia oraz fakt, że pozwany mieszka z matką i to ona w większym stopniu czyni obecnie osobiste starania w wychowaniu i utrzymaniu syna nie jest zasadnym aby koszty utrzymania powoda rozłożone było pomiędzy rodziców po połowie, tym bardziej , iż pozwany zarabia więcej i nie ma pod bezpośrednią opieką dzieci. Taka dysproporcja pomiędzy zarobkami osiąganymi przez rodziców powoda skutkuje tym , że obciążenie ich w równym stopniu obowiązkiem utrzymania powoda byłaby sprzeczne z zasadą stosunkowego rozkładu obowiązku alimentacyjnego. Z tych względów Sąd przyjął za właściwe rozdzielenie tych wydatków w zbliżonym do 70 % -30 % , przy czym te drugie oczywiście dotyczą matki powoda. Zdaniem Sądu chybiony jest zarzut pozwanego, że matka powoda powinna ponosić koszty powoda większym zakresie lub w połowie, gdyż mieszka z synami, ma niższe koszty a pozwany , że sam mieszka to ponosi większe wydatki. Również nietrafny jest zarzut pozwanego, że koszt utrzymania powoda wynosi 1400zł albowiem postepowanie dowodowe wykazało, iż koszty powoda wynoszą miesięcznie około 2000zł.

Miesięczne koszty utrzymania pozwanego zostały ustalone na kwotę 2.293,90zł , plus alimenty na młodszego syna 850zł oraz alimenty na powoda 1400zł, co daje łączna kwotę 4. 543,90zł wydatków. Pozostaje mu zatem do dyspozycji jeszcze kwota wolnych środków miesięcznie 500zł przy pensji bez dodatków.

W ocenie Sądu pozwany ma zatem możliwości finansowe aby płacić alimenty większym zakresie niż matka powoda w kwocie 1400zł. Biorąc pod uwagę różnice w zarobkach matka powoda zarabia netto 3200zł bez dodatków a pozwany 5000zł netto bez dodatków oraz fakt że czyni starania osobiste o wychowanie i utrzymanie Sąd uznał, że pozwany powinien partycypować w kosztach utrzymania powoda w kwocie 1400zł (70 %) a w pozostałym zakresie 600zł (30 %) – matka powoda. Zdaniem Sądu kwota alimentów uwzględnia możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego. Wyrok Sądu Rejonowego – III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 21 września 2021 r. III RC 71/21

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 3 – radca prawny do alimentów w Poznaniu

Zdaniem Sądu od czasu, kiedy zapadł wyrok rozwodowy Sądu Okręgowego, gdzie ustalono alimenty w kwocie 400 zł, minęły 14 lat i doszło do znacznej zmiany stosunków w zakresie – przede wszystkim usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki, wpływającym na ocenę przesłanek wymienionych w art. 135 § 1 i 2 KRO W ocenie Sądu naturalnym jest, że w procesie rozwoju i dorastania potrzeby dziecka rosną, a nie maleją i każdy rodzic musi się z tym faktem liczyć.

W okresie, kiedy toczyła się poprzednio sprawa o alimenty małoletnia miała 2 lata , mieszkała z matką i pozwany przekazywał dobrowolnie 400zł i strony porozumiewały się w sprawach córki. W tamtym czasie Sąd Okręgowy nie ustalał miesięcznych kosztów utrzymania powódki. Pozwany wówczas w większym stopniu angażował się w życie córki i miała z nią regularny kontakt. Strony dogadywały się w kwestii dziecka.

Adwokat radca prawny prawnik kancelaria alimenty na dzieci córkę syna Poznań

Obecnie Sąd ustalił, iż miesięczny koszt utrzymania 17 letniej powódki wynosi około 2000zł, w tym wyżywienie 500 zł, odzież i obuwie 200 zł, korepetycje 500zł , rozrywka 200zł, środki czystości i kosmetyki 150 zł, leki i suplementy 150zł, telefon 30zł , koszty związane z utrzymaniem mieszkania około 240zł . Sądu uznał za adekwatne do wieku i nie zawyżone deklarowane przez matkę powódki koszty wyżywienia w kwocie 500 zł miesięcznie. Sąd uznał ponadto, że koszty odzieży i obuwia powinny kształtować się na poziomie 200 zł miesięcznie a koszty kosmetyków i środków czystości w wysokości 150 zł miesięcznie. W ocenie Sądu, opartej o zasady doświadczenia życiowego oraz wiadomości z innych, podobnych rodzajowo spraw (doświadczenie zawodowe), istotnym dla określenia takich kosztów jest fakt, iż małoletnia ma już 17 lat wkracza więc w wiek dorosły i powinna mieć zagwarantowane możliwości w tym zakresie, które nie będą odbiegały od tego co maja jej rówieśnicy. Sąd uznał również za niezbędne koszty związane z wizytami lekarskimi, lekami i suplementami diety w kwocie 150 zł. Istotna jest tu w szczególności kwestia objęcia należytą opieką małoletniej, w związku z jej zamiarami podjęcia próby samobójczej i związanymi z tym wizytami lekarskimi, kosztami wizyt stomatologicznych i sezonowych infekcji wymagających przyjmowania leków a w obecnej sytuacji epidemicznej także zagwarantowania odpowiednich środków ochrony. Ważne jest też założenie implantu po usunięciu zęba aby zapobiec negatywnym następstwom usunięcia zęba, co może być dla dziewczyny w tym wieku negatywnym przeżyciem. Ustalona kwota 200 zł na wyjazdy wakacyjne, zaspokajanie swoich pasji i zainteresowań, wyjazdy na koncerty, życie towarzyskie jest również adekwatna zdaniem Sądu dla zaspokojenia potrzeb dziecka w tym wieku. Powódka ze szkoły wyjeżdżała na wycieczki ostatnio była na wycieczce w L. a koszt takiego wyjazdu wynosi około na rok 2000zł.

Kancelaria od spraw o alimenty Poznań

Do kosztów utrzymania doliczona również została kwota ok. 240 zł z tytułu kosztów utrzymania mieszkania w proporcjonalnej wysokości tj. 1/5 na które składają się koszty czynszu 800 zł prąd średnio 300 zł , telewizja 35 zł i internet 50 zł.

Sąd do kosztów utrzymania małoletniej nie zliczył kosztów polisy ubezpieczeniowej jaką podała przedstawicielka ustawowa. Jest to bowiem polisa na wypadek śmierci matki pozwanej i mimo, że jej córki są w tej polisie uposażone to jej zawarcie jest dobrowolne i koszty jej opłacania nie należą do usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniej. Podobnie Sąd nie uwzględnił kosztów remontu mieszkania uznając, że nie mieszczą się one w bieżących kosztach utrzymania.

Sąd ustalił, że oboje rodzice mają możliwość zaspokojenia potrzeb małoletniej córki. Obecnie pozwany uzyskuje wyższe dochody. Poprzednio zarabiał ponad 1900zł a obecnie z tytułu pracy zarobkowej osiąga stałe wynagrodzenie w kwocie 4.106zł, czyli dwukrotnie zwiększyły się jego dochody. Dodatkowo zarabiał na umowę zlecenie około 300zł oraz w Niemczech około 200euro. Jego średnie wynagrodzenie wraz z dodatkami i nagrodami wynosiło miesięcznie około 4.660zł. Sąd ustalił, iż miesięczne wydatki pozwanego wynoszą ponad 3000zł, na co składa się wyżywienie 1000zł, środki czystości 80zł, odzież 100zł, rata kredytu mieszkaniowego 1.253zł, czynsz 425zł, tv 75zł , internet 20zł, telefon 20zł, alimenty na syna 450zł. Nadto prowadzi on wspólne gospodarstwo z konkubiną i jej synem , która osiąga dochody około 3800zł. Konkubina jego płaci tylko opłaty za prąd w mieszkaniu. Po odliczeniu kosztów jego utrzymania zostaje mu kwota wolna do dyspozycji 1.237zł , z czego będzie mógł płaci alimenty na córką w kwocie 1000zł. Biorąc pod uwagę, że pozwany prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z konkubiną i jej dzieckiem koszty utrzymania mieszkania należy stosunkowo podzielić na trzy osoby tak więc koszt przypadający na pozwanego to kwota 220 zł (czynsz 425 zł + prąd 140 zł + telewizja 75 zł + internet 20 zł = 685 zł, z czego 1/3 to 228 zł). Zrozumiałym jest, że pozwany prowadzi nowe życie z partnerka i jej dzieckiem, chce im zapewnić właściwe warunki bytowe, jednak trzeba zwrócić uwagę na to, że ciąży na nim w pierwszej kolejności obowiązek alimentacyjny przede wszystkim wobec własnych dzieci. Także wskazywanie przez powoda kwestii posiadania zobowiązań finansowych spowodowanych zaciągniętymi pożyczkami i kredytami, nie może wpływać na zakres jego alimentów. Zdaniem Sądu – zaciągając różnego rodzaju pożyczki i kredyty, osoba, na której ciąży obowiązek alimentacyjny (z mocy prawa, choć nie wyłącznie w formie skonkretyzowanej mocą orzeczenia sądowego), musi wykazywać szczególną staranność i dokładnie planować tak wysokość całego zaciągniętego zobowiązania, jak i jego poszczególnych rat, by osoba uprawniona z tytułu obowiązku alimentacyjnego z tego powodu nie ucierpiała (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 listopada 1976 r., III CRN 236/76, nie publik.).

Natomiast zarobki matki małoletniej powódki obecnie zmniejszyły się , gdyż jest zatrudniona w Niemczech i przed pandemią zarabiała ponad 1100 euro a obecnie po urlopie wychowawczym będzie otrzymywać 650 euro . Podkreślić należy matka pobiera również świadczenie K. geld + oraz 300zł na wyprawkę, które to środki finansowe nie wpływają na zakres świadczeń alimentacyjnych. Nadto matka powódki posiada majątek w postaci mieszkanie na własności, które obecnie nie wynajmuje z uwagi na pandemię.

Matka małoletniej czyni osobiste starania o utrzymanie i wychowanie powódki. W takim przypadku świadczenie alimentacyjne zobowiązanego do tego pozwanego polegać musi na pokrywaniu w całości lub części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Zdaniem Sądu pozwany powinien ponosić minimum w połowie koszty utrzymania dziecka. Nie wpływają na zakres tego obowiązku ani na określoną jego wysokość czynione w ostatnim czasie starania o wyjazd na koncert , czy czynione incydentalnie prezenty na urodziny, czy święta albo podarowanie kurtki. Rekompensuje to tylko w jakimś zakresie czynione przez matkę powódki osobiste starania w utrzymaniu i wychowaniu córki.

W związku z powyższymi okolicznościami, w niniejszej sprawie oczywistym jest, że małoletnia powódka, wymaga znacznie większych nakładów finansowych, aniżeli miało to miejsce jeszcze 14 lat temu. Zasadnym jednak okazało się podwyższenie kwoty alimentów do żądanej przez matkę powódki w wysokości po 1000 zł miesięcznie. W ocenie Sądu pozwany posiada możliwości zarobkowe i majątkowe, aby partycypować w kosztach utrzymania córki w kwocie po 1000zł miesięcznie, tj. o 600zł wyższych niż dotychczas. Nadto wskazać należy, iż z uwagi na myśli samobójcze powódki, to jej matka się nią zaopiekowała, szybko zabrała ja z internatu z P. do Ś., by mieć ja pod kontrolą, zorganizowała opiekę psychologa, psychiatry by pomóc jej w obecnie trudnym okresie. Zważyć też należy, iż pozwany jest pozbawiony władzy rodzicielskiej nad córką i sporadycznie utrzymuje z nią kontakt.

Mimo, iż pozwany nie przyczynia się ponad płacone dotychczas alimenty w żadnym innym stopniu do partycypowania w wykonywaniu obowiązków alimentacyjnych Sąd uznał, że ponoszenie ustalonych kosztów utrzymania jest w ustalonych stanie faktycznym, jak najbardziej zasadne, biorą pod uwagę możliwości zarobkowe obojga rodziców oraz wiek dziecka .

Na tej zatem podstawie, w oparciu o powyżej przytoczone okoliczności Sąd uznał, iż od daty ostatniego wyrokowania w przedmiocie alimentów nastąpił znaczny wzrost usprawiedliwionych potrzeb powódki, który skutkował podniesieniem kwoty alimentów na kwotę po 1000zł miesięcznie. Tym samym Sąd podwyższył zasądzone na rzecz małoletniej alimenty z kwoty po 400zł miesięcznie do kwoty po 1000zł miesięcznie. Wyrok Sądu Rejonowego – III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 9 lutego 2021 r. III RC 138/20

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 4 – adwokat od alimentów w Poznaniu

Pozwem z dnia 12 lipca  wniesionym do Sądu dnia 16 lipca powódka O. R., reprezentowana przez ojca M. R. (2) wniosła o zasądzenie od pozwanej M. R. (1) alimentów w kwocie po 1.500 zł miesięcznie płatnych z góry do dnia 10. każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powódki z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w płatności, zasądzanie od pozwanej zaległych rent alimentacyjnych za czas od czerwca, kiedy to pomimo ciążącego na pozwanej obowiązku sprawowania opieki uchylała się od łożenia na utrzymanie małoletniej, a następnie pełnoletniej córki. Jednocześnie powódka wystąpiła z żądaniem udzielenia zabezpieczenia powództwa poprzez zobowiązanie pozwanej do świadczenia na jej rzecz kwoty po 1.500 zł miesięcznie do czasu prawomocnego zakończenia postępowania

Adwokat od alimentów w Poznaniu

W uzasadnieniu podniesiono, iż powódka O. R. jest córką pozwanej M. R. (1) i M. R. (2), pochodzi z ich związku małżeńskiego. Wskazano, że O. R. pomimo swojej pełnoletności nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, nie ma możliwości zarobkowych ze względu na to, że jest uczennicą drugiej klasy liceum ogólnokształcącego w P., a ze względu na konieczność nauki nie ma ona obiektywnych możliwości uzyskania stałego dochodu, który mogłaby przeznaczyć na zaspokojenie swoich niezbędnych potrzeb. Dalej podano, że O. R. od maja nie zamieszkuje z matką. Podkreślono, że obowiązek alimentacyjny w równym stopniu spoczywa na obojgu rodzicach, a pozwana właściwie nie kontaktuje się z córką, nie interesuje się jej potrzebami i nie przekazuje żadnych kwot na utrzymanie powódki, a jakiekolwiek próby ugodowego załatwienia kwestii związanych z dobrowolnym łożeniem przez pozwaną na rzecz O. renty alimentacyjnej, okazały się dotychczas bezskuteczne. Podniesiono, że koszt utrzymania O. R. kształtuje się na poziomie około 3.000 zł miesięcznie, a na koszty te składają się wydatki związane z zakupem odzieży, wyżywienia, środków czystości, wydatkami związanymi z rozrywką i zajęciami pozaszkolnymi. W piśmie zaznaczono, że pozwana M. R. (1) ma duże możliwości zarobkowe i majątkowe, zatem może i powinna odpowiednio partycypować w utrzymaniu powódki. Podkreślono, że fakt, iż w chwili obecnej pozwana nie przekazuje żadnych kwot na utrzymanie dziecka nie jest wynikiem jej złej sytuacji materialnej a jedynie elementarnym brakiem poczucia odpowiedzialności za czyny własne oraz los dziecka. Podniesiono, że pozwana prowadzi własną działalność gospodarczą „……” M. R. (3), jest członkiem rady nadzorczej FUNDACJI (…), a posiadany przez nią majątek i osiągane dochody pozwalają jej na życie na wysokiej stopie. Podkreślono, że pozwana posiada oszczędności w formie lokat, funduszy inwestycyjnych na kwotę ponad 200.000 zł, posiada nowe, komfortowo wyposażone trzypokojowe mieszkanie na ul. (…), samochód marki A. (…) o wartości nie niższej niż 50 000 zł. Dalej wskazano, że wysoka stopa życiowa pozwanej pozwala jej na korzystanie z pomocy domowej w formie sprzątaczki, a ponadto dzięki wysokim osiąganym dochodom pozwana w ciągu ostatnich 12 miesięcy odbyła kilka podróży zagranicznych m.in. na Korsykę, do W. czy do Indonezji i jak i wiele wycieczek krajowych.

Sąd ocenił, iż w świetle przedstawionych okoliczności, oraz doświadczenia zawodowego i życiowego Sądu miesięczny koszt bieżącego codziennego utrzymania powódki w zakresie jej usprawiedliwionych potrzeb, mając na uwadze zasadę równiej stopy życiowej rodziców i dzieci oscyluje zdaniem Sądu wokół kwoty 2.060 zł miesięcznie. Ponad te usprawiedliwione koszty utrzymania powódka może nieznaczne kwoty dorobić na swoje utrzymanie, jak dotąd czyniła podejmując prace kelnerki.

W szczególności koszty związane z nauką – podręczniki szkolne 70 zł, przybory i pomoce szkolne 41,70 zł, odzież i obuwie 200 zł, wyżywienie 500 zł, kosmetyki i środki higieny 150 zł, koszty leczenia i leków 50 zł, telefon komórkowy 40 zł, dentysta 50 zł, ortodonta 90 zł, dodatkowe korepetycje z chemii 240 zł (dwa razy w tygodniu po 30 zł za lekcję), oraz z matematyki 80 zł (raz w tygodniu po 20 zł lekcja), rozrywka i kultura, w tym basen, kino, lodowisko 100 zł, bilet miesięczny 55 zł, wycieczki szkolne i inne opłaty szkolne 60 zł, obozy zimowy i letni 125 zł, oraz koszty utrzymania mieszkania przypadające na powódkę 210 zł.

Dokonując tego wyliczenia Sąd miał na uwadze wszystkie przedstawione przez stronę powodową rodzaje potrzeb powódki jak mieszkanie, jedzenie, zdrowie i leczenie, odzież, środki czystości i kosmetyki, nauki i zajęć dodatkowych, rozrywkę, telefon, koszty dojazdu, wakacji. uznając je tym samym za usprawiedliwione z uwagi na wiek i właściwości małoletniej. Uwzględnione powyżej wydatki na utrzymanie powódki są w ocenie Sądu wydatkami podstawowymi i w pełni usprawiedliwionymi wiekiem córki stron, stanem jej zdrowia i rozwoju, a tym samym potrzebnymi dla prawidłowego dalszego rozwoju powódki i bieżącego życia. Ich zakres jest również uzasadniony w świetle zasad doświadczenia życiowego i zawodowego Sądu. Jeśli chodzi o koszty związane z zaspokajaniem potrzeb powódki, to wynikają one głównie z dokumentów przedstawionych przez stronę powodową, a także powszechnie znanych cen żywności, cen usług, również w świetle zasad doświadczenia życiowego Sąd uznał zasadności i wysokości tych wydatków w wysokości wskazanej w stanie faktycznym.

Alimenty Poznań

Natomiast w świetle własnego jak i zawodowego doświadczenia Sąd uznał, że część wydatków wskazywanych przez powódkę nawet mając na uwadze wysoki poziom życia pozwanej została zdaniem Sądu zawyżona, w szczególności kwota na odzież i obuwie w wysokości 200 zł, mając na uwadze, ż tyle również miesięcznie przeznacza pozwana jest wystarczająca. Powódka podała, że używa zwykłych kosmetyków i środków czystości zatem kwota 150 zł dla nastolatki jest wystarczająca. Powódka nie choruje na nic przewlekle wobec czego kwota 50 zł miesięcznie na leki i leczenie jest w ocenie Sądu zasadna. Podobnie nawet biorąc pod uwagę, że w przypadku leczenia ortodontycznego należy intensywnie dbać o stan jamy ustnej, jednak kwota 50 zł miesięcznie jest wystarczająca, gdyż wizyty u dentysty nie są konieczne co miesiąc. Zdaniem Sądu zawyżone zostały również koszty związane z rozrywką powódki i kwota 100 zł miesięcznie, a nie 225 zł jest usprawiedliwiona.

Pozostałe wskazane przez powódkę koszty utrzymania były uzasadnione i nie budziły zastrzeżeń Sądu. Pomijając fakt, że część z nich została uprawdopodobniona za pomocą dokumentów, to były one usprawiedliwione biorąc pod uwagę doświadczenie i wiedzę życiową na temat wychowania i utrzymania, racjonalne zasady żywienia, a także w oparciu o powszechnie znane ceny produktów i usług. Koszty korepetycji dla powódki Sąd uznał za usprawiedliwiony wydatek w sytuacji, kiedy z uwagi na sytuację rodzinną obecnie powódka nie korzysta z pomocy babci .

W kwestii rozłożenia obowiązku alimentacyjnego na rodziców powódki, to trzeba pamiętać, iż obowiązek ten ciąży na obojgu rodzicach, w tym obowiązek finansowy został nałożony przez przepisy tak na ojca dziecka jak i matkę. Należy podkreślić, że O. R. jest już osobą dorosłą, więc ze strony ojca z którym mieszka nie są już konieczne osobiste starania o wychowanie, sprzątanie, przygotowywanie posiłków, pranie i ogólnie dbanie o powódkę. Oboje rodzice powinni łożyć na utrzymanie O. R., a jedynym kryterium rozłożenia obowiązku alimentacyjnego na pozwaną i ojca powódki jest ich sytuacja finansowa i możliwości zarobkowe. Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, iż również M. R. (2) ma możliwości przyczyniać się do finansowego utrzymania córki, co zresztą czyni.

Analizując natomiast sytuację życiową i zarobkową M. R. (1) Sąd uznał, że zasądzona w wyroku renta alimentacyjna w wysokości 1.000 zł miesięcznie odpowiada możliwościom płatniczym pozwanej. Jak wynika z zebranego materiału dowodowego M. R. (1) żyje na bardzo wysokiej stopie życia, a jej wydatki na bieżące potrzeby w skali miesiąca wynoszą ponad 3.900 zł. Pozwana jak już podkreślono w ocenie dowodów zdaniem Sądu ukrywa swoje posiadane obecnie rzeczywiście środki finansowe, ewentualnie jej dotychczasowa działalność pozwoliła jej na poczynienie tak dużych oszczędności, że obecnie stać ją na zaspakajanie swoich potrzeb na tak wysokim poziomie. Warto również podkreślić, że pozwana w żaden sposób nie udowodniła swoich twierdzeń, iż aktualnie utrzymuje się dzięki sprzedaży swoich rzeczy. Nadto zdaniem Sądu pozwana mając tak duże doświadczenie, znajomości w branży, nie powinna mieć problemów ze znalezienie pracy odpowiadającej jej kwalifikacjom, ewentualnie powinna rozwijać działalność swojej firmy, aby móc w odpowiedni sposób partycypować w kosztach utrzymania córki, a nie przerzucać tego obowiązku tylko na ojca powódki.

Należy podkreślić, że pozwana nie partycypuje w kosztach utrzymania córki od maja, gdy dokonywała zakupu luksusowego samochodu za kwotę co najmniej 40.000 zł. Ponadto podczas ostatniego roku M. R. (1) odbyła kilka podróży zagranicznych m.in. na Korsykę, do W. czy do Indonezji i jak i wiele wycieczek krajowych. Zdaniem Sądu osoba, która posiada środki na zapewnienie sobie takiego poziomu życia powinna podzielić się swoimi zasobami finansowymi z córką, która według zasady równej stopy życiowej rodziców i dzieci ma prawo żyć na takim samym poziomie co matka.

W rezultacie przy uwzględnieniu uzasadnionych kosztów życiowych pozwanej Sąd uznał, że bez wątpienia stać ją na płacenie alimentów w wysokości 1.000 zł miesięcznie, co stanowi około 50 % usprawiedliwionych kosztów utrzymania powódki. Wyrok Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu – IV Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 1 grudnia 2015 r. IV RC 526/15

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 5 – adwokat od alimentów w Poznaniu

Powód R.L. upatrywał przewidzianej przepisem art. 138 KRO zmiany okoliczności w fakcie zmniejszenia się jego możliwości majątkowych i zarobkowych, a także polepszeniem się sytuacji finansowej matki pozwanego, z uwagi na podjęcie przez nią pracy.

W ocenie Sądu przewidziana art. 138 KRO okoliczność miała miejsce, albowiem od ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów nastąpiła faktyczna zmiana w zatrudnieniu rodziców pozwanego. Matka uprzednio zarejestrowana jako osoba bezrobotna, aktualnie pracuje i osiąga dochód ok. 630 zł miesięcznie. Natomiast powód – ojciec uprawnionego – z uwagi na zmianę miejsca pracy utracił zarobek w wysokości 500 zł brutto – ok. 176 zł netto uzyskiwanego miesięcznego dochodu. Natomiast na uwagę zasługuje okoliczność wydania poprzedniego orzeczenia zasądzającego od powoda na rzecz pozwanego renty alimentacyjnej w wysokości 1.000 zł. Orzeczenie to zapadło w wyroku rozwodowym, natomiast kwota ta została zasądzona na zgodny wniosek stron bez badania przez tamtejszy Sąd okoliczności z art. 135 KRO

W ocenie Sądu, z zebranego w toku postępowania materiału dowodowego a także w oparciu o zasady doświadczenia życiowego wynika, że usprawiedliwione koszty związane z utrzymaniem małoletniego J. L., opiewają na kwotę 1.050 zł miesięcznie.

Radca prawny alimenty Poznań

Powyższe obejmuje podstawowe wydatki związane z utrzymaniem pozwanego. Oczywistym jest, że każde dziecko powinno mieć zapewnione niezbędne środki wyżywienia, odzież, środki higieny, a także materiały związane z pobieraną edukacją. Należy nadto stwierdzić, że rozmiar ww. kosztów nie jest wygórowany i obejmuje jedynie podstawowe wydatki związane z utrzymaniem pozwanego i pobieraniem przez niego edukacji. Wysokość kosztów utrzymania pozwanego została udokumentowana przedłożonymi do akt dowodami, nadto wynikała z przesłuchania matki pozwanego i sporządzonego przez nią w odpowiedzi na pozew zestawienia ponoszonych kosztów. Oceny w zakresie ustalenia kosztów związanych z zakupem wyżywienia, jak i kosztów ponoszonych okolicznościowo z uwagi na obchodzone uroczystości oraz okres wakacyjny, Sąd dokonał z punktu widzenia zasad doświadczenia życiowego. W ocenie Sądu koszty te, w wysokości 300 zł na zakup wyżywienia oraz po 50 zł miesięcznie sytuacje okolicznościowe, nie są ani wygórowane ani zaniżone (pozwany obiady je w szkole), mieszczą się w standardowym rozmiarze kosztów związanych z utrzymaniem osoby w wieku pozwanego i pozwalają na zaspokojenie jego potrzeb w podstawowym zakresie. Natomiast Sąd nie uznał, że kwota 70 zł mająca być przeznaczona na prezenty dla innych dzieci jest to wydatek usprawiedliwiony i niezbędny oraz ponoszony w każdym miesiącu. Świadczenie alimentacyjne jest bowiem świadczeniem mającym zapewnić minimum egzystencji uprawnionemu.

Powód domagał się obniżenia alimentów do kwoty 450 zł miesięcznie z uwagi na ograniczone możliwości majątkowe i zarobkowe. Powód podawał, że część finansowego utrzymania syna winna ponosić jego matka, albowiem podjęła ona pracę i pobiera wynagrodzenie. Na dzień orzekania Sąd ustalił, że zarówno powód jak i matka pozwanego byli zatrudnieni i pobierali oni wynagrodzenie odpowiednio ok. 1300 zł netto (powód) i ok. 643 zł netto (matka pozwanego).

Zgodnie z art. 135 § 2 KRO wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. W ocenie Sądu z uwagi na fakt, że pozwany nie czyni osobistych starań o wychowanie małoletniego syna, nie utrzymuje z nim kontaktu, główny ciężar wychowania spoczywa na matce dziecka, Sąd obarczył powoda w przeważającej części obowiązkiem partycypacji w kosztach utrzymania jego małoletniego syna i zasądził od pozwanego kwotę 700 zł miesięcznie tytułem renty alimentacyjnej. Mając na uwadze treść art. 135 § 2 KRO, Sąd uznał, że matka pozwanego, jako jedyny rodzic czyniący starania w wychowaniu dziecka, zobowiązana jest do pokrycia jedynie w części kosztów jego utrzymania, a kwotę tę ustalił na 300 zł.

Sąd uznał, że matka pozwanego jest w stanie sprostać powyższemu wydatkowi, albowiem pobiera ona wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez nią usług. Natomiast przy uwzględnieniu wieku pozwanego, jak również możliwości zarobkowych matki pozwanego, Sąd uznał, że jest ona zdolna do podjęcia pracy w wymiarze większym niż aktualnie, a zatem jest zdolna do osiągania dochodów wyższych aniżeli faktycznie osiąganych, tj. co najmniej 1.000 zł netto (700 zł na utrzymanie własne, 300 zł na utrzymanie małoletniego syna). Przede wszystkim należy wskazać, że wiek pozwanego, a także okoliczność uczęszczania przez niego do szkoły, a po zakończonych zajęciach szkolnych również i do świetlicy, świadczą o braku konieczności całodziennego przebywania z małoletnim. Czas, w którym pozwany przebywa w szkole z całą pewnością może zostać przeznaczony na świadczenie pracy przez matkę pozwanego. Jakkolwiek Sąd zauważył, że istnieją podstawy do zróżnicowania wysokości świadczenia alimentacyjnego obojga rodziców małoletniego, a to z uwagi na wyżej opisane osobiste starania matki przy wychowywaniu małoletniego dziecka. Przemawia za tym także uwzględnienie możliwości zarobkowych i majątkowych powoda oraz matki pozwanego. Toteż Sąd takowe zróżnicowanie uczynił i obarczył powoda w 70 %, a matkę małoletniego w 30 % partycypacją w całości usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniego dziecka J. L..

Adwokat radca prawny prawnik kancelaria alimenty Poznań

Orzekając Sąd miał na uwadze sytuację zarobkową zarówno powoda jak i matki pozwanego. W ocenie Sądu powód ma możliwość świadczenia pracy oraz świadczenie takie podjął. Powód posiada wykształcenie zawodowe jako spawacz, w przeszłości pracował za granicą. Powyższe realnie zwiększa konkurencyjność powoda na rynku pracy. Niemniej jednak Sąd uznał, że nie można czynić zarzutu powodowi z uwagi na okoliczność uprzedniego świadczenia pracy poza granicami kraju, w sytuacji, w której nie podejmuje on ponownych prób uzyskania takiego zatrudnienia. Powód jest obywatelem polskim, posiada stałe miejsce zamieszkania w S.. Art. 65 ust. 1 Konstytucji RP stanowi, iż każdemu zapewnia się wolność wyboru miejsca pracy. Wiedza powszechna oraz doświadczenie życiowe świadczą o możliwości uzyskiwania wyższego wynagrodzenie za tę samą pracę za granicą aniżeli w ojczystym kraju. Niemniej jednak należy zauważyć, że w parze wraz z emigracją ekonomiczną idą zwiększone wydatki na utrzymanie własne, albowiem nie tylko wynagrodzenie za pracę jest wyższe. Jednakże w ocenie Sądu podjęcie przez powoda pracy za wynagrodzeniem ok. 1.500 zł netto (800 zł na utrzymanie własne i 700 zł na alimenty na rzecz małoletniego syna) pozostaje w granicach jego możliwości. Aktualny osiągany przez niego dochód w wysokości ok. 1300 zł może stanowić jedynie uszczerbek dla zapewnienia jego podstawowych potrzeb egzystencjalnych, nie zaś potrzeb małoletniego. Powód nie ma przeciwwskazań do pracy, nie posiada orzeczenia o niepełnosprawności, nie jest czasowo niezdolny do pracy, a zatem powinien podjąć odpowiedzialność w zakresie partycypacji w kosztach utrzymania małoletniego, co stanowi jego obowiązek wynikający z faktu, iż jest jego ojcem. Nie jest gestią powoda dobrowolnie uszczuplanie zasądzonej renty alimentacyjnej, a tym samym uchylanie się od obowiązku łożenia na utrzymanie dziecka.

Przy uwzględnieniu powyższego, a także kosztów utrzymania własnego, jakie w toku postępowania przedstawił pozwany, należy stwierdzić, iż ma on możliwość świadczenia na utrzymanie syna kwotę co najmniej 700 zł miesięcznie. Należy także zauważyć, że powód poza pozwanym nie posiada innych dzieci, ani innych osób na swoim utrzymaniu. Mając na uwadze powyższe, Sąd obniżył rentę alimentacyjną ustaloną w pkt III wyroku Sądu Okręgowego od powoda R. L. na rzecz pozwanego J. L. z kwoty po 1.000 zł miesięcznie do kwoty po 700 zł miesięcznie, płatną z góry do dnia 10 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. Wyrok Sądu Rejonowego – VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 23 marca 2016 r. VIII RC 484/15

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i specjalista od prawa rodzinnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach rodzinnych. Gdy nie pisze artykułów na blogu, reprezentuje swoich klientów w sądzie, dążąc do osiągnięcia najlepszych dla nich rozwiązań.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Kancelaria Prawa Rodzinnego w Poznaniu