Sąd ingeruje w wykonywanie przez rodziców kontaktów z dzieckiem. Ingerencja ta może nastąpić zarówno wówczas, gdy dziecko przebywa u obydwu rodziców, u jednego z nich albo pieczę nad nim sprawuje opiekun lub zostało umieszczone np. w rodzinie zastępczej czy instytucjonalnej pieczy zastępczej. Przesłanką ingerencji sądu jest dobro dziecka. Jeżeli więc sposób, w jaki utrzymują rodzice kontakty, jest z tym dobrem sprzeczny, wówczas sąd może ograniczyć utrzymywanie kontaktów rodziców z dzieckiem. Wszczęcie postępowania może nastąpić na wniosek lub z urzędu.
Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd opiekuńczy ograniczy utrzymywanie kontaktów rodziców z dzieckiem. Sąd opiekuńczy może w szczególności:
1) zakazać spotykania się z dzieckiem;
2) zakazać zabierania dziecka poza miejsce jego stałego pobytu;
3) zezwolić na spotykanie się z dzieckiem tylko w obecności drugiego z rodziców albo opiekuna, kuratora sądowego lub innej osoby wskazanej przez sąd;
4) ograniczyć kontakty do określonych sposobów porozumiewania się na odległość;
5) zakazać porozumiewania się na odległość.
Sprzeczność sposobu wykonywania kontaktów z dobrem dziecka może polegać np. na tym, że często z dzieckiem przebywa jeden z rodziców, który wywiera na niego demoralizujący wpływ. Może to polegać też na tym, że pożądane z punktu widzenia dobra dziecka kontakty z jednym z rodziców są nadmiernie ograniczane np. tylko do porozumiewania się na odległość. Poszczególne ograniczenia mogą zostać zastosowane przez sąd w stosunku do obydwu rodziców, jak i w stosunku do jednego z nich.
Prawo do osobistej styczności rodziców z dzieckiem nie jest elementem władzy rodzicielskiej. Wynika ono z więzi rodzinnej łączącej rodziców z dzieckiem i przysługuje rodzicom także w razie pozbawienia ich władzy rodzicielskiej. Przesłanką zakazania rodzicom osobistej styczności z dzieckiem jest jego dobro. Dobro to należy rozumieć szeroko. Dobru dziecka nie służy zerwanie osobistej styczności rodziców z dzieckiem, nawet gdy nie wykonują oni władzy rodzicielskiej lub zachodzą podstawy do pozbawienia ich wykonywania tej władzy. Ze względu na charakter prawa do osobistej styczności z dzieckiem odebranie rodzicom tego prawa może nastąpić wyjątkowo, np. gdy utrzymywanie osobistych kontaktów rodziców z dzieckiem zagraża jego życiu, zdrowiu, bezpieczeństwu bądź wpływa demoralizująco na dziecko.
Sąd może zastosować jeden z dopuszczalnych środków ograniczenia kontaktów z dzieckiem. Na przykład zakaże zabierania dziecka poza miejsce jego stałego pobytu, nie zakazując jednocześnie spotykania się z dzieckiem. Zakazy mogą być też kumulowane. Sąd, orzekając o ograniczeniu kontaktów, musi wyraźnie wskazać, na czym to ograniczenie polega.
[spacer]
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji. Prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.
