Twoja sprawa z zakresu prawa rodzinnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Majątek wspólny małżonków

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.  Zawsze należy poradzić się adwokata, radcy prawnego czy prawnika co wchodzi do majątku wspólnego, a co do majątku osobistego, gdyż od tego będzie zależała wygrana w sprawie o podział majątku po rozwodzie.

Majątek wspólny małżonków

Do majątku wspólnego należą w szczególności:

1) pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków;

2) dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków;

3) środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków;

4) kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963, z późn. zm.).

Składniki majątku wspólnego

Składniki majątku wspólnego

Można podzielić ustroje majątkowe małżeńskie na trzy podstawowe grupy: ustrój wspólności ustawowej, ustroje umowne oraz przymusowy ustrój majątkowy, wyodrębniając ponadto wśród ustrojów umownych podgrupę ustrojów wspólności umownej oraz ustroje umownej rozdzielności. Pojęcie majątku wspólnego jest nierozerwalnie związane z istnieniem zarówno węzła wspólności majątkowej o charakterze łącznym – gdy trwa wspólność ustawowa, jak również ułamkowym – od chwili ustania wspólności ustawowej i przekształcenia jej we wspólność ułamkową. Pojęciem majątku wspólnego można posługiwać się tylko do czasu zniesienia wspólności ułamkowej orzeczeniem sądu bądź umową zawartą między małżonkami. Dopiero z chwilą dokonania umownego bądź sądowego podziału majątku wspólnego, tj. zniesienia stosunku współwłasności, przestaje istnieć majątek wspólny obejmujący przedmioty nabyte przez małżonków od chwili powstania do chwili ustania wspólności ustawowej.

W obowiązującym systemie prawa rodzinnego można przyjąć domniemanie faktyczne, że przedmioty nabyte w trakcie wspólności małżeńskiej przez jednego z małżonków, zostały nabyte z majątku dorobkowego – na rzecz małżeńskiej wspólności majątkowej; natomiast nabycie rzeczy z majątku osobistego (odrębnego) musi wynikać nie tylko z oświadczenia dokonującego transakcji małżonka, ale także z całokształtu okoliczności tego nabycia.

Wspólny majątek po ślubie

Wspólny majątek po ślubie

O zaliczeniu poszczególnych przedmiotów majątkowych do majątku wspólnego lub majątku osobistego (odrębnego) małżonków nie decydują złożone przez nich oświadczenia, że nabywany przedmiot wchodzi w skład określonej masy majątkowej, gdyż samo takie oświadczenie – w razie pozostawania małżonków w ustroju małżeńskiej wspólności ustawowej – nie może stanowczo wyłączać skutków. Przynależności konkretnego przedmiotu majątkowego do majątku wspólnego albo osobistego nie może zatem przesądzać ocena przez sąd przesłanek sposobu wyrażania woli osoby dokonującej czynności prawnej, ani przesłanek tłumaczenia oświadczeń woli oraz badania zgodnego zamiaru stron i celu umowy. Kryterium zaliczenia konkretnego prawa do majątku wspólnego jest nabycie tego prawa choćby przez jednego z małżonków w czasie trwania ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej. Wejście do majątku wspólnego następuje z mocy prawa i nie zależy od woli, a nawet świadomości, małżonka nabywającego określony składnik majątkowy.

Wspólny majątek małżeński

Wspólny majątek małżeński

O zaliczeniu nabywanego przedmiotu do majątku wspólnego lub osobistego (odrębnego) powinno decydować porównanie wielkości środków użytych z każdego z tych majątków. W konsekwencji, nabyty przedmiot należy zaliczyć do tego z majątków, z którego pochodzi podstawowa część środków. Jeżeli środki z drugiego majątku są nieznaczne, stanowią nakład rozliczany, jeżeli natomiast wskazane kryterium nie może znaleźć zastosowania ze względu na brak daleko idącej różnicy między zaangażowanymi środkami, to – w braku odmiennej woli małżonków – nabyty przedmiot wchodzi do każdego z majątków w częściach ułamkowych proporcjonalnych do wysokości zaangażowanych środków.

Majątek wspólny a meble, dom i mieszkanie

Przedmioty zwykłego urządzenia domowego (meble, dywany, obrazy, sprzęt elektryczny i audiowizualny itp.) służące do użytku obojga małżonków są objęte wspólnością ustawową także w wypadku, gdy zostały nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. Przedmioty zwykłego urządzenia domowego służące do użytku obojga małżonków nie są objęte wspólnością ustawową, jeżeli zostały nabyte przed powstaniem wspólności.

Nieruchomość nabyta w trakcie trwania wspólności ustawowej staje się składnikiem majątku wspólnego małżonków także w sytuacji, w której jej posiadaczem samoistnym był tylko jeden z małżonków i to zarówno wtedy, gdy okres jego posiadania prowadzącego do zasiedzenia mieścił się w czasie trwania wspólności ustawowej, jak wówczas, gdy bieg terminu wymaganego do zasiedzenia rozpoczął się przed powstaniem wspólności, ale zakończył w czasie jej trwania. Posiadanie samoistne rzeczy przez małżonków, odmiennie niż w wypadku współposiadania przez osoby niepołączone wspólnością łączną, musi być interpretowane jako realizowanie przez każdego z nich całości praw.

Majątek wspólny a osobisty

Majątek wspólny a osobisty

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

1) przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;

2) przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;

3) prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom;

4) przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków;

5) prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie;

6) przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość;

7) wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków;

8) przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków;

9) prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy;

10) przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Przedmioty zwykłego urządzenia domowego służące do użytku obojga małżonków są objęte wspólnością ustawową także w wypadku, gdy zostały nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

Majątek wspólny po rozwodzie

Wprawdzie przepisy KRO nie ustanawiają domniemania prawnego przynależności składników majątkowych do majątku wspólnego, jednak przy istnieniu powyższej zasady możliwe jest skonstruowanie domniemania faktycznego (art. 231 KPC). Nabycie określonej rzeczy z majątku osobistego małżonka musi wynikać wyraźnie nie tylko z oświadczenia współmałżonka, ale przede wszystkim z całokształtu okoliczności istotnych prawnie z punktu widzenia przepisów KRO (tak m.in.SN w wyroku z dnia 17.05.1985 r., sygn. akt III CKN 119/85, OSPiKA 1986, nr 9-10, poz. 195). O tym, czy nabyty przedmiot majątkowy wejdzie w skład majątku wspólnego, decydują zatem okoliczności obiektywne wskazane w art. 31 w zw. z art. 33 KRO. Zatem dla oceny, czy dany przedmiot wejdzie do majtku wspólnego, w zasadnie nie mają znaczenia oświadczenia małżonków, w szczególności tego z małżonków, który był stroną czynności prawnej skutkującej nabyciem przedmiotu. Przede wszystkim decydujący o zaliczeniu przedmiotów majątkowych do majątku wspólnego jest czas ich nabycia, bowiem majątkiem tym są objęte przedmioty nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej (art. 31 KRO). Jedynie w ściśle i wyczerpująco wymienionych przez KRO wypadkach nabycie w czasie trwania ustroju wspólności ustawowej przedmiot majątkowy nie zwiększy zasobów majątku wspólnego, lecz stanie się z mocy art. 33 KRO przedmiotem majątku osobistego.

Trzeba podkreślić, iż domniemanie, zgodnie z którym majątek nabyty w trakcie małżeństwa jest wspólny, może zostać obalone. Z tym, iż przynależność określonego składnika majątkowego do majątku osobistego musi udowodnić zainteresowany tym małżonek (tak np. SN w postanowieniu z dnia 06.02.2003 r., sygn. akt IV CKN 1721/2000, LexisNexis nr 377919).

Majątek wspólny po rozwodzie

Z art. 31 KRO wynika, że do majątku wspólnego wchodzą przedmiotowy majątkowe nabyte zarówno ze środków pochodzących z majątku wspólnego, jak i ze środków pochodzących z majątku osobistego każdego z małżonków. Wyjątek stanowi surogacja przewidziana w art. 33 pkt 10 KRO. Jeśli chodzi o surogację, to w postępowaniu dowodowym najpierw musi zostać ustalone, że zostały spełnione jej warunki, i dopiero na tej podstawie staje się możliwe stwierdzenie, że przedmiot nabyty zastąpił poprzedni składnik majątku osobistego. Strona, która twierdzi, że nastąpiła surogacja, obowiązana jest wykazać konkretne środki finansowe, z których nastąpiło nabycie przedmiotu majątkowego (tak SN w wyroku z dnia 09.01.2001 r., sygn. akt II CKN 1194/00, LexisNexis nr 388285).

Po ilu latach małżeństwa majątek jest wspólny

Po ilu latach małżeństwa majątek jest wspólny

Klienie nas pytają po ilu latach małżeństwa majątek jest wspólny? Wiele czynników może wpływać na to, czy majątek małżonków staje się wspólny w trakcie małżeństwa. Poniżej przedstawiam kilka przykładów:

  1. Rozdzielność majątkowa: jeżeli małżonkowie podpisali umowę o rozdzielność majątkową przed ślubem, to ich majątek pozostaje oddzielny i nie staje się wspólny w trakcie małżeństwa. W takim przypadku każde z małżonków zachowuje kontrolę nad własnym majątkiem.
  2. Wspólność majątkowa bez określonego terminu: majątek małżonków automatycznie staje się wspólny w momencie zawarcia małżeństwa. Niezależnie od tego, ile lat trwa małżeństwo, majątek nabyty po ślubie jest uważany za wspólny majątek małżeński. Tak z automatu staje się wspólny bez upływu lat.
  3. Rozszerzenie majątku: Rozszerzenie majątku małżeńskiego odnosi się do sytuacji, w której majątek małżeński zwiększa się w trakcie trwania małżeństwa. Rozszerzoną wspólnością majątkową małżonkowie mogą objąć wszystkie rodzaje przedmiotów majątkowych, które – stosownie do art. 33 KRO – stanowią osobisty majątek każdego z nich, i w ten sposób ustanowić ustrój ogólnej wspólności majątkowej. Małżonkowie mogą też rozszerzyć wspólność przez objęcie nią tylko niektórych spośród rodzajów przedmiotów wymienionych w art. 33 KRO. W takim wypadku niezbędne jest precyzyjne określenie tych grup przedmiotów majątkowych, które z mocy umowy stają się składnikami majątku wspólnego.Zależnie od woli stron – ta umowa może działać bądź na przyszłość, bądź także wstecz. W pierwszym wypadku do majątku objętego rozszerzoną wspólnością majątkową wejdą tylko przedmioty nabyte po zawarciu umowy majątkowej, w drugim – także przedmioty należące przed jej zawarciem do osobistych majątków każdego z małżonków.
  4. Ograniczenie wspólności ustawowej: Małżonkowie mogą ograniczyć wspólność ustawową przez wyłączenie z majątku wspólnego w rozumieniu art. 31 KRO określonych rodzajowo składników majątkowych, np. mogą postanowić, że nie będą objęte wspólnością nabywane przez każdego z nich pewnego rodzaju rzeczy, dochody z majątków osobistych, wygrane z gier i loterii itp.
  5. Umowa ustanowienia rozdzielności majątkowej (rozdzielności majątkowej z wyrównaniem dorobków): w odróżnieniu od ustanowienia rozdzielności przez sąd (art. 52 KRO), nie wymaga istnienia ważnych ku temu powodów. Decydujące znaczenie ma zgodny zamiar obojga małżonków. W razie umownego ustanowienia rozdzielności majątkowej w czasie trwania małżeństwa wspólność ustawowa ustaje z chwilą zawarcia umowy, chyba że małżonkowie określili jej ustanie w terminie późniejszym.
Majątek wspólny małżonków Poznań Warszawa adwokat radca prawny prawnik kancelaria

ż czy żona wyprzedaje wspólny majątek

Momentem decydującym dla ustalenia składu majątku wspólnego podlegającego podziałowi jest chwila ustania wspólności majątkowej między małżonkami. Przedmiotem podziału mogą być więc jedynie przedmioty majątkowe, które były objęte wspólnością w chwili jej ustania i które nadal znajdują się w majątku małżonków jako objęte ich współuprawnieniem w częściach ułamkowych. Każdy z małżonków może jednak żądać rozliczenia z tytułu nieuzasadnionego zbycia przez drugiego małżonka składników majątku wspólnego w czasie trwania wspólności majątkowej. Roszczenie takie ma charakter odszkodowawczy i znajduje podstawę ogólną w art. 415 KC. Natomiast jeśli środki te zostały zużyte na wydatki lub nakłady na majątek odrębny małżonka podlegają one rozliczeniu na podstawie art. 45 § 1 KRO.

Ocena zużycia przez małżonka w czasie trwania wspólności majątkowej przedmiotu majątku wspólnego na cele konsumpcyjne zależna jest od tego czy było ono uzasadnione potrzebami i dobrem rodziny. W razie usprawiedliwionego wyzbycia się środki takie nie mogą być brane pod uwagę w postępowaniu o podział majątku dorobkowego. W wypadku wyzbycia się nieuzasadnionego i tym samym wyrządzenia drugiemu małżonkowi szkody, poszkodowanemu należy się odszkodowanie w wysokości połowy wartości wydatkowanych w sposób nieuzasadniony środków. Gdy z punktu widzenia wymienionych przesłanek było ono uzasadnione, przedmiot ten przestaje być składnikiem majątku wspólnego (tak Sąd Najwyższy w postanowieniu z 21 marca 1977 r., III CRN 31/77 – OSNCP rok 1977, z. 2, poz. 243). W przypadku zużycia przez małżonka w czasie trwania wspólności majątkowej, stanowiącej przedmiot majątku wspólnego kwoty pieniężnej ulokowanej na bankowym rachunku oszczędnościowym, na bieżące koszty utrzymania rodziny w granicach uzasadnionych potrzebami, współmałżonek nie może domagać się rozliczenia tej kwoty przy podziale majątku wspólnego, także wówczas, gdy nastąpiło to bez jego zgody. Sformułowana teza nie pozostaje w sprzeczności ze stanowiskiem wyrażonym przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z 8 stycznia 1969 r., I CZ 138/68 (OSNCP rok 1969, z. 9, poz. 165) i przesądzającym co do zasady, dopuszczalność żądania przez małżonka zaliczenia przez współmałżonka na swój udział w dochodach z majątku stanowiącego współwłasność małżonków, kwoty bezpośrednio zużytej na zaspokojenie własnych potrzeb. Postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 4 listopada 1999 r. II CKN 523/98. Stąd, gdy mąż albo żona wyprzedaje majątek wspólny jest szansa bronić się w sprawie o podział majątku.

Podział majątku wspólnego po śmierci

Podział majątku wspólnego po śmierci

W wypadku, gdy w skład spadku po zmarłym  małżonku wchodzi udział spadkodawcy w majątku objętym małżeńską wspólnością ustawową z żyjącym małżonkiem, do dokonania działu spadku niezbędne jest uprzednie albo jednoczesne z działem spadku (w tym samym postępowaniu), przeprowadzenie podziału majątku wspólnego, chyba że zapadł już prawomocny wyrok rozstrzygający o żądaniu ustalenia nierównych udziałów małżonków w majątku wspólnym oraz o żądaniach zwrotu wydatków, nakładów i innych świadczeń z majątku wspólnego na majątek odrębny lub odwrotnie, albo że częściowy dział spadku nie dotyczy udziału spadkodawcy w majątku wspólnym (uchwała SN z 2.03.1972 r., III CZP 100/71, OSNC 1972/7-8/129).

Zauważyć w tym miejscu można także, iż przeprowadzenie podziału majątku wspólnego w postępowaniu o dział spadku jest możliwe na podstawie art. 689 k.p.c., stanowiącego, że jeżeli cały majątek spadkowy lub poszczególne rzeczy wchodzące w jego skład stanowią współwłasność z innego tytułu niż dziedziczenie, dział spadku, podział majątku i zniesienie współwłasności mogą być połączone w jednym postępowaniu.

Majątek wspólny małżonków

Sąd rozpoznający sprawę o podział majątku wspólnego po śmierci, dział spadku i dziedziczenie nie może niejako automatycznie przypisać każdemu z małżonków udziału w wysokości 50%, dopóki ustalenie takie nie znajdzie odzwierciedlenia w treści stosownego postanowienia, zapadłego w konsekwencji prawidłowo przeprowadzonego postępowania o podział majątku.  W sytuacji, gdy w skład spadku wchodzi udział w majątku, który był objęty małżeńską wspólnością ustawową, a wcześniej nie doszło do przesądzenia ewentualnych zwrotów z tytułu nakładów, wydatków oraz innych świadczeń z majątku wspólnego na majątek odrębny i odwrotnie, nie jest możliwe ustalenie składu i wartości dzielonego spadku.

Przepis art. 684 k.p.c. stanowi, iż skład i wartość majątku ulegającego podziałowi ustala sąd. Dotyczy to tak majątku wspólnego małżonków, jak i majątku spadkowego. Stąd też sąd rozstrzygając sprawę w pierwszej kolejności dokona ustalenia składu majątku podlegającego podziałowi oraz jego wartości, kierując się przy tym zasadą, że w toku dokonywania działu spadku na podstawie art. 1035 i n. k.c., stan spadku ustala się według stanu z dnia otwarcia spadku, jego zaś wartość – według cen z chwili dokonania działu (por. uchwała SN z 27.09. 1974 r., III CZP 58/74, OSNC 1975/6/90). Podobne zasady znajdują zastosowanie do podziału majątku wspólnego małżonków po ustaniu wspólności majątkowej, z tą różnicą, iż stan majątku objętego wspólnością ustalany jest na chwilę ustania wspólności majątkowej między małżonkami. W przypadku ustania wspólności wskutek śmierci jednego z małżonków oba te momenty będą tożsame.

Separacja a majątek wspólny

Separacja a majątek wspólny

Separacja może być pierwszym krokiem w kierunku rozwodu, podczas gdy w innych przypadkach może być długoterminową formą oddzielnego życia małżeńskiego bez formalnego rozwodu. Separacja małżeńska odnosi się do sytuacji, w której małżonkowie decydują o formalnym rozdzieleniu się i prowadzeniu osobnych życiowych. Chociaż istnieje wiele aspektów związanych z separacją małżeńską, dotyczących zarówno emocjonalnych jak i prawnych, niżej przedstawiam informacje dotyczące majątku wspólnego w kontekście separacji. W przypadku małżeństwa, w którym obowiązuje wspólność majątkowa, separacja nie oznacza automatycznego rozdzielenia majątku. Wspólny majątek małżeński nadal istnieje i zazwyczaj podlega podziałowi, jeśli dojdzie do rozwodu lub innej formalnej umowy dotyczącej podziału majątku. Separacja może wpływać na zarządzanie i dysponowanie majątkiem wspólnym w trakcie trwania separacji, ale nie powoduje jego automatycznego rozdzielenia.

W przypadku separacji, małżonkowie mogą zawrzeć umowę lub orzeczenie sądowe dotyczące podziału majątku. W ramach tego podziału, mogą ustalić, jakie aktywa i długi będą przypisane do każdego z małżonków. Umowa lub orzeczenie mogą również określać sposób zarządzania majątkiem w trakcie separacji, takie jak spłata wspólnych długów, utrzymanie nieruchomości lub ustalenie zasad korzystania z kont bankowych.  Czyli separacja nie ma wpływu na majątek wspólny

Majątek wspólny a spadek i dziedziczenie

Majątek wspólny a spadek i dziedziczenie

Dziedziczenie majątku wspólnego w spadku odnosi się do przekazania aktywów zmarłej osoby (spadkodawcy) na podstawie testamentu lub przepisów ustawowych dotyczących dziedziczenia. Kiedy osoba umiera, jej majątek może zostać przekazany spadkobiercom, którzy mogą być członkami rodziny, włączając w to małżonka, dzieci, rodziców, rodzeństwo i innych krewnych. W razie śmierci małżonka w pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek. Dziedziczą oni w częściach równych. Jednak część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż 1/4 całości spadku. Tak przewiduje art. 931 § 1 Kodeksu cywilnego. Zatem już z treści powołanego przepisu wynika, że w pewnych przypadkach, tylko z samego faktu dziedziczenia, małżonkowi spadkodawcy będzie przysługiwać większy udział w spadku. Jeśli przykładowo zmarły pozostawił czworo dzieci i małżonka, małżonek uzyska 1/4 spadku, natomiast pozostałe 3/4 spadku będzie musiało zostać podzielone pomiędzy czworo dzieci, tj. każde z dzieci otrzyma po 3/16 spadku.

Gdy małżonkowie pozostawali we wspólności majątkowej, małżonek-spadkobierca uzyskuje często większą część majątku wspólnego niż pozostali spadkobiercy – nie na skutek samego dziedziczenia, ale własnego udziału w majątku wspólnym, który zgromadził ze zmarłym małżonkiem. W skład spadku wchodzi majątek spadkodawcy. Jeśli małżonek pozostawał w ustroju wspólności majątkowej, będzie to jego majątek osobisty oraz, co do zasady, połowa majątku wspólnego, który został zgromadzony w czasie małżeństwa. Z chwilą śmierci małżonka wspólność majątkowa ustaje i majątek wspólny, który do tej pory był niepodzielny, przekształca się w majątek objęty współwłasnością udziałową, tj. podzielną. Każdy z małżonków, co do zasady, posiada połowę takiego majątku. Jedna połowa tego majątku wejdzie do masy spadkowej. Drugą połowę zachowa małżonek pozostający przy życiu, ale nie na skutek dziedziczenia. Ta bowiem część wspólnego majątku stanowiła jego własność. Z kolei dziedziczenie to kwestia nabywania własności „po kimś”, po jego śmierci.

Warto zauważyć, że dziedziczenie w spadku majątku wspólnego może mieć miejsce niezależnie od modelu majątkowego obowiązującego w małżeństwie. Bez względu na to, czy małżonkowie mają wspólny majątek, czy też mają rozdzielność majątkową, spadkobiercy zmarłego małżonka mają prawo do dziedziczenia części jego majątku.

Rozwód a majątek wspólny

Rozwód a majątek wspólny

Warto zaznaczyć, że samo wniesienie pozwu o rozwód nie wpływa na wspólność majątkową między małżonkiem. Wszystkie nabyte składniki majątkowe podczas procesu rozwodowego wchodzą do wspólnoty majątkowej, która później zostanie podzielona między małżonków.Możemy jednak założyć osobną sprawę w sądzie – o ustanowienie rozdzielności majątkowej pomiędzy małżonkami. Orzeczenie w tym przypadku może zostać wydane także w trakcie trwania postępowania o rozwód, a nawet po uprawomocnieniu się wyroku rozwiązującego małżeństwo (o ile powództwo zostało wytoczone przed tą datą). Możliwe jest zatem uzyskanie rozdzielności w czasie, gdy sprawa o rozwód toczy się przed sądem (choć będzie wymagało uczestnictwa w całkowicie odrębnym postępowaniu – orzeczenie rozwodu i ustanowienie rozdzielności majątkowej nigdy nie będzie rozpatrywane w ramach jednej sprawy). Z momentem rozwodu wchodzi ustrój rozdzielności majątkowej, a majątek wspólny po rozwodzie może być podzielony. Sam rozwód nie powoduje utraty majątku wspólnego. Dzielimy ten majątek wspólny po rozwodzie, który był w momencie uprawomocnienia wyroku o rozwód

Po 5 czy 10 latach małżeństwa majątek jest wspólny

Po 5 czy 10 latach małżeństwa majątek jest wspólny

Spotkałem się z pytaniami klientów, czy po 5 czy 10 latach małżeństwa majątek jest wspólny? W niektórych Państwach istnieją przepisy, zgodnie z którymi po upływie określonego czasu, na przykład 5 czy 10 lat małżeństwa, majątek małżonków staje się wspólny. Oznacza to, że wszelkie aktywa i długi zgromadzone przez małżonków w trakcie trwania małżeństwa są uważane za wspólny majątek małżeństwa, niezależnie od tego, kto bezpośrednio przyczynił się do ich uzyskania. Majątek wspólny obejmuje zazwyczaj zarobki, nieruchomości, inwestycje, środki pieniężne, długi i inne składniki majątkowe, które zostały zgromadzone w trakcie małżeństwa. Po upływie okresu, po którym majątek staje się wspólny, obydwoje małżonkowie mają równy udział w tym majątku. W przypadku rozwodu lub separacji po upływie tego okresu, majątek wspólny jest zazwyczaj poddawany podziałowi między małżonków. Podział może być dokonywany na podstawie umowy między stronami lub orzeczenia sądowego, z uwzględnieniem różnych czynników, takich jak wkład każdego małżonka w zgromadzenie majątku, potrzeby finansowe stron, opieka nad dziećmi, zdolność zarobkowa itp. Na szczęście w polskim prawie nie ma takiej regulacji. Domniemywamy, że każdy majątek czy pieniądze zgromadzone w trakcie małżeństwa są wspólne już od pierwszego dnia ślubu.

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i specjalista od prawa rodzinnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach rodzinnych. Gdy nie pisze artykułów na blogu, reprezentuje swoich klientów w sądzie, dążąc do osiągnięcia najlepszych dla nich rozwiązań.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Kancelaria Prawa Rodzinnego w Poznaniu