Małżonek, w stosunku do którego orzeczono:
– separację,
– unieważnienie małżeństwa,
– rozwiązanie małżeństwa
zostaje wyłączony z kręgu spadkobierców ustawowych. Czyli maż albo żona nie dziedziczy po małżonku. Konsekwencją czego jest brak roszczenia o zachowek, który by jemu przysługiwał, a wynosiłby połowę tego co by otrzymał w ramach dziedziczenia ustawowego.
Małżonek jest wyłączony od dziedziczenia, jeżeli spadkodawca wystąpił o orzeczenie rozwodu lub separacji z jego winy, a żądanie to było uzasadnione. Wyłączenie małżonka od dziedziczenia następuje na mocy orzeczenia sądu. Wyłączenia może żądać każdy z pozostałych spadkobierców ustawowych powołanych do dziedziczenia w zbiegu z małżonkiem; termin do wytoczenia powództwa wynosi sześć miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o otwarciu spadku, nie więcej jednak niż jeden rok od otwarcia spadku.
Żądanie rozwodu z winy pozostałego przy życiu współmałżonka musi być uzasadnione. Oznacza to, że muszą być spełnione wszystkie przesłanki orzeczenia rozwodu lub separacji z winy współmałżonka lub, co najmniej, z winy obu stron. Istnieje możliwość wyłączenia współmałżonka spadkodawcy od dziedziczenia ustawowego, pomimo istnienia związku małżeńskiego. Pojawi się ona w razie wystąpienia spadkodawcy za życia o rozwód lub separację, jeżeli prawomocne orzeczenie w sprawie nie zapadło przed chwilą otwarcia spadku. Natomiast śmierć strony w toku postępowania powoduje bowiem zawsze umorzenie sprawy o rozwód lub separację
Terminy należą do kategorii terminów zawitych. Upływ takich terminów pociąga za sobą wygaśnięcie uprawnienia ograniczonego terminem. Możliwość zastosowania do takich terminów przepisów o przedawnieniu roszczeń majątkowych jest kontrowersyjna.
Skuteczne zgłoszenie w sprawie o rozwód żądania zaniechania orzekania o winie obojga małżonków wyłącza dopuszczalność dowodzenia winy pozostałego przy życiu małżonka w procesie wytoczonym na podstawie art. 940 k.c. (Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 2 lipca 1985 r. III CZP 39/85)
Wystąpieniem o rozwód z winy małżonka w rozumieniu przepisu art. 940 § 1 k.c. jest również wyrażenie przez spadkodawcę – pozwanego w sprawie o rozwód – zgody na rozwód z winy powoda. (Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 19 sierpnia 1983 r. III CZP 38/83)
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.
