Według utrwalonej w orzecznictwie Sądu Najwyższego wykładni art. 46 KRO w związku z art. 1035 i 212 § 2 KC, w postępowaniu o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej sąd nie może przyznać uczestnikowi postępowania prawa majątkowego bez jego zgody i zasądzić od niego na rzecz innego uczestnika spłaty lub dopłaty. Bez znaczenia są tu przyczyny odmowy zgody i wszelkie inne okoliczności (postanowienia Sądu Najwyższego z dnia: 4 listopada 1998 r., II CKN 347/98, 8 sierpnia 2003 r., V CK 174/02 i 14 listopada 2012 r., II CSK 187/12).
W szczególności bez znaczenia są tu takie okoliczności jak: odwołanie przez wnioskodawczynię wyrażanej wcześniej zgody dopiero w końcowej części postępowania, miejsce położenia nieruchomości w rodzinnej miejscowości wnioskodawczyni i skłócenie pochodzącego z innej miejscowości jej byłego męża z rodziną wnioskodawczyni zamieszkałą w miejscowości, gdzie znajduje się nieruchomość, żądanie przez wnioskodawczynię nierównego podziału ceny uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości, pomimo niezłożenia wniosku o ustalenie nierównych udziałów, obawa uczestnika, że sprzedaż egzekucyjna nieruchomości wpłynie na zmniejszenie uzyskanej przez niego kwoty w porównaniu z sumą spłaty, stopień możliwości pozyskania środków majątkowych na spłatę, aprobata przyznania własności nieruchomości uczestnikowi niewyrażającemu na to zgody przez drugiego uczestnika.
Motywy więc braku zgody uczestników postępowania na taki sposób wyjścia ze współwłasności, jak również względy na zasady współżycia społecznego czy interesy majątkowe lub życiowe uczestników nie mają tu znaczenia. Jeżeli przy zniesieniu współwłasności żaden ze współwłaścicieli nie wyraża zgody na przyznanie mu określonej rzeczy, sąd zarządza jej podział cywilny czyli sprzedaż licytacyjną.
[spacer]
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji. Prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.