Zabezpieczenie miejsca zamieszkania dziecka przy ojcu na czas trwania sprawy Sądzie

Poniższy artykuł opisuje zabezpieczenie miejsca zamieszkania przy ojcu. Jeżeli interesuje Państwa kwestia zabezpieczenia miejsca zamieszkania dziecka (córki lub syna) przy mamie, to zapraszamy do lektury poniższego artykułu

https://kancelaria-prawo-rodzinne.com/zamieszkanie-pobyt-dziecka-przy-matce-mamie

Artykuł 92 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, iż dziecko do pełnoletniości pozostaje pod władzą rodzicielską. Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw ( art. 95 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zgodnie z art. 95 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego władza rodzicielska powinna być wykonywana tak, jak tego wymaga dobro dziecka i interes społeczny. Poprzez dobro dziecka należy rozumieć zapewnienie dziecku wszystkich tych wartości, które są konieczne do jego prawidłowego rozwoju fizycznego i duchowego, o czym stanowi art. 96 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Przy ocenie dobra dziecka nie można pomijać ani uwarunkowań obiektywnych (takich jak: wiek dziecka, jego płeć, cechy charakterologiczne rodziców, stosunek rodziców do siebie, do dziecka oraz do krewnych rodzica), ani subiektywnych (wrażliwości dziecka, wzajemnych relacji oraz więzi rodziców i dzieci, poczucia bezpieczeństwa dziecka). Właściwie rozumiane dobro dziecka wymaga starań o zapewnienie dziecku zdrowia fizycznego i psychicznego, polegających na właściwym ukształtowaniu jego charakteru i przygotowaniu do życia społecznego.

Zgodnie z art. 97 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania. Jednakże o istotnych sprawach dziecka rodzice rozstrzygają wspólnie, a w braku takiego porozumienia między nimi rozstrzyga sąd opiekuńczy. Kodeks cywilny natomiast stanowi w art. 26, iż miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy ( § 2). Można mieć tylko jedno miejsce zamieszkania ( art. 28 Kodeksu cywilnego).

Sąd opiekuńczy orzekający o miejscu zamieszkania dziecka musi mieć na względzie przede wszystkim dobro dziecka. Niepożądane jest uwzględnianie dobra rodziców, czy jednego z nich, kosztem małoletniego. Powyższa zasada dobra dziecka musi również uwzględniać wolę dziecka, zwłaszcza w sytuacji, gdy dziecko osiągnęło wiek, który umożliwia wzięcie pod uwagę jego opinii. Realizację powyższej dyrektywy stanowi przepis art. 576 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego. Zgodnie z tym przepisem Sąd w sprawach dotyczących osoby lub majątku dziecka wysłucha je, jeżeli jego rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień dojrzałości na to pozwala, uwzględniając w miarę możliwości jego rozsądne życzenia. Wysłuchanie odbywa się poza salą posiedzeń sądowych. Oczywiście wyrażona przez dziecko opinia nie jest wiążąca dla Sądu i Sąd wydając rozstrzygnięcie w sprawie winien wziąć pod uwagę pozostały zebrany materiał dowodowy.

Zgodnie z art. 755 § 1 KPC, jeżeli przedmiotem zabezpieczenia nie jest roszczenie pieniężne, sąd udziela zabezpieczenia w taki sposób, jaki stosownie do okoliczności uzna za odpowiedni, w szczególności sąd może uregulować sposób roztoczenia pieczy nad małoletnimi dziećmi. Zaznaczyć jednakże należy, że w przypadku pieczy nad dzieckiem, rola sądu jest subsydiarna, to znaczy, że rozstrzyga on w tym zakresie tylko w przypadku, gdy rodzice posiadający pełnie władzy rodzicielskiej nie mogą dojść do porozumienia. Przesłanką warunkującą rozstrzygnięcie sądu jest zawsze dobro dziecka; przesłanka ta ma także decydujące znaczenie przy rozstrzygnięciu, o ewentualnym zabezpieczeniu roszczenia w przedmiocie wykonywania władzy rodzicielskiej i pieczy nad dzieckiem, w trybie przewidzianym art. 755 § 1 pkt 4 KPC. Bez znaczenia są, w tym zakresie ambicje stron postępowania i ich wzajemne konflikty.

Zgodnie z dyspozycją art. 756¹ KPC, w sprawach dotyczących pieczy nad małoletnimi dziećmi i kontaktów z dzieckiem sąd orzeka w przedmiocie zabezpieczenia po przeprowadzeniu rozprawy. Tak, więc wydając orzeczenie o zabezpieczeniu roszczenia, Sąd kieruje się nie tylko twierdzeniami wniosku, ale także materiałem dowodowym zgromadzonym w toku przewodu sądowego.

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię

R. M. (1), we wniosku z dnia wniósł o udzielenie zabezpieczenia po przez ustalenie, że miejscem zamieszania małoletniego dziecka T. M. (2) ur. (…) na czas trwania postepowania jest każdoczesne miejsce zamieszkania ojca R. M. (2). W uzasadnieniu wskazano, że małoletni T. M. (2) jest synem K. Z. i R. M. (2), od września mieszka razem z ojcem, gdzie ma zabezpieczone wszystkie potrzeby, małoletni wyraża tez chęć mieszkania u ojca. W oświadczeniu złożonym na rozprawie uczestniczka K. Z. wniosła o oddalenie wniosku oświadczając, że jest on szantażem emocjonalnym. Dziecko u ojca ma zapewniona właściwa opiekę i warunki mieszkaniowe.

Podkreślić wiec należy, że zgromadzony dotychczas materiał dowodowy, w tym oświadczenia i zeznania stron potwierdza, że pobyt małoletniego T. M. (2) u ojca jest akceptowany zarówno przez dziecko, które dobrowolnie zgodziło się mieszkać z wnioskodawcą, jak i przez uczestniczkę, matkę dziecka, która jednoznacznie oświadczyła „ja wyraziłam zgodę na przepisanie syna do szkoły w miejscu zamieszkania ojca, syn ma tam lepszą sytuacje materialną, u ojca ma zapewniane atrakcje…”. Orzeczenie sądu sankcjonuje, więc stan faktyczny akceptowany przez obie strony postepowania sądowego jak również przez małoletniego T.. W tym stanie rzeczy uwzględnienie wniosku o zabezpieczenie jest zgodne z dobrem małoletniego, gwarantując jego bezpieczeństwo, także socjalne, oraz prawidłowy rozwój emocjonalny. Dlatego też Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia. Postanowienie Sądu Rejonowego – IV Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 25 kwietnia 2018 r. IV Nsm 796/17

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji. Prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.