Podstawę prawną rozstrzygnięcia w przedmiocie zwolnienia z odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej stanowi art. 64 ustawy o pomocy społecznej. Stosownie do tego unormowania osoby wnoszące opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej można zwolnić, na ich wniosek, częściowo lub całkowicie z tej opłaty, w szczególności jeżeli:
1) wnoszą opłatę za pobyt innych członków rodziny w domu pomocy społecznej, ośrodku wsparcia lub innej placówce;
2) występują uzasadnione okoliczności, zwłaszcza długotrwała choroba, bezrobocie, niepełnosprawność, śmierć członka rodziny, straty materialne powstałe w wyniku klęski żywiołowej lub innych zdarzeń losowych;
3) małżonkowie, zstępni, wstępni utrzymują się z jednego świadczenia lub wynagrodzenia;
4) osoba obowiązana do wnoszenia opłaty jest w ciąży lub samotnie wychowuje dziecko.
5) osoba obowiązana do wnoszenia opłaty lub jej rodzic przebywała w rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka lub placówce opiekuńczo-wychowawczej, na podstawie orzeczenia sądu o ograniczeniu władzy rodzicielskiej osobie kierowanej do domu pomocy społecznej lub mieszkańcowi domu;
6) osoba obowiązana do wnoszenia opłaty przedstawi wyrok sądu oddalający powództwo o alimenty na rzecz osoby kierowanej do domu pomocy społecznej lub mieszkańca domu.
Z przepisu art. 64 PomSpołU wynika, że podane wyliczenie ma jedynie charakter przykładowy, a choroba jest tylko jedną z okoliczności (a nie jedynym kryterium) pozwalających na zastosowanie zwolnienia. Decyzja w przedmiocie zwolnienia ma charakter uznaniowy, ale uprawnienie organu do wydania decyzji o takim charakterze nie zwalnia tegoż organu z obowiązku wszechstronnego zbadania materiału dowodowego i wydania decyzji o przekonującej treści.
Okoliczność, że skarżący jest osobą długotrwale chorą może co do zasady stanowić przesłankę zastosowania instytucji zwolnienia z opłaty z pobyt w palcówce opiekuńczej w całości lub części na podstawie art. 64 PomSpołU, jeżeli oczywiście organ wyczerpująco uzasadni swoją decyzję w tym zakresie (por. np. wyrok WSA w Łodzi z dnia 23 stycznia 2008 roku, sygn. II SA/Łd 852/07).
Niewątpliwie wybór sposobu załatwienia wniosku zależy wyłącznie od woli organu, co nie może jednak oznaczać dowolności wydanego w wyniku jego rozpatrzenia rozstrzygnięcia. W związku z tym wskazać w tym miejscu należy, iż w orzecznictwie sądowym nie budzi wątpliwości, iż sądowa kontrola uznania administracyjnego jest ograniczona wyłącznie do oceny, czy w sprawie zachodzą warunki materialno – prawne uzasadniające skorzystanie przez organ administracji z przysługujących mu uprawnień oraz czy wydanie decyzji zostało poprzedzone prawidłowo przeprowadzonym postępowaniem, z zachowaniem przepisów procedury administracyjnej.
[spacer]
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji. Prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.
