Twoja sprawa z zakresu prawa rodzinnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Podwyższenie i zwiększenie alimentów na dziecko z ugody Sądowej

Zgodnie z art. 138 KRO w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez pojęcie „stosunków” wskazanych w przywołanej regulacji należy rozumieć okoliczności istotne z punktu widzenia ustawowych przesłanek obowiązku alimentacyjnego i jego zakresu określonych w art. 133 i 135 k.r.i o. Stosownie do treści art. 133 § 1 k.rio rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zatem tylko posiadanie przez dziecko własnego majątku z którego dziecko mogłoby się samodzielnie utrzymać zwalnia rodziców z ich obowiązku alimentacyjnego wobec niego. W pozostałych przypadkach na rodzicach ciąży obowiązek dostarczania małoletniemu środków utrzymania i wychowania a jego zakres zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 k.r.i o.).

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dzieci z reguły utrzymuje się przez dłuższy czas, co zwykle wiążę się ze zmianą okoliczności, które kształtują zakres tego obowiązku. Orzekając o alimentach wymagalnych w dacie wyrokowania są bierze za podstawę potrzeby uprawnionego oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego według stanu istniejącego w dacie orzekania (art. 316 § 1 KPC). W sytuacji, gdy świadczenia te nie odpowiadają już potrzebom dziecka lub nie przystają do możliwości zarobkowych i majątkowych rodziców, a zmiany te mają charakter istotny i nastąpiły po wydaniu orzeczenia ustalającego obowiązek alimentacyjny, aktualizują się podstawy do wystąpienia z powództwem opartym o treść art. 138 k.r.i o. o zmianę tego orzeczenia.

Podwyższenie i zwiększenie alimentów na dziecko z ugody Sądowej na córkę czy syna Poznań

Dla zasadności żądania podwyższenia alimentów konieczne jest wykazanie, że nastąpił istotny wzrost usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz, że zwiększyły się możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do alimentacji. Współzależność między tymi dwoma czynnikami wyraża się w tym, że usprawiedliwione potrzeby uprawnionego powinny być zaspokojone w takim zakresie, w jakim zezwalają na to możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do alimentowania. Oznacza to, że rozstrzygnięcie o żądaniu opartym o treść art. 138 k.r.i o. wymaga porównania stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu. Okoliczność, że doszło do zmiany uzasadniającej żądanie powództwa strona powodowa, stosownie do ogólnej reguły dowodowej określonej w art. 6 KC powinna wykazać.

Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone wyznacza treść art. 96 KRO, zgodnie z którym rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie – odpowiednio do uzdolnień – do pracy dla dobra społeczeństwa. Dlatego też rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (opieki, mieszkania, wyżywienia, odzieży, higieny osobistej, leczenia), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (w tym kształcenia) oraz dostarczenia wypoczynku. Zawsze dziecko jednak każde musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia, stosownej do wieku i pory roku odzieży, środków ochrony zdrowia , kształcenia oraz pieczy nad jego osobą i majątkiem. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności zobowiązanego.

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię

W świetle zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, zdaniem Sądu, przedmiotowe powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie. Od momentu ustalenia alimentów w drodze ugody zawartej przed Sądem Rejonowym d minęło już przeszło 8 lat, a zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, różnica wieku dziecka spowodowana upływem czasu od daty orzeczenia określającego wysokość alimentów, sama przez się uzasadnia wzrost potrzeb związanych np. z uczęszczaniem do szkoły , co z kolei pociąga za sobą konieczność ponoszenia zwiększonych wydatków (orzeczenie SN z dnia 1.06.1965 r. I CZ 135/64 , nie publ.). W świetle powołanego orzeczenia wskazać należy, iż w toku sprawy małoletnia powódka miała niespełna 4 lata i chodziła do przedszkola, natomiast obecnie ma ukończone 12 lat i uczęszcza do klasy VI – ej szkoły podstawowej. Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki dotyczą głównie wydatków związanych z jej codziennym utrzymaniem tj. wyżywieniem, zakupem odzieży, obuwia, środków higienicznych i kosmetycznych, a także realizacją obowiązku szkolnego. W przypadku powódki należy uwzględnić również wydatki związane z leczeniem, albowiem od kilu lat małoletnia pozostaje pod kontrolą lekarską z uwagi na stwierdzoną niedokrwistość, jak również z uwagi na wadę wzroku pozostaje pod opieką okulistyczną. W konsekwencji, ocenie Sądu, za wiarygodne należy uznać twierdzenia matki małoletniej, iż koszty utrzymania małoletniej powódki oscylują w granicach 1.500 zł.

Podwyższenie i zwiększenie alimentów na dziecko z ugody Sądowej na córkę czy syna Poznań

Pozwany podnosił, iż E. W. nie wykazała ponoszonych na córkę wydatków. Należy jednak mieć na uwadze, iż określenie wysokości świadczeń alimentacyjnych, uwarunkowanych kosztami utrzymania (wyżywienie, mieszkanie, odzież) i wychowania, w odniesieniu do dzieci (pielęgnacja , opieka, dbałość o fizyczny i intelektualny rozwój) jest domeną ustaleń na podstawie dowodów, ale uwzględniającą także zasady doświadczenia życiowego. Ponadto nie sposób pominąć, iż pozwany wprawdzie kwestionował wysokość kosztów utrzymania małoletniej córki, jednocześnie wskazując , iż w jego ocenie koszty te wynoszą co najwyżej 1.300 zł miesięcznie, a zatem nie jest to kwota znacząco odbiegająca od kwoty wskazywanej przez E. W.. Pozwany podnosił również, iż utrzymuje regularny kontakt z córką i dodatkowo wspiera matkę małoletniej, jeśli tylko powstaje konieczność ponoszenia dodatkowych wydatków np. w związku z leczeniem czy też dodatkowymi zajęciami, co matka małoletniej potwierdziła. Zdaniem Sądu okoliczności te, w pozytywnym świetle stawiają pozwanego jako ojca, ale jednocześnie potwierdzają, iż jego możliwości łożenia na zaspokojenie potrzeb małoletniej córki wykraczają poza zakres dotychczas ustalonego obowiązku alimentacyjnego.

Wysokość świadczeń alimentacyjnych zależy również, jak zaznaczono powyżej, od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. W ocenie Sądu, po przeanalizowaniu materiału dowodowego należy stwierdzić, iż możliwości zarobkowe pozwanego uległy znaczącej zmianie w okresie od zakończenia ostatniej sprawy alimentacyjnej. A. R. pracował bowiem w firmie (…) i jego zarobki wynosiły wówczas średnio 3.300 zł netto miesięcznie, natomiast odkąd jest on zatrudniony w firmie (…), zarobki wynoszą średnio 9.300 zł miesięcznie. Pozwany wskazywał, iż w poszczególnych miesiącach jego zarobki znacząco się różnią. Okoliczność ta znajduje potwierdzenie w przedłożonych dokumentach, albowiem wynika z nich, iż najniższa pensja pozwanego wyniosła 5.427,05 zł, a najwyższa 12.794,84 zł. Należy jednak zauważyć, iż nawet najniższe wynagrodzenie w firmie (…), jest wyższe niż dochody stanowiące podstawę ustalenia alimentów przed Sądem Rejonowym. Skoro wynagrodzenia uzyskiwane przez pozwanego w poszczególnych miesiącach tak istotnie się między sobą różnią, Sąd miał na uwadze średnie miesięczne dochody ustalone za cały dotychczasowy okres zatrudnienia. Porównując zatem aktualne zarobki pozwanego, z tymi jakie osiągał w chwili zawarcia ugody stwierdzić wypada, że wzrosły one niemal trzykrotnie. W tej sytuacji podwyższenie alimentów o kwotę 450 zł miesięcznie nie sposób uznać za krzywdzące dla pozwanego.

Pozwany podnosił, iż boryka się z różnymi problemami zdrowotnymi, ale zdaniem Sądu, stan zdrowia pozwanego póki co nie powoduje ograniczenia jego możliwości zarobkowych. W szczególności A. R. nie przedstawił żadnego zaświadczenia lekarskiego, z którego wynikałoby, że w związku ze stanem zdrowia istnieją przeciwwskazania do wykonywania przez niego pracy w dotychczasowym charakterze i wymiarze. Nadto w sprawie Sądu Rejonowego pozwany również wskazywał, iż ma problemy ze zdrowiem, a zatem poniekąd była to okoliczność, znana sądowi w chwili ustalania alimentów.

Pozwany podnosił również, iż posiada zobowiązania z tytułu zaciągniętych pożyczek i kredytów i jego miesięczne obciążenia finansowe z tego powodu wynoszą przeszło 3.000 zł. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z dnia 12.11.1976 r. w sprawie III CRN 236/76 (Lex nr 7875) zadłużenie bankowe zobowiązanego do alimentacji nie może powodować ograniczenia należnych uprawnionemu środków utrzymania. Osoba, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, musi bowiem się z tym liczyć przy podejmowaniu wydatków i ich wysokość planować stosownie do posiadanych możliwości z uwzględnieniem wspomnianego obowiązku alimentacyjnego. W świetle tego orzeczenia, Sąd uznał, iż obecnie posiadane przez pozwanego zobowiązania pożyczkowe i kredytowe nie wpływają na jego możliwości zarobkowych. Ponadto podkreślić należy, iż w toku poprzedniej sprawy alimentacyjnej obciążenia pozwanego z tytułu kredytów wynosiły 1.700 zł miesięcznie i kredyty które wówczas posiadał zostały już uregulowane.

Podwyższenie i zwiększenie alimentów na dziecko z ugody Sądowej na córkę czy syna Poznań

Pozwany wskazywał również, że na jego utrzymaniu pozostaje partnerka, która jest bezrobotna. Okoliczność ta, zdaniem Sądu, nie może przekładać się w sposób istotny na obowiązek alimentacyjny pozwanego względem córki. Partnerka A. R. jest bowiem osobą dorosłą, posiadającą kierunkowe wykształcenie, dlatego też nie ma przeciwwskazań, aby podjęła pracę zarobkową. Powódka jest natomiast osoba małoletnią i nie ma możliwości samodzielnego utrzymania się.

Podwyższając alimenty do kwoty po 1.200 Sąd miał na uwadze przede wszystkim istotny wzrost dochodów pozwanego. Zauważyć przy tym ubocznie należy, iż w poprzedniej sprawie Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi, ustalona kwota alimentów stanowiła 75 % wskazywanych przez matkę małoletniej kosztów utrzymania, wobec czego zbliżoną proporcję Sąd miał na uwadze w niniejszej sprawie (przyjmując koszty utrzymania małoletniej na poziomie 1.500 zł). Wyrok Sądu Rejonowego – III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 30 grudnia 2020 r. III RC 95/20

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i specjalista od prawa rodzinnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach rodzinnych. Gdy nie pisze artykułów na blogu, reprezentuje swoich klientów w sądzie, dążąc do osiągnięcia najlepszych dla nich rozwiązań.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Kancelaria Prawa Rodzinnego w Poznaniu